hesabın var mı? giriş yap

  • işte osmanlıyı çökerten, türkiye'yi bu hale getiren kafa budur işte. tam olarak budur.

    şu kafanın eğitime, bilime, sosyal hayata hükmettiğini düşünün.
    düşünemediniz dimi ?

    çünkü böyle bir sistemde düşünme bile yok. o kadar yerlerde bir zihniyet bu.

    yazık kimin çocuğuysa.

    edit: imla

  • tespit degil bu yapmak istedigim,
    sairlik kim ben kimim?
    kursam cumleleri devrik devrik,
    anlatim bozuklugundan yarragi yerik.

  • 10 senelik bir süre içerisinde imf'ye olan 20-25 milyar dolarlık borcunu bitirirken, toplam dış borcunu 120-130 milyar dolardan, 380-390 milyar dolara taşıyan bir ülkede yaşanmış son derece güzide bir hadise.

  • uçakta olmuş başka yerde olmuş hiç farketmez. türkiye gerçeğidir.

    vakti zamanında ( bu yaz başı ) adanaya gidecek uçağa binmek sebebiyle kadıköyden iett otobüsüne bindim ki sabiha gokcene gideyim. sabahın 7 si falan. 2 tanede müptezelligin dibine vurmuş kafaları beton olmuş gençte bindi. tabi mevzu para vermem beleş binerime döndü. şöföre ana avrat sövmeler keserim lan gırtlağını tarzında muhabbetler. tabi şöför amcam dayanamadı koca otobusu içindekilerle durdurdu polisi çağırdı. otobustekıler galeyan - hadı gıdelım ucaga yetısecegız , bız sızın kavganızı seyretmek zorundamıyız falan. polis geldi gençler sakin olun adam olun minvalinde kelimeler söyledi basti gitti. ne zaman ki elemanlar pendik civarinda inmek için hareketlendi o zaman film koptu. arka kapıdan gelen iki eleman on kapıdan yolcu alan soforu cektı dısarı cıkarttı. rahat 60-70 olan otobusten ben ve bir genc cocuk dısında bır allahın kulu ınmedı. ben kı boyle durumlarda belayı direk ustume cektıgımden alıskınım. cocuklardan bırının salladıgı kemerın tokası kaşıma geldı ıkıncı salladıgı kemerı savusturdum benı pas gectı otobusun camını tuzla buz etti. hala otobusten ınen bir kisi yok. hea sonuc ne oldu. sofor amca bıraz hırpalandı ama 2 muptezelin anasının amınıda pendık koprusu asfaltına gomduk 3 kişi.

    bu uçaktaki yaşananın da pek farkı yok.

    gercı olan bızım kaşa oldu. o şekilde toplantıdan toplantıya girdim : )

  • yunancada nostos "eve dönüş", algia (algion) "acı, sıkıntı, rahatsızlık" anlamında. nostalji ikisinin birleşimi, yani "eve dönüş sancısı" gibi bir şey (yazacağı öyküye bu başlığı koyacak olanlardan telif isterim). nostaljinin latincesi ve ingilizcesi nostalgia. 1700'lerde ingilizceye "evden uzun süre uzak/yoksun olmaya bağlı bir melankoli (melancholia) formu" anlamında geçmiş, bazı metinlerde "nostalgia or home sickness" deniyor, yani "nostalji ya da ev hastalığı".

    daha sonra basitçe ve zararsızca "geçmişi ya da geçmişteki herhangi bir kesiti anımsama, üzerine düşünme" anlamında günlük hayatımıza girmiş. kelimeyi ister bu, ister öteki bağlamda düşünelim, farketmez. en nihayetinde giderek kendisinden uzaklaştığımız geçmişimizdeki kimi unsurlar bizim asıl evimiz olarak belleğimizde yer ediniyor ve bu uzaklaşma bize bir sıkıntı veriyor, evin önünde olup da kapının anahtarını bir türlü bulamamak gibi bir şey değil, daha çok bireyin kendisini ait hissettiği evi bulamaması gibi bir şey. peki, o eve tekrar dönmenin herhangi bir yolu var mı? belki var ama ben bilmiyorum, benzerini ya da daha iyisini yaratmak daha mantıklı ve sağlıklı, hem sizin, hem de çevrenizdeki herkes için.

    zira nostomania diye bir şey de var, türkçeye henüz geçmedi galiba ya da ben hiç görmedim, nostomanyaklık denilebilir, yani nostaljinin dibine vurma ve oradan hiç çıkamamaya bağlı bir delilik türü. profesyonel toplayıcı, eskici, antikacı yani nostaljist değilseniz, nostalji bugününüzü ızdıraba dönüştürme ya da muzdarip bellek için bir işkence aletidir, "bak, eskiden böyle bir şey vardı, ne güzeldi, hatırladın mı, işte o senin asıl evindi" denmesinin bir şeklidir, cevaben "bunu da nereden çıkarıyorsun iç sesim?" diye sorulabilir ve karşılığında "sözlükteki ilk anlamından hareketleniyorum koçum" cevabı alınabilir. geleceğin nostaljisini yaratıp onu hiçbir zaman ulaşılamayacak sersem bir hedef olarak düşünmeli, hep yarın olsun diye yatağa yatıp bugüne uyanmak gibi.

  • bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama sanki müşteri temsilcisi veya satış elemanı değilse, yani üstününastı konumda bulunmuyorsa, iletişime geçtiğimiz her tip medeni cesaretten yoksun, devamlı kompleksli bir şekilde ters yapmasıdır.

    - ne yani kardeş biz godoş muyuz?

    - anlamadım kardeş, yani sen dinsiz misin tövbe haşa?!

    sürekli terslemeler. birader kafan basmıyor herhalde; sana kaç defa anlatacağız vs... bu ve buna benzer laflar. canımı sıkmasınlar bilmemne. trafikte de böyle mesela. yol boyu herkes yayalara ve birbirine sövüyor. gündelik yaşam sürekli restleşmeyle devam ediyor. herkes sinir küpü. herkes kompleksli. nasıl konuşuyon sen birader... yalnız erkekler de böyle değil. sürekli aşağılamalar; kalk oradan sen; çekil kenara; ben yapacağımı bilirim...

    her şey diken üstünde anlayacağınız.