hesabın var mı? giriş yap

  • türkiye cumhuriyeti’nin gelmiş geçmiş en çok adam öldüren katili yavuz yapıcıoğlu, 1967 yılında adana’da doğdu. yapıcıoğlu normal zamanlarında sakin ve başarılı bir insan olarak biliniyordu. okul hayatı başarılıydı. yakalandıktan sonra verdiği ifadede cinayetleri kendisinin işlemediğini, içindeki diğer adamın bunları yaptığını söylüyordu. genel olarak "deli taklidi yapan akıllı bir insan" görüntüsü çizen ama işlediği cinayetlere baktığımızda aklından dehşete kapılarak şüphelendiğimiz yapıcıoğlu, cinayet işlemeye başladığı zaman durmak bilmiyor, aynı gün içerisinde beş kişiyi öldürdüğü bile oluyordu. yapıcıoğlu defalarca yakalandı ancak her seferinde "cezai ehliyeti olmadığı" gerekçesiyle salınıverdi. kaldırıldığı hastahanelerdeki koğuş arkadaşlarını ve hastabakıcıları dövdü, birçoğunu soyarak işkence etti, bazen "isa" bazen de "atatürk" olduğunu iddia etti. zaman zaman, ne idüğü belirsiz bir "ışık" tarikatından bahsetti. kaldığı koğuşu ateşe verdi. dışarıda olduğu süre içerisinde abisinin dükkanını yakmaktan anneannesini öldürmeye; simit parası istediği birisini para vermediği gerekçesiyle ankara otogarında şişlerken, işlediği bu cinayeti o an gören bir adamın boğazını garın içinde kesmeye kadar birçok dengesiz davranışta bulundu. hep kaçtı, kurtuldu. yakalandığında yine salıverildi. bu süreçte trajikomik hadieselere de neden oldu: babasıyla yaşadığı bir polemiğin ardından babasını öldürmeye çalışırken babasının açtığı pompalı tüfek ateşi sonucunda adana’daki evinden kaçarak ayvalık’taki anneannesine sığındı. anneannesinin annesi hakkındaki sözlerine burada sinirlenen yapıcıoğlu, anneannesini kafasına kül tablası vurmak suretiyle öldürdü. bu olayı duyan anne yapıcıoğlu, bir gün sonra kalp krizinden öldü. bu ve bunun gibi birçok zincirleme ölüme sebebiyet de vermiş olan yavuz yapıcıoğlu’nun kanıtlanmış 20, kanıtlanamayan da 50’ye yakın cinayeti bulunuyor. bu cinayetleri ilgi çekici yapan şey, katilin belli bir kurban profiline sahip olmaması olarak gösterilebilir ve tüm bu cinayetlerin traji-komik hadiseler etrafında cereyan etmesi tespti yapılabilir. örneğin, bir cami avlusunda kendisine ısmarladığı dondurmayı yemeyi reddeden belçikalı bir kadın turisti avluda öldürmesi gibi. ya da, pertevniyal lisesi önünde bir kız öğrenci ve hizmetli arasındaki tartışmaya birden bire karışarak her iki kişiyi de önce azarlaması, sonra bu kişilere sırasıyla saldırması ve kişileri orada tornavidalaması ya da kaçtığı şehirlerden birindeki bir camiye sığınıp camide kalmak istemesi üzerine cami imamının yapıcıoğlu’na izin vermemesi ve bunun üzerine cemaat namaz kılarken yapıcıoğlu’nun imamı kulağından "tornavidalaması" ve bu tornavidalama anına kadar geçen yirmi dört saat içerisinde dört beş kişiyi daha öldürmesi gibi. mahkemeye son çıkışında, salınıverildiği her tutuklamanın ardından cinayet işleyen bir adama dönüşmüş olması sebebiyle, türkiye tarihinin en büyük psikolojik kurullarından birisinin kurulmasına neden olan bu adam, nihai olarak "akıl sağlığının yerinde olduğuna ilişkin bir rapor" sebebiyle "cezai ehliyet kazanarak" tutuklanabilip tekirdağ kapalı cezaevi’ne yollandı ve herhangi bir aftan yararlanmadıysa ya da bir firar gerçekleştirmediyse halen burada kalıyor.

    (bkz: copy paste değil alın teri)

  • sanırım 10 yaşındaydım, kardeşim de 7 filan olsa gerek. ailecek hastaneden eve dönmek için otobüs bekliyoruz. otobüs durağı, kocaman camekan vitrini olan bir pastanenin tam önünde. güzelce ışıklandırılmış vitrinde çeşit çeşit pastalar, adını bile bilmediğimiz tatlılar var.

    kardeşim, suriyeli gibi pastanenin vitrinine yapışmış bir türlü ayrılmıyor, hatta dilini çıkarıp vitrini yaladığına yemin edebilirim ama ispat edemem. illaki oradan birşeyler almak ve yemek istiyor. annem babama bakıyor, ben de babama bakıyorum, kardeşim cam bariyerini umursamadan pastayı yalamaya devam ediyor, babam yere bakıyor.

    annem sinirli bir kadın biraz da pervasız, babama: "şu masuma bir dilim pasta alamıyorsun sen ne işe yararsın be adam" diyor. babam açıklamaya çalışıyor: "maaşa 2 gün var, 2 gün sonra alırız, şimdi anca yol parası çıkışıyor hafize" diyor. kardeşimi vitrinden uzaklaştırıp, dikkatini dağıtmaya çalışıyorum ama ikna olmuyor, diliyle havayı yalamaya devam ediyor.

    neyse ki bir süre sonra otobüs geliyor, annem babama yol boyunca söyleniyor, hatta ara ara "beceriksizsin" filan diye hakaret ediyor. ben kardeşimi suçluyorum, içimden: "bok boğazlı pezevenk" senin yüzünden kavga çıktı diyorum. annem bir noktada: (bkz: ben evde sana aynısını yaparım) diyor. eve girince de petibör bisküvi arasına lokum döşüyor, puding pişirip etrafına sıvıyor. hatta üzerini de kaysı kurusu ile süslüyor.
    kardeşim "himmf bu ondan değil" deyip yemeyi reddediyor, annem "bok ye! sanki bana istanbul'dan geldin itogli!" diyor.

    annemin yaptığı pasta benzeri ürünü babamla ben yiyoruz, ortamı yumuşatmak için anneme "pek de güzel olmuş eline sağlık" filan diyoruz; kardeşim "hiç de bile, bokum gibi olmuş" diyor, annem "nimete öyle denmez allah bir daha hiç vermez" deyip kardeşime bir tokat atıyor. kardeşim az önce bir dilim pastanın peşinde, mazlum bir mülteci iken, bir anda asi bir militana evriliyor: "zaten bir bok vermiyor" diyor.
    kısmen mütedeyyin bir insan olan babam: "bunu seneye imam hatibe yazdırmak lazım" diyor.

    kardeşim şimdi 44 yaşında, üst düzey devlet memuru ama hâlâ pasta yiyemiyor, şeker hastası. ısrarla akp'ye oy veriyor ve boşluğu yalamaya devam ediyor.

  • son zamanlarda yerli markaların yaptığı saçma fiyat artışıdır. hemen bir iki örnek verelim:

    mevsimlik ceket

    %100 polyester kaban

    mevsimlik bir cekete 900 tl yazabilmiş, kumaşı beş para etmez kabana da aynı şekilde. eyvallah ekonomi, iplik, pamuk her şey çok pahalandı. fakat yerli markalar her zaman zara, bershka gibi markaların 3’te, 4’te biri fiyat olurdu. şu an ise lcw zara ile neredeyse aynı, 200-300 tl oynuyor. online’da yalandan indirim kuponu yollayıp duruyorlar.

    fiyat bindiriminin sebebi belli ama. “nasıl olsa yabancı turistler bu fiyata da alıyor” düşüncesi. o zaman kim takar vatandaşı. kendi insanına bu kadar düşman başka bir ülke gördünüz mü?

  • edit: sevgili romalılar. (bkz: hep bunu yapmak istemişimdir) içişleri bakanlığının genelgesi gece saatlerinde yayınlanmış. ben de inceledim.

    3. sokağa çıkma kısıtlaması uygulanan süre ve günlerde (hafta içi ve hafta sonunda) zorunlu haller dışında vatandaşlarımızın toplu ulaşım vasıtaları dışında şehirlerarası seyahatlerine izin verilmeyecek.

    yani özel aracınız (05:00-19:00 arası) seyahat edebilirsiniz. akşam 19:00 ile 05:00 arasında ise özel aracınız ile zorunlu haller kapsamında izin alarak seyahat edebilirsiniz. zorunlu halleri de bırakalım şuraya:

    zorunlu haller sayılacak durumlar;
    tedavi olduğu hastaneden taburcu olup asıl ikametine dönmek isteyen, doktor raporu ile sevk olan ve/veya daha önceden alınmış doktor randevusu/kontrolü olan,

    kendisi veya eşinin, vefat eden birinci derece yakınının ya da kardeşinin cenazesine katılmak için veya cenaze nakil işlemine refakat edecek olan (en fazla 8 kişi),

    bulunduğu şehre son 5 gün içerisinde gelmiş olmakla beraber kalacak yeri olmayıp ikamet ettikleri yerleşim yerlerine dönmek isteyen (5 gün içinde geldiğini yolculuk bileti, geldiği araç plakası, seyahatini gösteren başkaca belge, bilgi ile ibraz edenler),

    ösym tarafından ilan edilen ve diğer merkezi sınavlara katılacaklar ve refakatçileri,
    askerlik hizmetini tamamlayarak yerleşim yerlerine dönmek isteyen,

    özel veya kamudan günlü sözleşmeye davet yazısı olan,

    ceza infaz kurumlarından salıverilen,

    `belirtilen bu durumların varlığı halinde toplu ulaşım araçlarıyla` veya içişleri bakanlığına ait e-başvuru ve alo 199 sistemleri üzerinden ya da valilik/kaymakamlıklara doğrudan başvuru yoluyla seyahat izin kurullarından izin almak kaydıyla özel araçlarıyla seyahat edebilecek.

    diyerek bitiyor.

    özetle: toplu ulaşım araçları ile seyahat edebilirsiniz. özel aracınızla zorunlu halınızı belgelemek şartıyla seyahat edebilirsiniz.

    genelgeşuraya da genelgeyi tekrar bırakalım sokağa çıkma kısıtlamasından muaf yerler ve kişiler listesini inceleyebilirsiniz. zira 40 küsur madde.

    zaman buldukça farklı sorularınızı aklınıza takılanları cevaplayabilirim. herkese sağlıklı günler dilerim.

    seyahat ızin kurulunda halihazirda görev yapmakta olan bir kardeşiniz olarak, genelge henüz elime ulaşmadı. ortada bir bilgi kirliliği mevcut. daha anlaşılabilir bir açıklama bekliyordum açıkçası. yarın tam olarak editlerim ve sorularınız olursa cevaplarım.

  • bu adamın ismini duyunca aklıma iki anı gelir. nedense anlatasım geldi.

    birincisi sanırım young boys maçıydı. izmir'de bir kahvehanede izliyordum. 0-1 gerideyken bu adam fırlayıp ceza sahasının içine girdi. sanıyorum fenerbahçe'nin ilk ciddi pozisyonuydu, kahvedeki herkes 'düş yere', 'atla ulan' diye bağırmaya başladı. stoch sanki bizimkileri duymuş gibi bıraktı kendini yere. ardından ikinci sarı kartını alıp oyun dışına atıldı. kahvede atla diye bağıran adamlar bu sefer ana avrat sövmeye başladı. çok ilginç bir manzaraydı.

    ikincisi gençlerbirliği maçını antalyada bir otelde izliyordum. stoch ceza sahasının dışından birkaç şut denedi ama isabetli olamadı. önceki maçta türkiye milli takımına güzel bir gol atmıştı. izleyenler 'ulan anca türkiye'ye atarsın, bize gelince böyle vurursun' minvalinde bir şeyler söylemeye başladı. birkaç dakika sonra stoch fifa puskas ödülünü alan, yılın en güzel golünü attı.

  • italya'dan parayla iki prototip alıp otomobil pazarına hakim olmak gibi dahiyane bir hamleyi hiçbir devletin düşünmemiş olması ne tuhaf değil mi? yine balına dünya hakimi oluyoruz desenize.

  • boş laf. gençler bir günde böyle umutsuz olmadı. işin en kolay yanı gençliği suçlamak. kolaycılıkla prim yapıyor.

  • ortam ve şartların negatif yönde olması bile kendisinde şirin olma merakını gidermemiştir. azimli kız. aferin ona. beş, pekiyi.