hesabın var mı? giriş yap

  • ubisoft'u ubisoft yapan oyunlardan biri olan rayman'in, 2011 kasım çıkışlı devam oyunu. oyunu yeni bitirdim. fazla konusuna değinmeden görüşlerimi bildirmek istiyorum: harika! mükemmel tasarlanmış dünyası ve o dünyayı keşfederken size eşlik eden müzikleri ile kolayca içine çekebilen bir oyun olmuş. bir rayman oyunundan beklenildiği üzere zor ama inanılmaz eğlenceli. bir platform oyuncusuysanız, denemenizi şiddetle tavsiye ediyorum. rayman'in 3d felaketlerinden sonra bu oyun rayman severlere ilaç gibi geldi diye düşünüyorum.
    oyunun eksik bir tarafı varsa, o da hikayenin oldukça zayıf olması. oyundan mümkün olduğu kadar zevk almamızı hedefleyen firma sanırım hikayeye takılmadan, arkadaşlarımızla eğlenerek vakit geçirmemizi istemiş. evet, oyunun local co-op modu gerçekten çok eğlenceli çünkü oyun, bizlere birbirimizi pataklama imkanı veriyor ve bu da ortaya oldukça komik bir resim çıkartıyor. ve elbette oyunu co-op modunda oynamak, oyun süresini ciddi ölçüde kısaltıyor, ayrıca daha yüksek puanlar almanıza imkan tanıyor. 4 kişiye kadar çıkan co-op modunu denemenizi yine mutlaka tavsiye ediyorum. evet, 9 ve üzeri puanları bileğinin hakkıyla alan bu macera oyununu sadece konsoldan değil pc üzerinden de oynayabilirsiniz.
    iyi eğlenceler diliyorum. perilere benden selam söyleyin!

  • "sınavda heyecanlanıyorum, yapamıyorum!" diyenlere izletilmesi gereken arkadaş grubu. adam en az 5 metreden düşüp yerde sekiyor, herkes sakin. sen paragraf sorusu görünce kendinden geçiyorsun.

  • buna göz yuman diğer polise de tutuklama kararı gerekirken, adli kontrol şartı ile serbest bırakılması ayrı bir rezalettir. insanların güvenliği için maaş alan polis, bir insan tecavüze uğrarken utandığını ve telefonuyla oynadığını söylüyor. başka diyecek hiçbir şey yok.

  • erkin koray, bir yakınımızın yan komşusudur. annem ile arasında geçen konuşma:

    yakınımız olan abla: geçen sene aşure yapıp tüm apartmana dağıtmıştım. erkin bey'in kapısını da çaldım.. açtı. bir bana, bir de elimdeki tepsiye boş boş bakmaya başladı. sonra da "bu nedir acaba?" diye sordu.
    annem: a-aaa! görgüsüz!
    y: ben de "aşure bu" dedim. "ee napıcam bunu?" diye sordu.
    a: alıp kafana geçireceksin! deseydin?
    y: içimden dedim zaten. ama neyse ki sabır çekip "buyrun, yemeniz için getirdim" diyebildim. sonra "peki tabağı napıcam?" diye sordu. yine sabırla "daha sonra getirebilirsiniz. şu katta, şu numarada oturuyorum" dedim.
    a: ee sonra? getirdi mi tabağı?
    y: evet. kapıcıyla gönderdi ertesi gün.
    a: boş mu geldi tabak? (genelde bizim buralarda dolu gelen bir tabak, boş gönderilmez. gönderen, toplumdan dışlanır filan)
    y: evet!
    a: görgüsüz herif! insan içine bir cd'sini koyar en azından!.

    (bkz: mavi ekran)

  • final macının gizli kahramanı degildir direkt vargas'la beraber kahramanıdır. mvp odulunu kırıssalar ayıp olmaz. sırbistan gibi bir takıma karsı %100 ile hucum etmek... tarifsiz ya. ustune blok yapmak, 2 metre boyuyla dublaj yapıp topları yerden kazımak, takımı ateslemek...
    zehra hep cok buyuk bir oyuncuydu, bizim takımımızın da yıldızıydı. acık net soyluyorum takımın en profesyoneli de odur. en kritik anda en dogru anda performansını arttırır. paniklemez, hep sogukkanlidir. bugun macta bacagının ne kadar sarılı oldugunu gordunuz mu? peki hep kronik bir omuz sakatlıgı ile mucadele ettigini, aslında solak oldugunu bunun orta oyuncu icin dezavantaj olmasından dolayı herkesden cok calısıp sahada sag elini kullanmayı sonradan ogrendigini biliyor musunuz?
    zehra'nın bende yeri ozel. asla hicbir seyin ve kisinin golgesinde kalmasına izin vermem :) tebrikler gunes gibi parlak kız. bu turnuvanın da en iyi orta oyuncusu sensin.

  • o kadar ağladıktan sonra "yine de dönmem yea" diyerek ne kadar karakterli olduğunu gösteren arkadaşın tweet zinciri.

    ayrıca türkiye'de yaşadığı takdirde 2000 tl kira vereceğini düşünmektedir. lan neyse.

  • sabah 3'te 4'te taksim'den gelirdik, hafif sarhoş, bambi'de dilli kaşarlı yenmiş, soğukta akm'nin yanındaki (veya gümüşsuyu'ndaki) dolmuşa yürünmüş, dolmuştan indikten sonra tüttüre tüttüre eve gelinmiş halde, resmen sabahın köründe yatmadan önce son bir tv açardık, zaga hala devam ediyor olurdu.
    o kadar çok dışarılardaydık ki televizyon'da canlı izleyebildiğimiz tek program zaga'nın son bölümü olurdu. konuklar monuklar da pek umrumuzda olmazdı.

    ne güzel bir dönem, ne güzel bir histi o.

    ek tanım: bir kuşağın çok farklı hatırladığı bir program.