hesabın var mı? giriş yap

  • maç için daha detaylı yazacağım; eve yeni geldim ve bir duble viski koydum ki şu an hayatta beni enterese eden bir şey yok an itibari ile...

    fakat demeden geçmek istemiyorum...

    küçücük bir çocuk vardı tribünde arkamda. maç 3-0 olunca babasına bağırmaya başladı; ağlayarak.. yaşı 4 ya da 5...

    devre arası telefonunu verdi abim; küçücük çocuk, oyun vs derken unuttu gözyaşlarını; yüzü gülümsedi.. abim dedi ki üzülme; biz de bir sonraki maçı kazanırız...

    ben 3-1'de umudumu kaybetmiş çıkmak için merdivenlere yönelince; gitme abi dur dedi.. kıyamadım bekledim..

    3-3 olduğunda; sevinemedim şoktan; inanamadım.. sonra aldım kucağıma ufaklığı; beraber zıplarken döndü; "teşekkür ederim 3 gol attığımız için" dedi...

    ulan beşiktaş 29 senelik ciğerimi dağladın ciğerimi...

    seni çocuk kalplerle sevdik biz...

  • az önce biten boston celtics maçında 70 (yetmiş) sayı atan basketbolcudur. 17/29 iki sayı, 4/11 üç sayı, 24/26 serbest atış istatistikleri ile bu sayıya ulaşmış ve bu arkadaşımız henüz 20 yaşında.
    bugün basketbolu bıraksa herhalde kimse birşey demez kendisine.*

  • tanıdık bir iş yeri var, patron akrabamız. ben de bir süre çalıştım.

    patron türkiye şartlarında iyi biri. 7 kişilik kadro, lise mezunu olması ve çok parlak olmamasına rağmen (marketten pil yerine pinpon topu alan cinsten) patron asgari ücret üstü maaş verir. öğle yemekleri şirketten, fazla mesai ya bir etkinlikle (dışarıda yemek) ya da harçlıkla karşılanır vs.

    böyleydi demek daha doğru çünkü son iki sene bu çalışanların maaşları asgari ücrete yakınsadı, haftada bir çıkan etli öğle yemeği ayda bire düştü, artık doğum günleri mado'da değil iş yerinde ucuz tatlılarla kutlanıyor. yakında bunlar da gidecek, hatta kadroda küçülme bile olabilir.

    kısacası şirket, çalışanıyla patronuyla enflasyon karşısında ezildi. bu durumun tek doğrudan sebebi ise hükümetin ekonomi politikası. büyük şirketler milyarlık krediler alabilirken, vergi borçlarını affettirirken, kaçak işçi çalıştırırken; işini kanuna göre yapan küçük işletmeler can çekişmekte. çalışanların durumu daha feci, eğer ailesiyle veya sahip oldukları evde yaşamıyor olsalardı hiçbiri devam edemezdi. ülkede o kadar verimsiz bir ekonomik sistem var ki evde boş boş duran adam çalışandan daha iyi durumda, en azından yıpranmıyor.

    bu tip süreçler bir iki sene sürse hadi dişimizi sıkalım diyebiliriz ama durum hiç öyle gözükmüyor.

    sadece bir gözlemde bulunmak istedim.

  • (bkz: kutsal demlik)
    (bkz: bertrand russell)

    "eğer ben dünya ve mars arasında eliptik bir yörüngede güneşin etrafında dönen çin seramiği bir çaydanlık olduğunu öne sürseydim ve bu çaydanlığın en güçlü teleskoplarımızla bile tespit edilemeyecek kadar küçük olduğunu ekleyecek kadar da dikkatli olsaydım, kimse bu görüşümün tersini kanıtlayamazdı. ama devam edip de bu savımın yanlışlanamaz nitelikte oluşundan dolayı insan aklının ondan kuşku duymasının kabul edilemez bir küstahlık olacağını söyleseydim, herkes haklı olarak saçmaladığımı düşünürdü. ancak, eğer böyle bir çaydanlığın varlığı eski kitaplarca onaylansaydı, her pazar günü kilisede kutsal gerçeklik olarak öğretilseydi ve okullarda çocukların beynine kazınsaydı, onun varlığından kuşku duymak bir gariplik belirtisi olarak görülür ve o kuşkuyu duyan kişiye yakınçağda bir ruh doktoruyla ya da daha önceki çağlarda bir engizisyon yargıcıyla bir randevu alınırdı."