hesabın var mı? giriş yap

  • bize, adı bahis işlerine karıştığından dolayı profesyonel kariyeri başlamadan biten üstelik başı mafya ile de belaya girmiş olan billy hoyle'u tanıştıran film. çenebaz ve üçkağıtçı sydney rolünde wesley snipes, billy hoyle rolünde woody harrelson ve billy'nin riziko (jeopardy) yarışmasına hazırlanmak için sürekli okuyan karısı rolünde rosie perez iyi iş çıkartmışlardır. filmin başında eşsiz venice beach basketbol ortamlarını görürüz ki aynı ortamlar aynı konu çerçevesinde american history xfilminde de görülmektedir.

  • bir de bu çıktı başımıza. özellikle instagram'da bolca görebileceğimiz bir örnek.

    atıyorum 3 tane kız arkadaş var, isimleri ayşe, fatma, necla. ayşe ile fatma bir bara veya cafeye gidip orda fotoğraf çektirir ve bunu instagram'a yükler ve mekanı da yazar. necla ise bir sebepten dolayı gelmemiş veya çağrılmamıştır.

    fotoğrafın altına kaçınılmaz yorum gelir;

    ''bensizzzzzzzzzz :(''

    klasik cevap ise gecikmez;

    ''aşkım bir dahaki sefer beraber mutlaka :) özledimmmmm''

    (bkz: bi bitmediniz amk)

  • katarlı kamal saleh al mana'nın sahibi olduğu boheme ınvestment gmbh tarafından işletlen mc donalds türkiye’nin akıl almaz fiyatlarıdır. amerika birleşik devletlerinin standart kampanyasız cheeseburger fiyatı 1,49$ dan satılırken. mc donalds türkiye aynı ürünü 74 tl veya bugünün kuruyla 2,74$ a satmaktadır. peki hangi kalemden dolayı fiyatlar daha yüksek? kira mı? personel mi? ürün maliyeti mi? hepsinin türkiye’de daha düşük olduğunu biliyoruz. ama fırsatçı katar’lıların bu memleketin adamını söğüşlemesine tabiki kimse birşey demeyecektir.

  • eskişehir akp milletvekili harun karaca'nın müthiş başarılı oğlu alihan karacan'a nasip olandır. sadece 1 ayda thk içinde hızla yükselerek hem de en yüksek gelire sahip eskişehir thk şubesine başkan olmuştur.

    babalar ne evlatlar yetiştiriyor be, 26 yaşında adam başarıdan başarıya koşuyor. siz yeteneği olmayanlar ise işsiz kalırsınız tabi.

    https://www.google.com/…de-baskan-oldu-5929485/amp/

  • ben az kazanan bir adamım. öyle akıllı telefonum filan yok. geçen şirketin evrağı teslim etmek için cevahir'e gittim. daha önce de birkaç kez yine aynı sebeple gitmiştim. neyse lafı uzatmayayım kendisini orada gördüm.

    imza mı istesem, foto mu çektirsem diye düşündüm. en iyisi ölümsüz bir anı olan foto çektireyim dedim. dedim dedim de ben de akıllı telefon yok ama bilic de orada. bir daha nereden göreceğim onu deyip yanına gittim.

    derdimi tarzanca-ingilizce anlattım. kırmızı kapaklı samsung telefonumu gösterdim; ''but i want photo with you'' dedim tarzanca olarak. utanmadan bir de dedim ki; ''take photo with your phone than e-mail to me, ok?''

    aklımca; ''senin telefonunla çekelim bana e-mail ile gönder olur mu?'' demek istedim. adam zeki tabi, şak diye anladı. ben olur mu öyle şey len filan deyip kızacağını düşünüyordum ''okey'' dedi, beraber selfie çekindik. sonra e-mail'imi aldı. teşekkür edip tokalaştık.

    sonra ben şirket evrağını teslim ettim. sonra işe yeninden döndüm. dönüş yolunda; ''iyi çekindik de bu bana göndermez ki hacı'' diye düşünüyordum, neyse çekildik mi çekildik diye kendimi avutuyordum. yol bunu düşünerek geçti. yeniden masamın başına oturdum, e-maillere bir heyecanla baktım. yoktu.

    neyse, göndermezse canı sağolsun dedim. o gün bilic'ten gelen giden yoktu. ertesi gün de yoktu, ondan sonra da yoktu. olmadı. artık ben vazgeçtim. içten içe de biraz kızgındım, sonra artık umudumu kaybettim. yaklaşık 10 gün sonra tanımadığım bir adresten e mail geldi, şüphelendim ama yok ya artık gelemez dedim. heyecansız bir şekilde açtım. bir baktım bilic'le ikimizin fotoğrafı ve bir de antrenmana davet mektubu.

    kıt ingilizcemle bunu anladım ama bir arkadaşa kesin olsun diye tercüme ettirdim. evet, önümüzdeki perşembe beni davet ediyordu. önümdeki 4 günü bir bayramı bekler gibi bekledim, allem edip kallem edip patrondan izin aldım ve beşiktaş antrenmanına gittim.

    bu sefer hazırlıklıydım, bir arkadaşın fotoğraf makinesini yanımda getirmiştim. binlerce foto çektim. sağol bilic, bana çok güzel bir perşembe sabahı yaşattın.

    debe editi: hikaye gerçek mi diyenler oluyor, evet hikaye gerçek değil. yalnız bu entry'nin sevilmesindeki maharet benim değil. slaven bilic'in. kimse bilic öyle şeyler yapmaz lan demedi. herkes bilic'in böyle gönlü bol, taraftarına değer veren biri olduğu konusunda hemfikir. ben de bu yazıyı kurguladım yazdım. insanları hayal kırıklığına uğrattıysam affola.

  • türkiye'de devrin, alışkanlıkların, utanma duygusunun ne kadar değiştiğini gösteren saat.

    80'lerin başında elimde tereyağlı ekmek ile sokağa kaçmaya çalıştığım çocukluk yıllarımda annem bana "oğlum, öyle dışarı çıkılmaz, onu alamayanlar var, hem diğer çocukların da canı çekebilir" şeklinde uyarılarda bulunurdu.

    şimdi iste gösteriş, sonradan görmelik ve yüzsüzlük prim yapıyor.

  • öncelikle bir çocukta bu eğitime başlamanın ilk şartı çocuğun tuvaletini tutabilmeyi ogrenmesidir. bir ebeveyn çocuğunun tuvaletini özellikle de çişini tuttuğunu gözlemlediği anda gecikmeden bu eğitime başlamalıdır. fakat 3 yaşını geçtiği halde tutma olayı gerceklesmiyorsa önce öğretilecek olan küçük tuvaleti tutmak olacaktır.

    tuvalet eğitimine başlandıktan sonra altın 3 kural vardır ki bunlar çok ama çok önemlidir.

    1-sabir - mümkünse peygamber sabrına sahip olunuz. bu çocuk bu işi ogrenemiyor deyip koyverirseniz işi çıkılmaz hale getirsiniz. yapamadiginda kizarsaniz en kötüsü. artık tuvalet yapmayı özellikle de kakasını yapmayı öcü gibi görecektir.

    2- olayı buyutmeme - eğer tuvalete gittiğinde ona "yaparsan sen büyüyeceksin" gibi onun gözünde büyük bir başarı gibi gözüken bir cümle kurarsaniz çocuk, bunun aslında yapılması çok ama çok zor birşeymis gibi düşünecek ve bu tuvalet olayında kendine güveni hiç olmayacak. daha da kötüsü ileriki hayatında da bu hadise zor olaylardan kaçmasına sebep olacak.

    3- eğitime başlandıktan sonra asla birakmama - eğer biz bu işi yapamadık ileride deneyelim derseniz uzun yıllar mücadele sizi bekliyor demektir. evet iş dusundugunuzden de zor olabilir ancak hayatınızdan sildiginiz zaman dilimlerine bir ay daha eklemelisiniz ki çocuk artık bu işin kaçışının olmadığını anlamalıdır. vazgeçip beze donerseniz her seferinde eğitimden kaçıp bez isteyecektir.

    son bir not; bazı çocuklarda tuvalet eğitimi çok kolay olabilirken bazılarında ise çok meşakkatli duruma dönüşebilir. sunu aklınızdan çıkarmayın bu işe başlayıp da başarısız olan olmamıştır. önemli olan bunu bir kere de başarmaktır. hem ebeveyn hem de çocuk için en güzeli budur.

  • sevgilim 'diğer erkekler gibi romantik takılmıyorsun' diye bana aşık olup yine aynı sebepten dolayı beni terk etmişti.

  • bir erkek susuyorsa zaten yapılan yapılmıştır, hem de fazlasıyla, başka bir şey yapmaya gerek yoktur.