hesabın var mı? giriş yap

  • ben burda 10 bin lirayı boklayanları görünce şaşırıyorum. pardon da siz hangi ülkede yaşıyorsunuz? sektörde kimin ne aldığı aşağı yukarı bellidir. elbette 25 bin tl ve üzeri maaş alanlar var, anca buraya sizin gibi gelip 10 bin lira para mı yea demez. bu paranın altında da alsam üstünde de alsam gelip buraya 10 bin tl para mı yea muhabbeti yapmam. çünkü bence türkiye şartlarında "kötü" bir para değil. maaşlı çalışanların yüzde kaçı 10 bin tl üzerinde çalışıyor acaba?

    beyler uyarayım, böyle kız da düşüremezsiniz. "vaayyy errrrkeğe bak 10 bin tl para mı diyor, off demek ki çok zengin" dediklerini sanıyor olamazsınız. umarım sanmıyorsunuzdur.

  • id: oha çok güzel lan! istiyorum ben bunu olm...
    ego: tenhada kıstıralım mı id abi?
    superego: lan sizin ananıza bacınıza yapsalar iyi olur mu, hayvan herifler!!!
    id&ego: haklısın abi ;(

  • fikirleri, dusuncesi, siyasi durusu ne olursa olsun, herhangi bir konuda “nesnel” derinlikte bilgisi olan insanlara hep saygi duymusumdur. ornegin cok uzun zamandir araba surerim ama temel bilgiler haricinde arabadan anlamam, ama tabir-i caizse, bir apaci bile bilgiliyse bu konuda, oturur merakla dinlerim, zaten birisi, araba konusu acildiginda herhangi bir sekilde “atmosferik” kelimesini cumle icinde kullaniyorsa arabadan anliyordur. su yasima geldim, ilk defa bugun bu kelimeyi bir yere yaziyorum. saka maka muthis kelime ama “atmosferik”.

    bu “derin bilgiye sahip” olma cikarimini kendim icin yapmam maalesef mumkun degil, hani twitter’da orada burda meshur bir “cizim” vardir ; arka baldirlarindan cok guzel baslanmis bir at ortalara dogru bozulmus, bas kismi ise rezalet, su gorsel iste. benim bir konudaki “derin bilgi” seruvenim genelde boyle basliyor, bir seye merak sariyorum, okuyorum-arastiriyorum, bir yerden sonra o aldigim temel bilgi yeterli geliyor olmali ki, o ba$ kismina bile gecemiyorum. bu nedenle at'i tamamen ayni kabiliyetle cizenlere saygimiz buyuk. (at'lar demisken, konunun ingiltere'deki hesabimin lloyds'tan olmasi ile hicbir alakasi yok*)

    en son 2015 yilinda twitter kullanmistim, yani hesabim vardi ama kaptmistim, ta ki gecen kasim ayina kadar. hem nispeten bagimsiz kaynaklardan haber almak, hem de fikirlerini, yasam tarzini begendigim birkac kisiyi ve gundeme dair guzel tespitleri olan, iki elin parmaklarini gecmeyecek sayida “fenomen”i takip etmek icin tekrar hesap actim. ılk takip ettigim kisilerden biri de, uzman oldugu alanlarda "derin bilgisi" olduguna inandigim vedat milor oldu.

    vedat milor’un ilginc bir twitter ve (kullandigim zamanlardaki gozlemimden) ınstagram takipci kitlesi var. turkiye’deki mevcut yapiya bu kadar yakin baska bir hesap var mi bilmiyorum?

    oncelikle milor ile ayni dili (veya benzer diyelim) konusan bir grup var. bunlar piramitin en tepesindekiler. milor diyor ki; (ornek veriyorum, gulmeyin) “osteria francescana’daki mantarlar eski lezzetinde degil” , biri cikiyor ; “vedat bey, massimo bottura agirligini yeni actigi otele vermis, hatta orada da kupaj sarap uretecekmis, ayrica mantarlar bu sene istenilen duzeyde cikmamis, ben de tattim” gibi bir sey diyor. “vay be” diyorum ne adamlar var, konuya ilgili, takip ediyor. milor diyor ki "sarap soyle saklanmali" biri diyor ki, “vedat bey saraplardaki asidite acisindan, su derecede saklamayi oneriyorlar, siz ne diyorsunuz? ”, biri diyor “fat duck boyleymis” , oteki diyor "lufer soyle olur" v.s. bunlar “vedat bey”ciler. onun okudugu kitaplara, gittigi yerlere asina olan ve -benim nazarimda- sofistike hayat gorusune sahip insanlar. bunlarin bir de alt grubu var "vedat bey, tokyo'ya yolunuz duserse, suraya mutlaka gidin"ciler, bunlar eser miktarda da olsa var.

    benim de icinde oldugum bir ikinci grup var; biz orta yolculariz, “vedat abi”cileriz. tipki "ortadirek saban" filminde, zuppe erkan'in karsisindaki kemal sunal gibiyiz, sabahlari "zeytin, zeytiiin, hanimis zeytin"cileriz". velhasil, kendi takip motivasyonumdan ornek vermem gerekirse, gunun birinde ”ankara - ic anadolu ekseninde veya ulasilabilir yurtdisindan (avrupa) tavsiye ettigi bir yere yolumuz duser de “buranin da $u yemegi meshurmus” diyerek deneyebilmek, ara sira paylastigi ve/veya onerdigi ilginc makaleleri okumak, filmleri ve kitaplari not almak gibi temel gudulerle takip ediyoruz. klasik metropol beyaz yakalisi olarak, kah"abi sizi bir yere goturecem, salas, on numara" diyebilmek, kah "nerede kardesim bu isletmenin sommelier'i"* cumlesini kurabilmek icin de vedat milor onemli bir figur.

    bir de hic anlayamadigim bir ucuncu grup var, bu grup oyle gizli sakli “yumurta” hesap falan da degil, kanli canli insan. bunlar “vedat” cilar. sahsen, abim veya ablam yok ama olsaydi isimleriyle hitap etmezdim herhalde. bu grubun en buyuk ozelligi emir kipi ile konusmasi. ortak noktalari; vedat milor eger yemek konusundan alakasiz bir sey paylasmisa “isine bak vedat” tandansli cevap vermeleri. numerik agirligini bilmiyorum ama mutlaka iki-uc paylasimindan birinde bu tipler var. adam diyor ki “karantina’da su kitaplari okuyorum (veya okuyacagim), kitaplarin biri de tez hocam michael burawoy’in bir kitabi" ... birisi “isine bak vedat” (veya “sen kim michael burawoy kim”) gibisinden bir sey yaziyor. "o yemek onla gitmez vedat", "cok sarap icmissin, azalt" ve daha bir suru sey. muhtemelen bu insanlar ertesi gun, buyuk resim kursuna giderken serviste "olm dun vedat milor'a ayar verdim twitter'da" falan diyorlardir.

    elbette "te$bihte hata olmaz" derler, mutlaka farkli reflekslerle ve amaclarla kendisini seven, merak eden, feyz ve ornek alanlar vardir, ama su ucuncu grupla isi zor.

    bu arada, youtube'daki canli sohbet programi bence muthis, (cuma aksamlari) ama canli ama sonrasinda mutlaka izleyin. sadece yemek vs degil cok ilginc konulara da deginiyor. (ozellikle 2.bolumdeki sanayi devrimi ile ilgili yorumlarini dinlemek cok keyifliydi)

    bu arada, 2009 yilinda bir roportajini okumustum, yanlis hatirlamiyorsam, alti yasindayken tereyag ve margarin arasindaki farki anlayabiliyormus, margarinli pilavi koyuyorlarmis onune yemiyormus (veya oyle bir sey) bir denk gelinirse sormak lazim, sayet gercekten oyleyse cok acayip gercekten.

    neyse, bir klise ile bitirelim; cok kaliteli adam.

  • ben bedava bir şey istemiyorum. hele sus payı hiç istemiyorum. sadece ödediğim paranın hakkını istiyorum. bir daha deprem olursa benim hattım kesilecek mi kesilmeyecek mi? enkaz altında kalırsam birilerine ulaşabilecek miyim yoksa öyle kurbanlık koyun gibi ölmeyi mi bekleyeceğim? bunların cevabını istiyorum.

  • içten ve güzel gözlerle söylendiğinde insanın içini sıcacık yapan tatlı bir şurup gibidir.

    her sabah ofise gelirken süt alıyorum. yolumun üstündeki carrefour'da süt 25 kuruş daha ucuz, olsun ben yine de sütü bakkaldan alıyorum. akbilimde 25 kuruş eksik olduğunda otobüse binme şansım yok, yani 25 kuruşu küçümsemiyorum. kapitalizme karşı küçük esnafı desteklemek diye bir kaygıdan dolayı da yapmıyorum bunu. ofisime gelmeden önceki son bakkalda çalışan karı-koca, herhalde en az 40 yıllık evliler, insana kocaman gülümsüyorlar. sabahları haberleri tartışıyorlar aralarında, gelen kapıcıyla geyik muhabbeti çeviriyorlar. her sabah güne muhabbetle başlamaya 25 kuruşluk bir bağış yapıyorum. ofise kocaman bir sırıtışla geliyorum. günüm o bakkal dükkanında ayıyor.

  • fragmanından anlaşılacağı üzere iş adamıyla garson kızın arasındaki olayı anlatan dizi. yahu şu dizileri yapma demiyorum hobi olarak yapın ama türk kızını çok etkiliyorsunuz. böyle sosyal statü farkı içeren ilişkileri görüp özeniyorlar ondan sonra "acaba bi holding sahibine varır mıyım?" diye hayal kuruyorlar. sıfırın altında özgüvenleri birden tavan yapıyor. kezban hastalığı başlıyor, sonuç hüsran.

  • türkiye'de yaşadığınıza delalettir. tek yönmüş, çıkmaz sokakmış, kaldırımmış fark etmez. her an her yerden bir araba çıkıp sizi çiğneyebilir. dikkat etmek lazım.

  • aslinda cok var. ama birkac tanesini sayabilirim.

    - oncelikle otel ucretini giriste tahsil etmek istemeleri.

    - kahvaltida oda numarasi sormak icin gelen gorevliler.

    - odada ikram olarak icecek bir ufak su, cay-kahve bile bulundurmamasi.

    - otele giriste elinizde tasinacak canta olmamasina ragmen sirf bahsis koparmak icin odaya kadar eslik etmeye kalkan, gereksiz yere lafi uzatan bellboylar.

    - otoparktan para alinmasi.

    - en cok guldugum de "otele disardan yiyecek-icecek" getirmek yasaktir uyarisi koymalari. 4 yildizli otellerde bile gordum.

    edit: son madde ile ilgili soyle bir uyari geldi, ben isin bu boyutunu pek dusunmemistim:

    dışardan yiyecek içecek getirip ve bunlardan zehirlenip suçu otel yemeklerine atmaya çalışanlara yönelik bir önlem. başı ciddi belaya giren oteller var bu yüzden.