hesabın var mı? giriş yap

  • polinomlar ile tanışılan andır. o günden sonra matematik ile sadece merhaba merhaba.

    bu arada şimdi hatırladım o polinomlarla degil fonksiyonlar ile tanışılan an olacak, polinom nedir hiç bir fikre sahip değilim, buraya neden yazdım onu da bilmiyorum.

    edit: (bkz: taban carpi yukseklik bolu iki) polinomlar ile fonksiyonlar aynı şeymiş. artık matematiğe ne kadar kafam basmıyorsa, konuları bile anlayamamışım.
    editin editi: polinom ile fonksiyonlar aynı şey degilmiş, polinomlar lineer fonksiyonmuş.

    cahillik editi: lise 1 de fonksiyonlarla tanıştıgım anmış.

    isabetli karar editi: bu entry üzerine aldıgım mesajlardan sonra, anladım ki, matematiğe veda etmekle çok isabetli bi karar almışım.

  • geçmiş zaman tam hatırlamıyorum, emniyete gitmiştim. artık pasaport işi miydi, uyuşturucu mu kaçırmıştım bilmiyorum. bahçede duruken bankta oturan bi genç gördüm, herif kardeşmin aynısı neredeyse. gizlice fotosunu çekip yolladım kardeşime.

    -napıyosun lan emniyette? yabancılar şubesine mi getirdiler hehehehe.

    şööle bi cevap geldi...

    +abi insan bi selam verir.

  • yıllardır çektiğim eziyet. denemediğim şey kalmadı, yaklaşık 12-13 senedir bu illetle yaşarken en kolay yöntemi atlamışım sanırım.

    tedavi: tırnaklarınızı düz kesin, köşelerden tırnağın altına doğru mercimek büyüklüğünde pamuk sıkıştırın. her banyodan sonra değiştirin pamukları. 1-2 ay terlik yada sandalet giyin. mümkünse çorap giymeyin. gereksiz darbelerden ve temaslardan uzak durun. ayağınıza yanlışlıkla bile olsa çarpanın ağzını yüzünü kırın gerekirse. bu sayede son aylarda epey rahatladım. ben ki elimde tırnak makası-kolonya-peçete doktorculuk oynadım yıllarca. gözlerimden yaşlar gele gele, anasına bacısına söve söve kestim tırnaklarımı, eşeledim diplerini. toynağa döndüler. 15-20 gün rahatlayıp sonra yine aynı teraneye yıllarca mecbur kaldım. dikkat etmeden pantolon yada çorap bile giymek eziyete dönüşmüştü iyice. sikindirik balona bile tekme vursam gözümden şimşekler çıkıyordu. şimdi ise en azından rahatlıkla ayakkabı, çorap, pantolon giyebiliyorum. ayağımı çok şiddetli olamamak suretiyle bir yere çarptığımda çocuk gibi zırlamıyorum, tırnağıma istediğim gibi müdahale edip istediğim şekil kesebiliyorum. %90 oranında kurtuldum diyebilirim. tırnaklarımın şeklide eski halini aldı ve cillop gibiler artık. allah düşman başına vermesin bu hastalığı. umarım yazdıklarım birilerine daha tedavi yöntemi olur.

  • "başım omuzunda olsun. ne ekmek isterim, ne su.."

    evlendik sonra. sözünün eriymiş.

    istemedi.

    ***

    arkadaşlar bu mesajı artık editlemem gerekiyor. şöyle ki boşanma aşamasındayız. istemediği bir tek eflak ve boğadan kaldı. bir de kulağımın arkası.

  • sözlüğü liseli ergenler için ortam sanan kullanıcıların düşüncesi.
    belli bir yaşa gelmiş mesleğinde uzmanlaşmış kullanıcıların görüşleri değerlidir.
    sözlükte yazdıklarından ergen yazarlara bolca ödev çıkar.

  • yaşanmıştır!!!

    işveren: sinirli misindir?
    mösyö: hayır efendim, kolay kolay sinirlenmem.
    işveren: şimdi ben sen çalışırken arkadan yaklaşıp ensene bi tokat atsam sinirlenmez misin?
    mösyö: (aha yine bulduk bi deli) yok efendim niye sinirleneyim!
    işveren: sen calisirken arkandan sessizce yaklaşıp parmakla durtsem rahatsız olmaz misin, tikin falan var mi?
    mösyö: yoktur efendim...
    işveren: parmak arası var mı sende?
    mösyö: efendim, anlayamadım?
    işveren: emzik diyom emzik, sigara içer misin?
    mösyö: yok efendim içmem.
    işveren: içki var mı? viski, rakı?
    mösyö: yok efendim, ağır içkilerden hoşlanmam. arada sırada bira içeriz o kadar.
    işveren: sap mısın?
    mösyö: yalnızım efendim.
    işveren: sapsın yani. tamam o zaman, şu kağıda imzanı at bakalım.
    mösyö: içki içmediğime dair mi efendim?
    işveren: yok yok sadece kağıdın en altına imzanı at.
    mösyö: nası yani, boş kağıda imzamı mı atayım?
    işveren: evet, n'oldu bize güvenmiyor musun yoksa?
    mösyö: yok efendim ondan diil ama boş kağıda imza atamam.

    bu sırada işveren dolabında saklamakta olduğu bursa işi ekmek bıçağını çıkartır ve üstüme yürür!

    işveren: oğlum baksana, imzalamazsan bıçağı atacam kafana!!!
    mösyö: (tamamen dumur olmuş bi şekilde) yok atamam efendim!!
    işveren: (bu sırada bıçağı atar gibi yapmaktadır)lan at yoksa atacam haa!!
    mösyö: atamam efendim, boş kağıda imza atılmayacağını herkes bilir, hem zaten o bıçağı bana atamazsınız!!!
    işveren: ee o zaman ben niye bu bıçağı burda tutuyom zannediyorsun?
    mösyö: (işverenin bıçağı çıkardığı dolapta bira kutuları olduğunu görerek) akşamları iş bitimi biranın yanında karpuz kesiyo olabilirsiniz!!
    işveren: tamam o zaman, gel sana fabrikayı dolaştıralım!!!
    mösyö: (allaaım niye hep deliler beni buluyor???)

  • bu görevi yapması için düğün öncesi aile içinde genel oylamayla belirlenen ailenin en açıkgöz kişisididir. genelde görevlerini mükemmel yaparlar ancak en mükemmele ulaşmak için kendilerine kamera gibi birşey monte edilebilir (takının cinsi-takan kişi eşleştirmesi açısından).

  • babamı da kaybettiğimiz oyun. koskoca beyin cerrahı adam. arabaya biniyoruz "pokestop varsa söyle sağa çekicem" diyo. geçen gün yazlığa gittiler, gece on bir gibi "napıyosunuz?" diye aradım "iyi altı kişi çıktık sahilde pokemon topluyoruz" diyo. bak altı kişi. yaş ortalaması 50 falan bu arada. sözde biz oynuyoruz diye ne olduğunu anlamak için indirdi benim levelı falan geçmiş şu an. dışarı bi çıkıyo bi daha görebilene aşkolsun. akşam yiyecek bi şeyler almaya diye çıktı bir saatten fazla bekledik. pokemon iyi pokemon güzel de evde çocuklar aç.