hesabın var mı? giriş yap

  • genesis'in altın günlerinden kalma, benzeri olmayan ve taklit edilmesi imkansız soundunu çok yoğun ve derin hissettiren bir albümdür. peter gabriel iyice coşar ve phil henüz popçu olmamıştır. hepsinin olağanüstü bir performans gösterdiği, 5 sn. duysanız bile aha işte genesis diye tanıyabileceğiniz , artık neden bu kadar baba albümlerin asla üretilemediğini uzun uzun düşündüğünüz ve burda adını görünce eve gidip hemen tekrar dinlemek ve o alemlere dalmak isteyeceğiniz bir albümdür. musical boxzannımca rock tarihinin en klasik, en hüzünlü, en mistik parçalarından biridir.

  • corona virüs tehlikesi ciddileşmeye başladığında(ocak ayında) bir hafta sonu tüm filmlerini tekrar izlediğim ikonik serinin ilk filmi. izlemeyenlere tavsiye ederim.

    bence ilk 3 filmi güzel. sonra kalite düşüyor ama hikayeyi merak ettiğim için takip etmiştim. oyunları da varmış, hiç oynamadım. şu virüs sebebiyle sokağa çıkma yasağı falan ilan edilirse oynayabilirim.

  • nazar kimileri için bir batıl inanç, kimileri içinse bir şehir efsanesidir. fakat bazılarımız içinse nazardan korunma, bir yaşam biçimidir.

    dün gece kendi halimde eve geri dönüyordum. kulağımda kulaklık, müziğin tadını çıkarıyordum. yürürken 5 metre ötemdeki araba birden gözüme takıldı. arabanın üstünde halka içinde mavili beyazlı bir şeyler vardı. daha sonra arabanın yanına gittim ve bakakaldım. o an karşımda bir araba değil de sanki bir hipnoterapist varmış da beni hipnotize etmeye çalışarak bilinç altıma ulaşmaya çalışıyormuş gibiydi. "bu nedir arkadaş?" diye ilk tepkimi vermiş bulundum. arabanın, abartmıyorum, neredeyse her 20 cm'lik köşesinde bir nazar boncuğu sticker'ı vardı. tamam nazara inanırsın ve arabanın içine bir tane nazar duası ve boncuk kombosu asarsın, eyvallah. hadi diyelim torpidoya da koydun bir tane, etti 2. hadi diyelim çantana da koydun, etti 3. ama 183481238123 tane nazar boncuğu nedendir, niyedir sorarım? arabana nazar değmesin istiyorsun da bu kadar sticker yapıştırarak nazarı daha fazla çekmiş olmuyor musun? yani o kadar çok sticker var ki arabada, arabanın audi olduğunu logosuna bakarak zor anladım.

    acaba nasıl bir korkusu vardı ve bu hale geldi? ya da nasıl bir kaza geçirdi de nazar konusunda bu kadar kendini kaybetti bilemedim.

    arabayı ilk böyle gördüm
    audi logosunun içine dikkat!
    sen bu arabayı nazarlardan koru yerabbim!
    en efsane köşesi burası. benzin kapağının üstüne nazar boncuğu. bu benzinciler çok kem gözlü amk!
    doktordan temiz, nazar değmemiş 2. el audi
    abla aynanın üstünde fatality yapmış. finish him!

    olay yerinden uzaklaşırken kendime acaba audi'si değil de ferrari'si olsa nolurdu diye sormadım değil. heraldi arabayı komple lacivert-beyaz-açık mavi rengine boyatırdı.

    ve bence yolda görülmesi halinde bakılmaması gereken otomobildir, kazalara yol açabilir.

    amin

    edit: -kadın olduğunu nerden biliyorsun regardless?
    + kadınlar arasında kurşun döktürmek gibi, gün yapmak gibi bir gelenektir bu nazardan korunma konusu. türkiye'de bu nazar olayını kafaya takanların %98'i kadındır, o yüzden kadın dedim, bir nevi tahmin yürüttüm yani ki daha sonra (bkz: #56563834) kadın olduğu kanıtlandı :)

  • bu soruyu soran insanın dedelerinin, halkı sömürerek kurduğu ve yabancılara toprak peşkeş çekilen saltanatın çökmesine vesile olan kurtuluş mücadelesinde yer aldılar. evde de istiklal madalyası duruyor, yeterli mi?

  • hep mümkün olmayan. vefat ettikten sonra onun telefonundan beni annem aramıştı. bir an gülümsemiş ve "neden olmasın" demiştim, hatta o saniye "kimseye söylemem" diye hesap bile yaptım. neyse ki deli olduğumu gizleyecek kadar akıllıyım.

  • ceza almanya’daki can dundar’a degil hala turkiye’de gazetecilik yapanlara verilmistir.

    gozdagidir, korkutmadir, sindirme calismasidir.

  • 3 haziran 2013 rte'nin havaalanı konuşmasında erdoğan'a mükemmel yanıt veren kadın gazeteci. reuters'te görev yapmaktadır.

    --- spoiler ---

    gencecik insanlar var sokakta, üniversite öğrencileri var. ev kadınları var. onlar neden ayaklandı?
    --- spoiler ---

  • sene 1997
    istanbul'a yeni gitmişim.
    çocukluk arkadaşım, can dostumla kadıköy postanesinin önünde saat 1'de buluşacağız.

    ben avrupa yakasından iett ile geliyorum. fırtına, kar, buz. rüzgar, insanın bir kulaklarından girip diğerinden iki misli çıkıyordu. deve katarı ağır aksak ilerliyordu. hava kül ve katran kokuyordu. manzara tam benlikti. neyse dağıtmayalım konuyu.

    kar, buz, trafik derken benim saat 1'de kadıköy'de olamayacağım belli oldu. başladım stresten kaşınmaya, "ya arkadaşım bekleyemez çekip giderse" diye. muhtemelen benim kar, fırtına, trafiği görüp geri döneceğimi de düşünmüş olabilirdi. ama ne olursa olsun gidecektim, geri dönmedim. saat oldu 2, daha yeni boğaz köprüsündeyiz, gıdım gıdım ilerliyor otobüs. saat oldu 2,5, sonra 3. hala varamadık amısına koduğum kadıköyü'ne. "arkadaşım şimdi çoktan gitmiştir, nasıl döneceğim bir daha aynı yolu" endişesi sardı, bitirdi beni. saat 3,5'a doğru kadıköy'de oldum, düşe kalka koşarak postaneyi buldum. "yok yok kesin gitmiştir, beklemez bu kadar saat" diyorum bir yandan. postanenin ön tarafından göremedim onu. dizlerimin bağı çözüldü. hafif diğer tarafa doğru baktığımda, karın, soğuğun ortasında tir tir beni bekleyen arkadaşımı gördüm. vazgeçip gitmemiş, it gibi titrese de beni beklemişti. koşarak sarıldım ona. garibim, 2,5-3 saate yakın beni beklemiş o soğukta.

    -işte böyle buluşuluyordu.

    şimdiki gibi kimse dakka başı osuruk gibi "qanka 10 dakikaya ordayım" diye birbirine mesaj atamıyordu ama insanlar bıçak gibi sertti, mertti.

  • dünyanın çekilir hale gelmesine neden olan insanlardan yalnızca biridir. köpeği öldüren o pezevenk ise, bu adamın tırnağındaki kir kadar bile değerli değildir.