hesabın var mı? giriş yap

  • sanctuary, as i lay dying, the sound and the fury isimli kitaplarin yazari. alkolik . 1949 edebiyat nobel odullu. 1900-1962.
    amerika nin guneyindeki yoksul ve cahil insanlarin yasam tarzi ustune kitaplar yazan. asil onemli olanin savaslari kimin kazandigi degil -ikinci dunya savasi civarinda yasamistir- insanin kalbinde olup bitenler oldugunun ustunde durmus. tarziyla insan beynindeki dusunce akisinin hizina erismeyi amaclamisr. ayni olayi bircok kisinin agzindan anlatarak gercegin nasil degisken olabilecegini, ve okuyucunun kendi gercegini yaratmasi olgusunu vurgulamis.

    the sound and the fury kitabinda 3 yasinda cocuk iqsuna sahip 33 yasindaki bir adamla harvard a giden buyuk ihtimal 110 iqlu kardesinin agzindan ayni olaylari anlatmis ve farka ragmen anlatim tarzinin benzerligiyle vay canina insan olmak dedirtmistir

  • bir kişinin kendini “polisim hayırdır amuğa goyim?” şeklinde tanıttığı kavgadır. adamın ilk cümlesi buydu.

    adı soyadı amuğa goyim galiba. umarım e-devletten isim soyisim değiştirme kolaylığından faydalanır. böyle memuriyet zor.

  • başlık: ergenliğimin kara günü
    entry: huzurlu bir akşamdı, kapalı kapılar arkasında o günlerde beni en özel hissettiren şeyi yapmıştım gene;osbir.
    neyse oturuyorum takılıyorum beyler, üst komşumuz geldi. 2 tane de taş gibi kızı vardı. kakara kikiriler, bunlar yanıma geldi sonra. önceki gece düğüne gitmişler, kamerayla düğünü çekmişler, açaymışımda izleyeymişik!. kitle kalabalık, aç gözlü!, düğün görmek isteyen; bir komşu, iki kızı, babaları, annem, kardeşim, yiğenim. aldım ön usb den taktım kamerayı. görmedi koduğum bilgisayarı. kasayı çektim biraz, arkaya uzandım taktım. doğruldum yerimde. otomatik kullan geldi amk, videoyu oynat dedim. herhangi bir intro yok, oyuncuların adını gösteren bir yazıda yok, videoyu çeken firmanın şahsın ismide yazmadı. latin olduğu her halinden belli bir abimiz, kadını karyolanın başına doğru eğmiş, tüm hırsıyla gibiyordu. şoktan kurtulup kapatana kadar büyük bi yaygara çıktı. kapattıktan sonra gözümü bilgisayarın ekranından ayırmadan öylece durdum. etrafımdaki konuşmaları dinledim. "kamerayı aldığımız çocuk hiç böyle bir çocuk değildi." "hemen arıycam o çocuğu terbiyesiz herif" falan. herkes odadan ayrıldı. ben o sürede taşları yerine oturtmuştum bile. kasanın arkasına eğildiğim sırada, kolum cd açma tuşuna basıyor, çıkan cd rom tekrar koluma çarpıp geri gidiyor, bilg. kamerayı gene görmüyor, otomatik kullanda cd yi açıyor.
    beyler 11 yıl geçti, o vidyodaki kadının yüzündeki acıyla karışık zevk ifadesi hala gözümün önünde. olaydan sonra yemekten içmekten kesildim. kendimi insanlara unutturmaya çalıştım. hayatımda hala etkilerini görüyorum.

  • adamın teki bilgeye gider ve sorar:

    - üstad, kendi kusurlarımı nasıl bilebilirim?
    bilge sorar:
    - evli misin?

    evet der adam. bilge yanıtını alınca devam eder:
    - o zaman işin kolay demektir. karına sadece onun bir kusurunu söylemen yeter.
    o sana; senin, annenin, babanın, kardeşlerinin hatta yedi sülanenin kusurlarını sayar, topluca öğrenirsin.

  • chat aynı chat diyenler var ama değil aslında. bir defa cümleler ifadelerle çok güzel destekleniyordu. farkı durumları çok güzel anlatan hazır ifadelerinin olması yetmezmiş gibi kendi yaptığınız ifadeleri ve karşı taraftan gelen ama sizde olmayan ifadeleri de ekleyebilirdiniz. bu da yetmezmiş gibi hazır veya eklenebilen göz kırpma efektleriyle daha bir coştururdu. msn'de sevgilisiyle konuşup da puaarcchh öpücüğünü ekrana kocaman kondurmayan var mı?

    msn messenger'ı efsane yapan eski olması değil özellikleriydi. şimdikiler gibi sadece harfleri değil, duygularınızı da aktarabilirdiniz.

    microsoft'un tipik önce efsaneleştir sonra yok et politikası sonucu tarih oldu. aynısını zone.com için de yapmıştı.