hesabın var mı? giriş yap

  • bi de böyle bir klişe var.
    en son dün gece alper kırşan, avanak kuzenler için söyledi bunu.
    '' biz çekerken çok eğlendik, izleyicilerin de eğleniceğini düşünüyoruz''

    yani her yeni filmde çekenler çok eğleniyor anasını satim. o değil, çekenler eğlendiği için, izleyicinin de eğlenmesi şart oluyor.

    arkadaşım 31 çekerken de eğleniyorsun oysa. senin 31'inin beni eğlendirmesi mi lazım şimdi.

    ayrıca başlık karakter sınırından böyle. ayrıca böyle daha fesat olduğundan hoşuma gitti.
    yazarken çok eğlendim, şukela verin o zaman, ne duruyosuuz.

  • gitar çalan çocukların olduğu video da türkiye gençliğini özetidir. huzur, mutluluk gibi anları yaşamanın haram olduğu her an bir patlama ve ölüm haberleri ile darmadağın olan gençliği. diğer ülkelerdeki yaşıtlarının aksine birçok sorunla baş etmek zorunda bırakılan gençliği. bizler sevgi, mutluluk, özgürlük gibi kavramların varlığını çoktan unuttuk.

  • "bina tarihidir" diyerek açıklanmaya çalışılan rüküşlüktür.

    burada beğenilmeyen şey binanın mimarisi değili, dekorasyonu. bina tarihi olabilir. yere bakınca desenli bir zemin üzerine desenli bir halı atıldığını ve üstüne desenli mefruşattan koltuklar konulduğunu görüyoruz. bu da mı tarihi? varaklar zamanının eseridir ama bu döşeme zevki maalesef hala belli bir siyasi-kültürel görüşün (bakın "tarihi" ya da "estetik" demedim) dışavurumudur.

    hiçbir tarihsellik bu odadaki uyumsuzluk ve zevksizliği örtbas edemez. bu tarihin kötüye kullanımıdır.

    ayrıca bir şeyin tarihi olması onun da kendi içinde eleştirilemeyeceğini göstermez. osmanlı son yıllarında iyice fransız rokoko ve barok modasına sarmıştı. ne kadar girinti çıkıntı varsa o kadar görkemlidir türünden bir yaklaşım imparatorluğun aslında çökmekte olan anlayışını da göstermekte idi. bu anlayış hala yok olmuş değil. ekonominin en sorunlu olduğu zamanlarda saray yapma geleneği sürmekte. cumhuriyet de pek zevkli sayılmaz ama en azından daha düz, devlete yakışır diye düşündüğü kunst mimari ile meclis ve devlet binaları yapmıştı. zaten parası da yoktu ve bu nedenle rüküş olamazdı. biraz asık suratlıdır ama daha sadedir.

  • linç etmeye geldim. sonra içeriği okudum. uzaklara bakarak gülümsüyorum. seni o kadar iyi anlıyorum ki yazar kardeşim, tek kelime etmiyorum formatla ilgili.

    sevgili modlardan talebim, yazar olmak çok da önemli bir şey değilmiş zaten sizin patron öyle dedi, lanetlemeyin yazar arkadaşı.

  • batakta çiz. futbolda alllaaahııım goool. basketbolda yok artık lebron james.

    bir düşünsene... ölsen cenazene gelecek çelenkler yüzünden türkiye çöl olur amk.

    su istesen tsunami çıkar. acıktım desen avrupalıya yiyecek havyar kalmaz. yoruldum desen tüm masaj tekniklerinin anavatanı uzak doğudan türkiye'ye taşınır.

    neyse...

    abi poğaçanın biri kaşarlı olacaktı.

  • en baba yollardan birini babam kullanmıştır. şöyle ki karşı kuaförde yeni işe başlayan eleman babamın işyerine gelerek wifi şifresini istemiş. babam da bir şey lazımsa gel burda istediğin zaman bilgisayarı kullan cevabını vererek esnaf ve baba olmanın gereklerini yerine getirmiştir:)

  • korkmayın birim para hesabı yapmaya gelmedim.

    8 ay önce viyana'ya gelen ricky gervais'in armageddon gösterisine viyana'nın en büyük salonlarından biri olan (en büyüğü de olabilir) wien stadhalle'de kategori c'ye denk gelen bir bileti 60 euro'ya almıştım. bilet

    şu an ise 11 ay sonra aynı salonda olacak cem yılmaz'ın gösterisinin aynı kategori bileti 125 euro kategori c, sıra 11.

    yıllık enflasyonu %20 alsan bile neredeyse 1.5 katından fazla pahalı.

    sanırım bir şeylerin türklere pahalı olması için türkiye'de olması gerekmiyor.

    hangi komedyenin daha iyi olduğunu ise takdirinize bırakıyorum.

    edit: klavye hassasları için rick, ricky olarak değiştirildi. ne çok ruh hastası varmış, sanki bunu konuşuyoruz. müptelaları için, başlıkta cmylmz yazdığım da cem yılmaz aslında. sığmadı da, ondan öyle açtım başlığı.

    edit 2: bilet alıp almadığımı yazmamama rağmen “paran yoksa gitme”ciler ile “alma o zaman bak gör nasıl düşüyor fiyatlar”cılar dolmuş başlığa. konu para olup olmamasından ziyade, o gösterinin ederi. 60€’luk herhangi başka bir şeye 125€ ödemeyi sorun etmiyorsanız zengin değilsiniz enayisinizdir. ya da size göre 125€ da ediyordur, ona da söyleyecek bir şey yoktur.

    işbu entarinin amacı yukarıda belirttiğim kıyası tartışmaya açmaktır. ama bayılıyorum cağnım ülkemin fikir yobazlarına. bizde “bence” diye bir şey yok. “ya benim gibi düşünüyorsundur ya da malsındır” var.

  • kamuoyu araştırmalarından gereken cevabı aldığını göstermiştir.

    1 nisan'dan beri söylüyorum; seçimi tekrarlatmak akp'ye sadece oy kaybettirir.
    bunun alt yapısını yapıp anket şirketlerine gizliden nabız yoklattılar ve tutmadı bu sefer.
    halk "bir dur bakalım" dedi.
    istanbul hayırlı olsun!
    hayırlı olsun türkiye!

  • saçları nem ve rüzgardan korumak için, saça püskürtülen şekillendirici bir kozmetik üründür.

    saç spreyinin tarihsel gelişiminden biraz bahsedelim:

    ilk saç spreyleri 1920'li yıllarda avrupa'da denenmeye başlandı. fakat asıl gelişimi amerika'nın ikinci dünya savaş'ı sırasında aeresol kutuları keşfetmesinden sonra gerçekleşti. 1943'te amerika birleşik devletleri ordusu, asya ormanlarındaki böcekleri öldürmek için aeresol ilaç kutularını kullandı. kloroflorokarbonlarla yapılan basınçlı kutulardaki spreyler; ozon tabakası için çok iyi olmasa bile güçlü, tutarlı ve kolayca hedeflenebileceği anlamına geliyordu. bu; 1940'larda en son teknolojiydi ve savaş bittiğinde, mühendisler aerosol kutu teknolojisini kullanmanın yeni yollarını aradılar.

    saç spreyi, aerosol işleminin patenti ve 1940'larda aerosol sprey kutusunun yapımından sonra yaygın hale geldi. güzellik endüstrisi, böcek ilacı için ikinci dünya savaşı'nda kullanılan aerosol kutularının saç spreyi için de kullanılabileceğini düşününce 1948'de seri üretimlere başlandı.

    buna bağlı olarak, 1950'li yılların ikonik saç stilleri aerosol saç spreyleri ile özdeşleşti görsel. hatta helene curtis'in 50'li yıllardan bir saç spreyi reklamını da şöyle bırakalım: görsel

    1960'lı yıllar çalkantılı bir değişim dönemiydi ve saç spreyi endüstrisi buna hazır değildi. on yılın ilk yarısında, saç spreyi en çok satan güzellik ürünü oldu. hatta 1964 yılında satış rekoru kırdı (1964 yılı saç şekillendirme yarışması kazananları görsel). piyasadaki saç spreyleri o kadar etkiliydi ki, birçok kadın haftada bir kez saçlarını yıkayıp yaptıktan sonra tüm randevularında dolgun ve parlak saçlar için saç spreyi kullandı. fakat bunların hepsi 1960'ların sonuna doğru değişti. aykırılık, gençler arasında popülerleşti. kadınlar, kendilerini toplumun empoze ettiği toplumsal cinsiyet rollerinden ve onlarla birlikte gelen tüm etkilerden kurtarmak için kararlıydı. bu yüzden, daha doğal ve kolay saç stillerini tercih ettiler. ancak bu akım saç spreylerinin sonunu getirmedi. daha basit, daha doğal saç modellerinde bile hafif bir tutuş için yine kullanıldı.

    bununla birlikte, 70'lerdeki satışlar, saç stilleri artık “hippi” döneminin ağırlıklı olarak düz ve bol modasına uyduğu için düştü. ayrıca 70'li yıllardaki çevreci çalışmalar (kloroflorokarbon aerosollerin ozon tabakasına zarar verdiğinin kanıtlanması), satışların düşmesinin başka bir nedeniydi. ancak 80'li yıllarda; saç spreyi popülaritesi, punk-rock sahnesiyle birlikte tekrar artmaya başladı. (70'li yıllarda ozon dostu olarak üretilen yeni bir sprey kutusu ve dönemin modasından bir saç şekli görsel)

    günümüzde ise saç spreylerinin rakipleri fazla olsa da; bu spreyler, doğal görünüme daha çok yaklaşması için yumuşak ve orta sertlik olarak tekrar güncellendi ve hala kullanılmakta. ayrıca, sert ve ultra sert gibi seçenekleri olan saç spreyleri de mevcut.