ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
bira içme hevesini kaçıran şeyler
-
(bkz: boş küme)
"eğer berbat bir şeyler olmuşsa unutmak için içersin; iyi bir şeyler olursa kutlamak için içersin; ve hiçbir şey olmamışsa bir şeyler olması için içersin."
charles bukowski
1 şubat 2022 ukrayna parlamentosu fotoğrafı
-
son doğalgazları yakıp evi ısıtalım biz de varız.
beyaz yakalı şiiri
-
sabah karanlıkta kalkar, servisine koşarsın,
makyajını tuvaletlerde yapar, ojeni kübiğinde yamalarsın,
plazandan hava kararınca çıkarsın,
ne çektin be #beyazyakalı
yemekhanede bu oglen ne var?
lakin tabildottan da için bayar
anca seni starbucks’tır nero’dur haklar
rutinlerini seveyim #beyazyakalı
nice elçin’ler dile gelse bu şiir bitmez,
esasında mavi olmuş beyaz olmuş farketmez,
sonuçta yakalar bir araya gelmez,
hiyerarşide yerini ara ki bulasın #beyazyakalı.
elçin
michael jordan
-
on kere ligin en skorer oyuncusu olmus, bunlarin buyuk kisminda otuz sayi ortalamasini gecmis ve bir seferinde 37.1 gibi bir ortalama tutturmus, kirk yasinda 20 sayi ortalama yapmis kariyerini 30.1 sayi ortalamasiyla bitirmis, ve bunlari prime time'inda babasinin oldurulmesiyle basketboldan iki bucuk yil uzak kalarak basarmis, (bkz: chicago bulls) takimina 6 sampiyonluk kazandirmis, nba tarihinin en iyi skoreri ve tum basketbol tarihinin en buyuk sporcusudur.
-48 derecede suyun buza dönüşmesine şaşıran türk
-
bu sonucu bilimsel olarak ongormesine ragmen kendi gozleriyle gorup sasirmayacak insana sasiririm.
benim yasadigim yer boyle olsa her sabah bi kova sicak su doker izlerim "vay amk" sozleri esliginde.
ölen kişiden geriye kalan en hüzün verici nesne
-
babam öleli henüz 20 gün olmuştu.
babam öldüğünde hastanede yoğun bakımda yatan anneme bu durumu söylemedik.
cenazeden bir hafta sonra annemi taburcu ettiler çünkü yapacak bir şeyleri kalmamıştı.
annem evde bir hastane yatağında solunum cihazıyla yatıyor
ben, kardeşlerim ve bakıcısı hep çevresindeyiz.
bir gün ablamı çağırdı yanına büyük bir telaşla ve dedi ki
"yarın perşembe yumurtacı gelecek, yumurta alın ondan
mutfakta cüzdanım var ve içinde 20 tl para..."
oysa yarın çarşambaydı.
kimse bu siparişi dikkate almadı tabi, çünkü daha önemli kaygılarımız vardı.
artık günleri de karıştırıyor, bilinci gidiyor yavaş yavaş dedik.
"tamam sen merak etme" deyip annemi geçiştirdik.
sonra bu mevzu unutuldu haliyle...
bundan dört gün sonra bir cumartesi sabahı annemi de kaybettik.
annemin ölümü üzerinden iki ay geçmişti evdeki eşya, mobilya,
anne babama ait kıyafetleri birilerine vermek için toplamaya başladık.
işte o gün mutfaktaki bir çekmecede anneme ait
eski, siyah, annem kadar yorgun görünen o küçük el çantasını gördüm.
elim istemsizce çantaya gitti. küçük çıtçıtını açıp açmamakta tereddüt ettim
ama sonra açtım.
içi boştu, sonra çantanın içindeki küçük ceplere soktum parmaklarımı.
elime bir şey değdi. çıkarıp baktım. 4'e katlanmış bir 20 tl...
gözlerimden yaşlar boşandı.
annem 3 aya yakın hastane, yoğun bakım hastalığıyla uğraşıyordu
ve o cüzdandan uzaktı ama içindeki o 20 lirayı hatırlıyordu.
o cüzdan ve arasından çıkmış 20 tl artık benim evimde.
onu yakında çerçeveletip evimin mutena bir köşesine asacağım.
66 yıllık bir evlilikten sonra 24 gün arayla ve
babamın ölümünden haberi olmadan ölen annem gideli bugün tam 4 ay oluyor.
ve bu benim annesiz ilk anneler günüm.
lütfen susar mısın dersi dinleyemiyorum diyen kız
-
haklıdır.
kedi yavrusu
-
dışarda yalnız görünce 'ayy hemen sahiplenelimmm' demeyin. lan belki anası evlatlarına yemek aramaya gitti. organ mafyası gibi kaçırıyonuz hayvanları.
sosyalleşmenin insanı vasatlığa sürüklemesi
-
"soğuk bir kış sabahı çok sayıda kirpi donmamak için hep birlikte ısınmak üzere bir araya toplanır. ama kısa süre sonra oklarının birbirleri üzerindeki etkilerini görüp yeniden ayrılırlar. ısınma gereksinimi onları bir kez daha bir araya getirdiğinde okları yine kendilerine engel olur ve iki kötü arasında gidip gelirler... ta ki birbirlerine katlanabilecekleri uygun mesafeyi bulana kadar. bunun gibi, insanların hayatlarının boşluğundan ve tekdüzeliğinden kaynaklanan toplum gereksinimi onları bir araya getirir ama nahoş ve tiksinti verici özellikleri onları bir kez daha birbirinden ayırır."
(bkz: parerga und paralipomena)
(bkz: arthur schopenhauer)
delirmemek için edinilen basit alışkanlıklar
-
ot sokmek.
yabani otlari yoluyorum, her seferinde topragin icinden cekip cikardigim koklerle sanki beynime civilenmis dusunceleri yerinden söküyorum.