ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
türkçe altyazı bombaları
-
gladiator vcd'si, filmin ba$lari, commodus vagondan cikar, atini ister...
commodus: where's the emperor?
adam: he's at the front, sire.
altyazi:
- imparator nerede?
- fransa'da.
en büyük komedyeni kemal sunal olan ülke
-
(bkz: sen gülme ulan ayı)
sinema tarihindeki en büyük spoiler
geceye acı ama gerçek bir cümle bırak
-
"konuşmak istiyorsa senin yazmanı beklemez yazar, sesini duymak istiyorsa arar, görüşmek istiyorsa bir fırsatını bulur, sevmek istiyorsa sana saçma sapan bir anlam yükler kendine bahane yaratır yine sever. insan bu, istese yapamayacağı şey yok ama istememiş demek ki ne yapacaksın? "
...
sivrisinekler kan emerek bir insanı öldürebilir mi
-
1 sivrisineğin emebileceği kan miktarı 0.000005 litredir. 70 kg bir insanın vücudunda ise 5-6 litre kan bulunur. %33'lük (bu insan için 1.98 litre) bir kan kaybı ise ölümle sonuçlanır.
70 kg bir insan, 396.000 sivrisinek (1.98 / 0.000005) tarafından kanı emilirse teorik olarak ölebilir. 2-3 saatte bu kadar sineğin bir insanın kanını emmesi ise mümkün değildir.
25 kg ağırlığında ve vücudunda 2 litre kan olan bir çocuk için kan emmesi gereken sinek sayısı (0.660 lt / 0.000005) 132.000'dir.
zaten kan kaybından önce kaşıntının vereceği stres ve bağlı olup kaşıyamamanın yaratacağı sinir ile kalp krizi geçirip ölecektir...
inönü stadı'nın altından tarihi eser çıkması
reddettiği erkeğe nasılsın diye sms atan kız
-
-nasılsın ?
-iyidir. pes oynuyoruz arkadaşlarla.
-hmm. üzülmemiş olmana sevindim.
-ha yok yok iyiyim.
-hmm. peki. neyse madem sana iyi eğlenceler.
-sağol görüşürüz.
-ya bişi sorcam. semih senin yakın arkadaşındı dimi ?
-evet. niye sordun ki ?
-ya ben ondan hoşlanıyorum !!
- hmm.
- üzüldün sanırım biraz ?
- evet bu biraz koydu. üzüldüm
-oleyyyy. bye bye
24 ağustos 2022 cüneyt özdemir tweet'i
-
ya cüneyt sen akp'lisin. seni ne ilgilendirir birader milletin kime oy vereceği.
instagram'da 1500 takipçisi olan kızla çıkmak
-
birazcık ortalama üstü güzelliğe sahipse çok normaldir. 1 ay önce açtığım feyk kadın hesabımın 700 takipçisi var şimdi. ayrıca tsk'da sosyal medya yasaklanmalı. bütün uzman çavuşları hesabıma topladım. az çaba göstersem darbe yaparım aq.
hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları
-
eğer yanlış anımsamıyorsam yıllardan 1995. parlak bir ilkokul sürecinin ardından ortaokul serüvenine adım atmışım. fakat bulunduğumuz kasabada ortaokul yok ve bu nedenle okula parası aylık olarak ödenen bir minibüsle gidip geliyorum. gidiş-geliş nereden baksan 2 saat gibi bir zaman alıyor. yani okul epeyce uzak. ee okul süresine ulaşım süresini de ekleyince koskoca bir gün yapıyor. sabah çıkıp ta akşam evde olabiliyorum. içinde yetiştiğim ailemin kemikleşmiş bir harçlık kültürü hiç yoktu. günlük olarak her şey, annemin hazırladığı bir beslenme çantasından ibaretti. işte ben yine böyle bir günde o güzelim beslenme çantasını minibüste unutmuşum. kıpkırmızı domatesim, peynirim ve üstüne yumurta sarısı sürülüp kızartılmış ekmeğim uçtu gitti. okul her öğlen 1 saat yemek paydosu verir, yakın olanlar evlerine falan gider, karınlarını doyurur gelirlerdi. sınıf arkadaşlarımdan birinin evine gidip karnımı doyururum diye plan kuruyorum kafamdan; ama gel gör ki utancımdan kimseye ben de geliyim mi diyemedim. hayatta planlanan her şey uygulamaya dönüştürülemiyor ne yazık ki. hayatın gerçekleri çok farklı.
okul yemek saatine girdi. giden gitti. ben de çarşıya çıktım. avare avare dolanıyorum sokaklarda. karnım da iyice acıkmaya başladı. çocuk bünyesi işte. cebimde de çok ufak bir madeni para var. belki 2 ya da 3 sakız falan alınabilir. o değerde bir para. gözümü karartıp nolursa olsun diyerek bir fırına girip parayı uzattım ve ekledim:
- buna ne kadar ekmek olur abi?
önce fırıncı dayı beni baştan aşağı bir süzdü ve"buna ekmek olmaz aslında; ama ben sana yarım ekmek veriyim" dedi. süper bir gelişme. uzattığım parayı da "koy onu cebine" diyerek almadı.
siz şimdi o yarım ekmeği yiyip okula gittiğimi sanıyor olabilirsiniz; aslında benim de amacım buydu; ta ki okula giderken yol üstündeki dönerciyi görene kadar. olay bu ya dönerciye gidip yarım ekmeğimi göstererek "bu kadar param var. acaba ekmeğimin arasına sade kıvırcık koyar mısın" diye sordum. adam güldü "olur tabii" dedi. ne güzel iş lan. işin ilginç yanı bu da bozukluğumu almadı. "para istemez" dedi.
evet kepaze bir durum. resmen dilencilik yapmış gibi olmuşum ey sözlük. ama ben bu süreçte hep samimiydim. hep paramla bir şeyler yapmaya çalıştım. eee adamlar almadıysa benim suçum mu?