hesabın var mı? giriş yap

  • ishal için doktora giderseniz salgın var der. bu benim bildiğim kadarıyla 30 yıldır böyle. hep ishal salgını var ama sıça sıça bitiremedik şunu bir türlü.

  • başıma gelen bok gibi durum…

    2 gün önce evlendik, çıkıp tatile geldik.
    tamamen tesadüf eseri zaten şüphelendiğim bir kadınla aldatıldığımı öğrendim.

    hayatımda hiç bu kadar boktan, anlamsız bir durumun içinde bulmamıştım kendimi.
    bir insan hayatındaki insanı hem aldatıp hem neden evlenir? 2 gün geçmişken alınan ayrılık kararı ailelere nasıl açıklanır? peki ya aldatıldığım günler… anlar… iş çıkışı yorgun argın sırf düzen otursun diye eve iş yapmaya gittiğin anlarda bile evleneceğin insanın o’nunla olduğunu, seni aldattığını öğrenmek… bilen bir ton insanın olduğunu görmek… onların da nikaha gelmesi ve sana acıdılar mı arkandan mı güldüler düşünürken kendini düşünceler arasında kaybetmek… seni aldattığı anlarda saf saf hazırlıklarla ilgili bir şeyler gönderip sorduğunu fark etmek…

    hayatımda daha büyük kötülük, daha büyük kalpsizlik çok az görmüşümdür. daha bir konfor alanımın bile olamadığı evden 900 km uzakta, evsiz ve kimsesiz stresten gebererek kalakaldım. ailelere açıklamak… 2 gün önce kutlama yaptığın insanlara açıklamak… sonra hop bir anda tekrar hatırladığın ‘salak yerine konmuşluk’ duygusu.

    kimseye açıkça bahsedemiyor olmak, bir sevdiğine sarılıp haykıra haykıra ağlayamamak…
    gerçekten delirmelik bir şeyin içine insanın hayatındaki ‘en mutlu günleri’nden birinde düşmek benim gibi güçlü geçinen biri için bile çok dağıtıcı, çok çok zor bir şeymiş.

    allah iyi insanlarla karşılaştırsın duası bu insanlar yüzünden var. keşke beni de allah iyi insanlarla karşılaştırsaydı da bu duyguların altında ezilmek nasıl bir şey hiç bilmeseydim.

    ekleme: öncelikle yazılan destek mesajlarına ve entrylere teşekkür ederim. dönemiyorum ama okuyorum. entrylerde de mesajlarda da nasıl öğrendiğim sorulmuş: bilen, masamıza oturmuş bir arkadaşının kendisine attığı ‘silmenin unutulduğu’ bir mesaj sayesinde öğrendim. deştim, dahasını öğrendim.

    “şüphelendiğin biriyle neden evlendin” diyenlere ne diyebilirim ki çok haklılar.

  • saha içinde ne kadar nefret ediyorsam, dışarıda yaptıklarını duydukça bir o kadar sevdiğim eski kaleci. soma’da maden faciası sonrası ailelerin kredi kartı borçlarını sessiz sedasız kapatmış, kimseye reklam yapmamıştı. hatta o aileler sonradan söylemişlerdi bu durumu, volkan demirel de böyle şeyler haber yapılmasın lütfen demişti. şimdi de gözleri doldurmuştur kaptan. yine hatay’da reklam yapmadan elinden gelenin fazlasını yapacağına eminim.

  • buna mangal+kendin pişir kendin ye tabelası ekleyince coğrafya bir anda türkiye sınırlarına dahil olur.

  • bu durumun bu kadar konuşulup uğruna sayfalarca yazı dökülmesinin gerçekte tek sebebi, senin durup hayatını sorgulamana neden olmasıdır.. haberi aldığında "dur"ur, bıraktığın "an"a sararsın her şeyi baştan.. o neydi..sen neydin? kaç zaman, kaç kişi geçti aradan ve şimdi nerelerdesiniz? gerçi onun nereye geldiği az çok belli.. de, sen, nerede görüyorsun kendini?

    aradan geçen bunca zamanda "o"ndan sonraki hayatını nereye getirdiğine ya da getiremediğine bakıp da, sanki bir hayat için en iyi "mutlu son" seçeneği "evlilik"miş gibi.. "o" bu sona koşa koşa varmış da "finish" çizgisinden sana nispet yapıp gülümsüyormuş gibi, tüm bu yarış alanında sen bi başına kalmışsın, ne yapacağını şaşırmışsın gibi yapayalnız hissetme sonuna varıyorsan, yanlış yapıyorsun.. "o" başkasıyla olabilir, evlenebilir, boşanabilir, isterse çocuk yapar 10 tane, isterse çekip buralardan gidebilir.. tüm bunlar seni etkiliyorsa, senin hayatını kabullen*me biçiminde hata var demektir..

    eğer bu durduğun noktada, yaptığın muhasebede, kendi eksiklerini görür de kabul etmeyi de istemezsen hele..işte o zaman vay haline.. üzülür, kızar, suçlar, ağlar, bozarsın bütün dengelerini.. o zaman bu, senin için saçma bi sidik yarışına girer işte..oysa burada olay, kimin daha iyi olması değil, kimin daha uygun olmasıdır "o"nun ve senin için.. bunu bilirsen, gerisi vız gelir, tırıs gider..

    neticede, dur da bir bak kendine.. gerçekte hırslandığın ne? üzüldüğün ne? kaç zaman önce kaçarak uzaklaştıkların ya da kaçarak uzaklaşanlar mı burda asıl mesele?