hesabın var mı? giriş yap

  • 1996 ya da 1997 yıllarından birinde zamanın başpehlivanı ahmet taşçı japonya'ya davet edilir ve gösteri maçında sumo güreşçileriyle sumo güreşi yapar.

    ardından japonlar da türkiye'ye gelir iade-i ziyaret babında. planda yine gösteri maçı vardır, ama bu sefer bir japon güreşçiyle yağlı güreş yapacak bizim başpehlivan. yer de kocaeli veya sakarya.

    bu abi de maç öncesi seyirciyi güldürsün , şaklabanlık etsin diye önden sürülür. bir müddet üstünde bir parça sumo çapıtıyla şaklabanlık eder ama sonra o çapıtı çıkarıp dal taşak takılır biraz. tabi seyircilerin galeyanı, tekbirler derken abiyi battaniyeye sarıp zor kaçırırlar, canını kurtardığına sevinmiştir herhalde.

    olan da gösteri maçına olur zaten, yapılmaz , japonlar gerisingeri ülkelerine dönerler.

  • küresel ısınmanın etkilerinden sadece biri olan yağmurdur. çok daha beterlerini göreceğiz, bunlar daha alıştırma turlarıdır.

    küresel ısınmanın; sel baskınları, sert tornado benzeri fırtınalar, hayvan ölümleri ve birçok türün yok olması, kıtlık gibi bir çok etkileri olacaktır.

    insanoğlu ağaçları keserek nasıl ayağına sıktı, bugün bunun küçük bir etkisini yaşayacağız.

  • eski çalıştığım işyerinde bir arkadaşımız vardı. boylu, poslu, yakışıklı manken gibi bir çocuktu. evli biriydi. boğaz köprüsü geçit girişlerinde, arabasından indiği esnada arkadan hızla gelen arabanın çarpması sonucu büyük bir kaza geçirmişti. kırılmadık kemiği, beyin travması, sol kısımda kısmi felç gelmişti çocuğa. tv'de haberlere de çıkmıştı. bu arkadaşın karısı, hastanede bilinci yerindeyken “bundan artık bir şey olmaz” deyip çekip gitmiş hastaneden. arkadaşın o an bilinci yerindeymiş, duymuş bunları. hızlıca boşandılar. sonrasında çocuk aylarca sürecek tedaviler gördü. parası yetmedi, babaları yazlık vs ne varsa sattı. şimdi başka birisiyle evli. çocukları oldu; uluslararası bir firmada üst düzey yöneticilik yapıyor şu an. böyle bir anekdot içindeki kişidir.

    *edit: debe'ye girmiş entry, öncelikle adettendir; kimsesiz çocuklarımıza bağış yapmaya davet ediyorum. bakanlığın ilgili linki: çocuk esirgeme kurumu hakkında

    *edit 2: terk eden kişinin ne yaptığı soruluyor sıklıkla; kadını sormadım. sildi gitti hayatından. biz de acı anısı tazelenmesin diye sormadık..

  • türkiye'de çoğu firma için gereksiz bir birim- özellikle de patron şirketi olanlarda. daha çok biz ne kadar kurumsalız demek için açıyorlar. personelle direkt muhattap olmayalım, şu başvuranların da hepsiyle uğraşmayalım diye var. ama sanki küçük dağları onlar yaratmış. tarif edilemez bir ego patlaması yaşıyorlar. halbuki gözlemlediğim kadarıyla bütün gün işte bilgisayar başında takılıyorlar. bir tek ay sonu biraz yoğunluk oluyor.

    maaşlar, puantajlar ile genelde muhasebe ve personel müdürleri ilgileniyor. işe alımı da teknik bilgi ve yetkinlikleri yeterli olmadığından son aşamada ilgili proje müdürü ya da "patron" değerlendirmeyi yapıyor. yurtdışında okumuş anadil seviyesinde yabancı dili olan başvuranları ezberden ingilizceleriyle test ederken de hiç utanmıyorlar. utanmak ne kelime, havalarından geçilmiyor.

    edit 2: iş yerinde bilgisayar başında takılan ik'cılar rahatsız. haklı çıkardığınız için tişikkirlir