hesabın var mı? giriş yap

  • müthiş olay. bir yandan sevindim bir yandan da duygulandım.

    buz devri filmlerinin yaratıcısı blue sky studios, şirketin kapanması ardından bir veda videosu yayınladı ve meşhur sincap scrat sonunda palamutu yedi.

    kaynak

  • 27 ağustos 1896 tarihinde, tanzanya'nın bir adası olan zanzibar'da gerçekleşmiş -ne kadar gerçekleşme denirse- ve 40 dakikadan kısa sürmüş; bu özelliğiyle tarihin en kısa süren savaşı olarak kayıtlara geçmiş savaştır.

    ingiliz komutan harry rawson tanzanya padişahı khalid'e üç kruvazör ile geldiklerini, teslim olmazlar ise ateş edeceklerini bildiriyor. khalid ingilizlerin blöf yaptığını düşünerek: "gelin ulan sizden korkan sizin gibi olsun" diyor. ancak işler daha sonra pek de yolunda gitmiyor. harry sözünü tutuyor ve sarayı bombardımana tutuyor, tanzanyalılar can havliyle teslim oluyorlar.

    40 dakikada 500 tanzanyanlı haklanırken sadece bir ingiliz ağır hasar görüyor.

  • sabahleyin beraber mükellef bir sofrada mükemmel bir kahvaltı yapmış ve öpüşüp sarılarak ayrılmışsınızdır. aranızda hiçbir sorun yoktur. yarım saat sonra otobüsün hala gelmediğine dair mesaj atarsınız ve cevap gelmez. 2 gün boyunca sevgili kişisine hiçbir şekilde ulaşılamaz. cehennem azabı gibi geçen 2 günün sonunda telefonunuza "sil numaramı" diye bir mesaj gelir. işte bu kadar. 2 yıllık ilişkiniz haberiniz bile olmadan bitivermiş.

    ister sayılsın, ister sövülsün; ortada bir iletişim var. aldatmak bile bir tepki yöntemi. tamam dünyanın en adi şeyi ama dövmek bile bir tepki yöntemi. ortada gerçekten hiçbir şey yokken, hiçbir şey söylemeden çekip gitmek dünyanın en şerefsizce ayrılma yöntemidir, travma sebebidir. o günden sonra arkadaşınıza, flörtünüze, hatta anne-babanıza bile hep "habersizce gidecek" gözüyle bakar; en haklı olduğunuz olayların altında bile didik didik kendinize dair bir kusur ararsınız. (bkz: kendimden biliyorum)
    nolur, bakın rica ediyorum, ayrılacağınız kişiden ölümüne nefret ediyor olsanız bile bir vedayı çok görmeyin. kimsede kalıcı hasarlar bırakmayın.

    debe editi: bu benim debe'ye giren ilk entrym. soranlara, destek olanlara, geçmiş olsun diyenlere, benimle benzer anılarını paylaşanlara; hepinize çok teşekkür ederim.

  • oh olmuş.
    gelene geçene vize dağıtırlar, ülkenin eğitimli kesimi 3 gün tatil yapıp dönmek ister, binlerce evrak talep ederler. oh olsun amk almanyasına.

  • ...cevresine bakindi. yoktu. oturma odasını da aradı. orada da yoktu. bunca luzumsuz esya vardida, neden en gereken, bir sigara kullugu yoktu. kadınlar da boyleydi. dunyada gereginden çok kadin vardi ama, yalniz bir teki yoktu...(s.100)

    ...insanlarin gelecegini bedenlerinin, yuzlerinin bicimi duzenler. (s.102)

    "boyle icten yalniz cocuklar gulebilir. bir de deliler... eskiden basimi bu bacaklara yatirmistim." (s.103)

  • dün gece trt haber'e yapmış olduğu canlı telefon bağlantısından;

    -ailen kitap yazdığını biliyor mu? annen, baban?
    -pucca: yok, onlar bilmiyo. sadece kardeşim biliyo.
    -öyle mi, hala bilmiyorlar yani senin pucca olduğunu?
    -pucca: yok hala bilmiyolar.
    -peki kitabı biliyorlar mı, evde hiç konu oluyor mu?
    -pucca: yok hiç konu olmuyo. zaten babamın böyle şeyleri seveceğini zannetmiyorum. "babam böyle çok nasıl diyim bilim teknik falan okuyan bi insan"

    evet, bu kısa diyalogdan fark edeceğiniz üzre annesine çekmiş olmalı. babasına hürmetlerimi iletiyorum.

  • neden takılmasın amk? insanlar cidden delirdi bu salak yerde ya.
    herifin teki gelmiş milletin yazılarını çalıyo insanlar ne var ki abi takılıyo diyolar.

    cidden hastalıklı bi ortam.

    edit: ben bu entriyi yazmadan önce 5 6 kişi falan vardı burda ne var abi yaa hasta mısın asıl sen neden bunla uğraşıyosun işin mi yok falan yazmışlardı başlığı açan arkadaşa. tabi tepki gelince oldukları birer yavşak gibi kaçışmışlar entrilerini silip. keşke ss alsaydım.