ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
hayır hayır olmaz asker selamı vermek istemiyorum
-
iki kale direğine top sokacak insanlara fazla anlam yüklüyoruz.
memura yüzde 12.5 zam müjdesi
-
haberi okursak iki yılda %3+3+3+3 zammın toplamından bahsediyor. iki yıl az olmuş. şöyle on yıllık zammı toplayıp "yüzde 60 zam müjdesi" diye de haber yapabilirdiniz.
çomarın aptallığını hafife almayın, inanır.
ayrıca neden iki yıllık teklif verilmiş anlamadım. galiba önümüzdeki iki yıl enflasyon yüksek olacak. %20'yi rahat aşar. %12.5 zam ile vazelin alırsınız bol bol. her sene istikrarla büyüyen kazığa yer açmak lazım.
edit: toplu sozlesmeler iki yillik yapildigi icin boyleymis. bilgilendiren yazarlara tesekkurler. memurluk ya da maasla alakam olmadigi icin bilgim yoktu o konuda. fakat iki yillik enflasyonun sahte tuik rakamlariyla bile %12'yi asacagi da bir gercek.
kürtçe
-
abd'de böyle eski kafa amerikalılar vardı. biz türkçe konuştuğumuzda bizi uyarır "burada ingilizce konuşacaksınız burası amerika!" derlerdi. demeye cesaret edemeyenler de garson aracılığıyla bize uyarı yollarlardı (bkz: arby's/@ssg). normalde varlığından haberimizin bile olmadığı bu insanlar bir anda gözümüzde cahil, ayrımcı ihtiyarlara dönüşürlerdi. aklımızda öyle yer ederlerdi. ama abd'deki fark oranın cahilinin baya yaşlı olmasıydı. biz ise türkiye'de o cahil ihtiylarların gençliğine denk geldik şansımıza. neyse iki üç kuşak sonra biterler herhalde.
acemi asker komutan diyalogları
-
komutan, kısa dönem acemi askerlere mesleklerini sormaktadır.
komutan: sivilde ne iş yapardın?
asker: mühendistim komutanım.
komutan: güzel. sen ne iş yapardın?
asker: veterinerdim komutanım.
komutan: iyi. sen ne iş yapardın?
asker: öğretmendim komutanım.
komutan: ne güzel. peki sen ne iş yapardın sivilde?
asker: savcıyım komutanım.
komutan: sav cıy dın!
iz bırakan kitap cümleleri
-
birlikte geçirilen bir felaket kadar insanları birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur.
drina köprüsü - ivo andric
biz kabile devleti değiliz
-
damadı enerji bakanı, kızı cumhurbaşkanı danışmanı olan cumhurbaşkanının sarfettiği söz.
bir atatürk mitini daha yıkan tarihi belge
-
itilaf devletlerine karşı bölgede baş gösteren isyanları bastırması için gönderilen yüce atatürk isyanların başına geçerek anadolu'yu ingilizlere, fransızlara peşkeş çeken satılmış padişahı tahtından indirerek egemenliği bütün yurttaşlara eşit olarak dağıtmıştır.
eşeğe laf anlatmaya çalıştığım için tüm sözlük halkından ayrıca özür dilerim.
umberto d nickli arkadaşın mesajıyla gelen ekleme:
8. sınıf t.c. inkılap tarihi ders kitabı, çiğdem ataş, top yayıncılık, 2017, 42. sayfa
bari burada okuyun da öğrenin cahil çomar troller.
metroda gelen trenin önüne itilmekten korkmak
-
çoğu kişide olduğuna inanmak istediğim korku çeşidi. bende de mevcut tabii ki. eğer en önde duruyorsam sarı çizginin gerisinde yanlamasına durup ağırlığımı içeri doğru veriyorum ki itilme kakılma gibi bir durum olursa dengemi kaybetmeyeyim.
hafif şizofrenlik iyidir hem, aklı dinç tutar.
masaya güzel kız gelince sevgilisine dokunan kız
-
elektrik almasın diye topraklama yapan kızdır.
bebeğim kimden bilmiyorum yardım edin
haber vermeden işten ayrılan eleman
-
kendine acıyanlara, asosyal olduğunu düşünen mallara kapak olmuştur.
avm'de yan bakma yüzünden öldüresiye dövülen genç
-
adli kontrolün ...
şurada hükümete ağır bir eleştiri yapsan aylarca tutuklu kalır hüküm giyersin. gazetecileri tutuklayıp, bu psikopat ve katil ruhlu şerefsizleri serbest bırakan sistem insanları kendi tedbirini almaya itiyor.
herkeste olan ben farklıyım hissi
-
insanları anlamlı kılan şey farklılıklar olduğundan, olması gereken histir.
çünkü farklı hissetmeyen insan, farklı davranmaz. her ne kadar temel işleyiş ortak gibi gözükse de, aynı otobüslere binip, aynı işyerlerinde çalışıp, aynı yemekleri yesek de, her bir bireyin biyolojik ve psikolojik olarak bu eylemleri yorumlayışı farklıdır. bir insan yemek yerken içindeki eser miktardaki baharatı algılayabilir, bir başkası anneannesinin yemeğine benzetip duygulanabilir, bir diğeri içindeki sebzelerin temizliğini düşünebilir, öteki maliyetini düşünebilir, beriki porsiyonunun miktarını düşünür, öbürü tabağın süsünü düşünür. dışardan bakıldığında aynı yemek yediğini gördüğümüz insanlar, bu açıdan bakıldığında aynı işi yapıyor sayılmazlar, farklılıkları yaptıkları işe anlam katar.
psikolojik olarak kişi kendisini farklı hissetmezse, kendine verdiği değer de giderek azalır. çünkü hepimiz aynı olsaydık, hayatımız sadece çevresel etkilere göre şekillenirdi. bu da çok acımasızca bir sürükleniş olurdu.