hesabın var mı? giriş yap

  • insan beyninin anlasilmasi icin belki de yasayan en degerli ornek; bu kadar olaganustu yetenekle ve beyin taramalari sonucu ortaya cikan bircok fiziksel anomaliyle adam basli basina bir arastirma alani.

    adettendir, manyak bir baska ozelligini de ben soyleyeyim (scientific american aralik 2005): adama herhangi buyuk bir sehirde iki adres verildiginde yahoo maps gibi yol tarifi yapabiliyormus. allah sahibine bagislasin. bir de bir yanlisi duzeltelim, adam otistik degil. bazi semptomlari benzese de otisizm tanimi konulacak kadar ortusmuyormus, zaten savantlarin da ancak yarisi otistik. mesela bircogunun aksine, kim efendi sadece hafizadaki seyleri saymakla kalmiyor ayni zamanda onlarin anlamini kavrayabiliyor, yani neyi ezberledigini biliyor. hatta kendisini neredeyse 20 yildir arastiran herifleri de sasirtarak, sadece klasik muzik parcalarini ezberlemekle kalmamis, notalarin anlamini ogrenmis, sonra da enstruman calmaya baslamis ufaktan.

    bir de bu soyut kavramlari kuramama kalibina da tam uymuyor. mesela buna biri lincoln'un "gettysburg adress"ini sormus (konusma, seslesis, nutuk babinda) bu da herifin gettysburgda sadece bir gece kaldigi evin adresini vermis. sonra soruyu soranlar gulunce adam yaptigini kavrayip, bunun espriye dokmus. ve daha ilginci ezberledigi seyleri kombinasyona sokup, tipki bir muzisyen gibi yeni ve orjinal seyler uretebiliyor. iste bu yuzden dunyadaki en degerli beyinlerden biri olmali.

    corpus callosumu yani iki beyin yarimkuresi arasindaki baglantisi yok. bazi epileptikleri tedavi etmek icin yaptiklari gibi sonradan kesilmemis, boylece split brain sendromu yasamiyor. onunkisi dogustan yok, o yuzden bir sekilde yarimkureleri adapte olmuslar bu duruma, hatta belki de tam fonksiyonel birer beyne donusmusler. bu da savant yetenekleri gozonune alindiginda su soruyu akla getiriyor: bu tip beyin hasarlari ve eksiklikleri beyni baska sekillerde kendini kompanse etmesi icin tetikliyor mu yoksa zaten beyinde mevcut olan baska yapilarin daha etkin kullanilmasina mi izin veriyor?

    daha ayrintili olarak, asil hasarli olan tarafi sol yarimkuresi tum savantlardaki gibi. buradan da neden genelde erkeklerin savant veya otistik olduklarina dair bir teori var. erkek fetusler gelisirken, kan dolasiminda daha fazla testosteron oluyor bu da asiriya kacarsa beyin gelisimine zarar verebiliyor. normalde sol yarimkure de sagdan daha gec ve yavas gelistiginden, testosteronun bu potansiyel olarak zararli etkisine daha uzun sure maruz kaliyor. buraya kadar eyvallah. asil soru da, hasar sonucu sag yarim kurenin kompanse etmek icin baska dokulara el koymasi mi insani savant yapiyor yoksa halihazirda varolan mekanizmalari domine edecek bir sol yarimkure kalmamasi mi? belki bu sol yarimkurenin baskisindan kurtulan kisimlar insana bu tip yeni yetenekler kazandiriyor.

  • -selahattin demirtaş'ı yardımcınız olarak düşünüyor musunuz?
    -karşımda rakip olan bir adaya benim yardımcım ol demek siyaseten nezaketsizlik olur.

    adam size daha ne etsin be!

    edityus: uzun nicklerden nefret ederim uyardı sağ olsun. terbiyesizlik değil nezaketsizlik olur demişti. düzeltme yapıldı.

  • su diziye dair en sevdigim sey kadin oyuncularin burunlarinin dogalligi.

    hangi turk dizisinde bu kadinlara rol verilirdi? neden bizim toplumumuzda sadece kucuk ve hokka burun kabul goruyor? kadinlarin instagram sayfasinda bile turkler "karadenizli misin abla?" "burnunu yaptirman icin yardim kampanyasi baslatalim xd" seklinde yorumlar yapmislar. bu kadar kompleksli insanlarin bulundugu bir ulkede buyuyup sekillendigim icin cok uzuluyorum.

  • gece kulübü bodyguardına kafa atıp bir de içeriye girip hiçbir şey olmamış gibi eğleneceğini mi umuyordun? az bile dövmüşler bu barzoları. eminim içerde de vukuat çıkaracaklardı, tiplerinden belli.

    yalnız kadına helal olsun. önce düşük vizyonlu gold digger sandım ama daha ilk anda kendini yerdeki herifin üstüne atıp siper etti. tam evlenilecek kadınmış.

  • biraz mutluydum, mutsuz oldum.

    borçsuzdum, borçlandım.

    sıradan vatandaştım; hain, terörist, dış mihrak, kafir, şerefsiz oldum.

  • o söylediği şey bir nefret kelimesidir. o kelimeyi kimin kullandığına bakılır. eğer siyahsan veya siyahların hakları için çalışmışsan kimse altında art niyet aramaz, ki louis ck’in kullanması bile çoğu kişiyi rahatsız etmiştir. öte yandan benim gibi, siyahların hakları için kılını kıpırdatmamış birisi bu kelimeyi kullanamaz. pewdiepie gibi ırkçı bir şebeğin kullanması ise tamamen ırkçılığındandır.

  • kimileri akabinde hoş bir anıya dönüşen garibanlık durumlarıdır.

    marmara'nın henüz kirlenmemiş ve yazın rahatça girilip yüzülebildiği zamanlarda, yaz tatilinde aileye rica minnet yalvarılıp o zamanlar daha anlamsızca kalabalıklaşmamış çınarcıkta, ben yaşlarda oğulları olan yakınlarımızın yazlığına bir haftalığına gitmek için izin koparılır.
    cebe, gidiş dönüş yol parasından az hallice üç kuruş konulur ve yola çıkılır.

    plan basittir: evin sahibi aile istanbul'a dönecek, biz de 15 yaşlarında üç velet bir hafta evde kalacağızdır.
    en başta her şey güzel gider.
    evde büyükler olmadığı için, yapıp bıraktıkları yemekler acele biter, cepten harcanan para ise, dönüş için ayrılan kısmı dahil olmak üzere üçüncü günde tükenir.
    dördüncü gün, parasızlık ve açlıkla yüzyüze gelinir.
    arka taraftaki tepelere meyve toplamaya gidilir. bir köylü halimize acıyıp bir de koskoca kabak verir bize. biz kabağa bakarız, kabak bize bakar. tamam, kabak tatlısı yapılabilir en nihayetinde, ama aç karnına adamı allah bilir ne eder o kabak tatlısı.
    elde kabak, poşette meyveler tepelerden dönerken, aşırı hızlı giden bir kamyona takılır gözüm.
    elimden sadece "yemek" diye bağırmak gelir. bağırmamla birlikte o koca kamyon, yolun ortasında eğleşen bir tavuk sürüsünün içine dalar. tavuklar sağa sola kaçışır, kamyon fren yapar, ortalık toz duman olur, ardından yolun ortasında yatan o beyaz tavuğu görürüz.
    koşa koşa gideriz yanına. biz oraya varana kadar tavukların sahibi de yola çıkar. adamın hafif bir tiksinti ile baktığı tavuğa biz de bakarız, durup dururken "helal eder misin?" derim. adam, evet şeklinde kafasını sallar.

    tavuğu hemen oracıkta kesip, tüylerini denizde yıkaya yıkaya ayıklarız. akşama ziyafet olur bize.

    ertesi gün, aklıma arkadaşımın babasının sandalı gelir. sabah erkenden balığa çıkarız. amaç, sabahtan o gün bize yetecek kadar istavrit tutup yemeği garantilemektir.
    istavrit tutmanın ne kadar bereketli olabileceğini o gün orada çarşaf gibi denizin ortasındaki sandalda sap gibi ayakta durup çapari sallarken öğrendim ben.
    akşama doğru iki kova ve bir büyük leğeni tepeleme doldurmuş dönerken, fazlasını komşulara mı versek diye tartıştığımızı hatırlıyorum.

    sahile varıp sandalı çektiğimizde ise, yan siteden bir hanım, tüm parasızlığımızı ve açlığımızı unutturacak o inanılmaz soruyu sordu bize: kaç para istavrit evladım?
    o anda beynimizde çakan şimşekleri tahayyül dahi edemezdiniz...

    elime geçen, o bildiğiniz eskiden lokantalarda filan bulunan plastik ekmek sepetini doldurup, 5 lira deyiverdim. balıklar hala canlıydı. (yetmişli yıllarda milyon filan da yoktu)
    ilk satışımızı o hanıma yaptık böylece.
    ertesi gün, ve arkasından bir sürü ertesi gün, sabahın köründe balığa çıkıyorduk. normal çapari 7 iğneli olur. biz üçer çapariyi birleştirip 21 iğneli yapmıştık gelen balığa yetişebilmek için. akşama kendimiz için bir kısmını ayırıp kalanını en yaratıcı yöntemlerle satıyorduk.
    sitelerde misafir gelen evlerin kapılarını çalıyorduk. kimse canlı balığa hayır demiyordu.
    ceplerimizde tomar tomar para ile gezer olmuştuk. çınarcık'ta dondurma ısmarlamadığımız kız kalmamıştı.

    benim bir haftalık tatilim istavrit sayesinde neredeyse bir ay süren vur patlasın, çal oynasın bir tatil oldu bu sayede.

    dönüşte, babasının sandalı olan arkadaşımın on vitesli sarı peugeot yarış bisikletini dahi satın aldım. hayallerimin bisikleti idi.
    eve de, kartal'dan selamiçeşme'ye kadar bisikletle gittim tabi. yarış bisikletiydi hem de.