hesabın var mı? giriş yap

  • afganlar bile şu an daha iyi imkanlara sahip. rusya halkının iki seçeneği kaldığı yaptırım olmuştur. ya putin'i devirecekler, ya dünya savaşına körükle gidecekler.

  • yaşım 16, o 15. hayatımı feda edebilecek kadar aşığım. tam anlamıyla. 1.5 yıl, usanmadan beklemişim, her güne aynı umutla, aynı acıyla, aynı sevinçle uyanmışım.
    bir nisan akşamı... moda'da bir apartmanın kuytusuna gündüzden geldik, aldığımız köpeköldüreni içtik ve saatlerce konuştuk. akşam oldu, soğuktan titriyoruz. çok öncesinde, bana karşı bir şey hissetmediğini söylediğinden o anki bakışlarını fark edemiyorum. çünkü ulaşılmaz bir yerde o gözümde. bana karşı bir şeyler hissetmesi mümkün değil, bir masal güzelliğinde.
    "ya beni öp, ya da ben gidiyorum," dediğinde afallıyorum, anlıyorum. bir süre gülümseyerek bakıyorum, sonra yaklaşıyorum. o anı anlatamam, mümkün değil. ancak ilk aşkıyla öpüşen biri anlayabilir.
    sonrası fiks; masal olmadığını anlıyorum, bitiyor. yıllar geçiyor, giderek hissizleştiğim korkusuyla büyüyorum. fakat o 17 nisan akşamını unutamıyorum, unutmak da istemiyorum. hayatımda belki de en masum olduğum o anı, gözlerindeki o pırıltıyı hatırladıkça ister istemez gülümsüyorum.

  • hayat çok garip amk. bundan 12 sene evvel adamı futboldan anlamıyor diye 6 haftada adanaspor'dan kovmuştuk şimdi dünya kupası sahibi. çocuklarına anlatıp taşak geçer herhalde.

  • wendy sendromu, adını barrie'nin 1904'te peter pan'ın arkadaşı olarak yarattığı kurgusal karakter wendy darling'den alan, resmi bir teşhis olmayan, fakat empatik, anlayışlı ve hatta kendini feda eden bir yetişkini tanımlamak için kullanılan popüler bir psikoloji terimidir. peter pan sendromu gibi dan kiley tarafından, 1984'te "the wendy dilemma: when women stop mothering their men" kitabında tanımlanmıştır.

    hatırlatmak gerekirse, romandaki maceracı, eğlenceli ve yaramaz peter pan karakteri wendy'den neverland'de yaşayan kendisine ve kayıp çocuklara annelik yapmasını ister. bunu kabul eden wendy'nin başına çeşitli olaylar gelir ve tüm hikayedeki en sorumluluk sahibi karakter olarak öne çıkar. bu açıdan peter pan'e tam bir tezat oluşturan, aynı zamanda da tamamlayıcı roldedir (bkz: yin yang). ilk başta neverland'e giderken büyümek istemediğini söyleyen wendy, bu deneyimin onun daha yetişkin yanını ortaya çıkardığını fark eder.

    wendy sendromlular, başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarınızın üstüne koyarlar, başkaları için bir şeyler yapmanın amacı olduğuna kendilerini inandırırlar, yalnız kalmaktan korkarlar, çatışmaya girmek ve fikirlerini özgürce ifade etmekten kaçınırlar, çok fazla iş üstlenirler, kontrolcü ve bağımlıdırlar. sonuç olarak bu başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarının önüne koyma ve kendi ihtiyaçlarını bastırma durumu da özgüvenlerini kaybetmelerine neden olur.

    wendy sendromunun kökeninin, hastanın aile geçmişinden kaynaklandığı düşünülüyor. çocukluklarında kendilerini korunmasız hissetmiş olabilirler, bu yüzden bunu telafi etmek için aşırı koruma arayışına girebilirler. aslında ebeveynlerinin onlara karşı benimsemesi gereken rolü üstleniyorlar.

    bu kişiler genellikle nasıl olduklarını fark etmez. ancak başkalarıyla ilgilenmek ve onlarla ilgilenmek onları mutlu etse de, bir zaman gelir ki başkalarının onları manipüle ettiğini fark ederler veya bir birey olarak tatmin olmadıklarını fark ederler.

    belirli durumlarda, boşuna çok fazla ödün verdiklerini fark etmeye başlayabilirler. ayrıca kendilerini hüsrana uğramış ve değersiz hissetmeye başlayabilirler.

    bazen başka sorunlar da ortaya çıkabilir. örneğin, ilgilenecek kimseleri olmadığı zaman kendilerini amaçsız hissedebilirler çünkü tek bildikleri budur. aslında depresyona girmemeleri için dikkatli olmaları gerekir.

    yapılması gereken, tüm kişisel ilişkilerinde dengeyi yeniden kurmak, başkalarıyla ilgilenmek ama kendine de dikkat etmektir. kişisel gelişimi desteklemenin önemi unutulmamalı, kendine ait bir alanı ve hobileri olmalı, ayrıca değerlerini savunmalı ve öz saygılarına dikkat etmelidirler.

    aynen kitapta olduğu gibi wendy sendromu ve peter pan sendromu kol kola giderler ve birbirlerini bir kısır döngüde beslerler.

    peter pan sendromu'na sahip kişiler, büyümeyi reddeden bir çocuk gibi sorumluluk almak istemeyip olgunlaşmamış kişilerin sosyal davranışlarını ve özelliklerini sergilerler.

    genellikle bir ilişkide peter pan rolünü erkeğin, wendy rolünü ise kadının oynadığı düşünülür ama bu rollerin tersinin geçerli olduğu durumlar da vardır.

    peter pan sendromlu insanlar, wendy sendromu olan, son derece besleyici ve başkalarına hizmet etmek isteyen insanlara yönelme eğilimindedir.

    başlangıçta bu, mükemmel bir eşleşmeye benzer. peter pan sendromlu, gerçekten eğlenceli, karizmatik olan ve diğer kişiyi kendine çeken biridir. wendy sendromlu kişi, onun yanında olur, onu destekler ve onu daha iyi hale getirmek için önerilerde bulunur. ancak sorun şu ki, bu durum eninde sonunda geri teper ve wendy sendromlu kişi kaçınılmaz olarak kendisinden faydalanıldığını hissetmeye başlar.

    peter pan ve wendy sendromlarında, her iki kişi de birbirlerinin davranışları hakkında anlaşmazlığa düştüğünde ilişki eninde sonunda bozulur.

    wendy sendromlu insanlar duygusal tükenmişlik yaşama eğilimindedir çünkü sürekli olarak verdiklerini ve verdiklerini ve karşılığında hiçbir şey alamadıklarını hissederler. aynı zamanda, peter pan sendromlu kişiler de partnerlerinin onları kontrol ettiğini, değiştirmeye çalıştığını veya boğduğunu hissedebilirler.

    peter pan sendromlu kişiler sağlıklı sınırları korumakta güçlük çektiklerinden, genellikle bir kişiden veya ilişkiden diğerine atlayarak davranışlarını olası kılan ve başkalarıyla geçinirken zorlandıkları her konuda onları destekleyen kişileri ararlar.

    oysa olan şu ki, her iki tarafta da hiçbir zaman gerçekten bir öğrenme gerçekleşmez ve döngü böyle devam eder.

    peter pan sendromu teşhis edilebilir bir durum olmasa da narsistik kişilik bozukluğu (nkb) ile büyük oranda örtüşmektedir. nkb'li insanlar, peter pan sendromlu insanlarla benzer bir bencillik modeli sergilerken, aynı zamanda çok daha yüksek derecede kişisel egoya ve yetkiye sahip olma eğilimindedirler.

    nkb'de kişi sadece benmerkezci değil aynı zamanda daha büyük bir manipülasyon duygusuna sahiptir. nkb'li biri eleştiriye karşı çok hassas olma eğilimindedir ve bu bir anda öfkeye dönüşebilir.

    peter pan sendromlu insanlar çok çabuk sinirlenmeyebilir veya intikam almayabilirler, ancak konu çatışma çözümüne geldiğinde kaçınma eğilimindedirler ve sağlıksız başa çıkma mekanizmalarına güvenmeye daha yatkındırlar. kaçma ve bağlılıktan kaçınma eğilimleri vardır.

    araştırmalar, hem hoşgörülü hem de aşırı koruyucu ebeveynlik tarzlarının peter pan sendromu potansiyeline katkıda bulunabileceğini buldu. fazla hoşgörülü ebeveynlik ile çocuk, sağlıklı sınırların önemini öğrenmede zorluk yaşayabilir. öğrendikçe ve büyüdükçe yetişkinlerin sorumluluklarını üstlendiğimiz için sınırlar gerçekten önemlidir. aşırı korumacı veya helikopter ebeveynlik, her ne kadar iyi niyetli olsa da, çocuğun bazı alanlarda kendine bakmakta zorluk yaşamasına neden olabilir.

    katkıda bulunan diğer faktörler çocukluk çağı travmasını içerebilir. peter pan sendromuna giden yol herkes için farklı görünse de, sosyal baskılar ve gençlik davranışlarının çevrimiçi kabulü, özgürlük ve macera, bu tür davranışların geliştirilmesinde sıklıkla destekleyici rol oynar. çocukların zor koşullar altında büyüdüğü durumlarda, bazen çocukluğu yetişkinlikte yeniden yaşama ihtiyacı ortaya çıkabilir.

    genellikle hak sahibi ve benmerkezci davranışın özünde çok düşük bir özgüven vardır. terapi insanların öz saygılarını, özgüvenlerini ve öz şefkatlerini geliştirmelerine yardımcı olabilir. çoğu zaman terapi seanslarının özü, kişinin sıkıntı toleransını arttırmak, duygulara yer açmak ve bu duyguları küçük adımlarla tanımlama, ifade etme, bunlara meydan okuma becerisini geliştirmek etrafında döner.

    bumerang nesli durumunda ise wendy rolünü annenin, peter pan rolünü ise çocuğun üstlendiği görülür. sorumluluk verilmeyen/almayan, kararlarını kendisi veremeyen çocuk, büyümenin evrelerini tamamlayamayan kişilere dönüşür. ekonomik koşullar ve işsizlik gibi nedenlerle bu kişilerin ailelerden ayrılamaması da durumun uzun süreler devam etmesine yol açar.

    benzer bir örüntü işyeri evliliği (work spouse) çiftleri arasında da görülebilir. peter pan rolünü oynayan daha delidolu, enerjik, aktif ama bir yandan da savrukken, wendy rolündeki diğeri onu dengeleyecek şekilde arkasını toplayıp arka planda işleri kotarır ve angaryaları üstlenir.

    kaynak:
    https://health.clevelandclinic.org/…er-pan-syndrome
    https://www.yourtango.com/…igns-mother-your-partner
    https://steptohealth.com/wendy-syndrome/

  • ekşiye dahi müdahale edebileceğini sanan bir ego delisinin çok da şey olmadığı laftır.
    gerçekler acıdır acun efendi! öyle dilediğince yaşayacan, biz de eleştirmeyecez öyle mi? çok beklersin!
    twittera ekşi sözlüğe kalsa burada olamazdık demiş. sen zaten orda olmamalısın ama bunu ekşi sözlük ya da twitter istiyor diye değil, normali bu olduğu için. sen şartlara (!) uydun ve yandaş rolünü çok güzel oynadın. seni eleştirdiğimiz noktaları bi düşün istersen.
    kızından küçük kızdan başkasıyla evliyken çocuk yaptın. ses etmeyelim mi ?
    işine gelmeyene hakaret ettin, gelene eyvallah ettin, yazmayalım mı?
    sesini çıkarman gereken yerde sustun, gereksiz yerlerde sesini çıkardın, görmeyelim mi?
    hiç kusura bakma. senin sözün ancak yarışmacına ve işini kaybetmekten korkan çalışanına geçer. zerre kadar laf etme durumun yok sözlüğe.

  • kamuda 10 senesi dolmak üzere olan birisi olarak gözlemlerimi belirteyim.
    belli yaşın üstünde, zamanın torpillisi (sağcısı solcusu farketmeksizin) bilgisayar ile araları iyi değil. yeniliklere kapalılar ve verim almak neredeyse imkansız.malesef ellerinden fazla iş gelmiyor.(gerçi iş yapma gibi bir dertleri de yok) 52 yaş üstü bu kesimi istisnalar haricinde yok kabul edebilirsiniz. genç memurlar ise ikiye ayrılmış durumda;
    a) genç torpilliler: burunlarından kıl aldırmıyorlar, herhangi bir işin parçası değiller, ortalıkta gezinip starbucks tartışmasından öteye gitmiyorlar, sırtları sağlam.
    b)genç torpilsizler: işte bütün yük bu kardeşlerimizin üzerindedir, her birimde bunlardan asgari 2, en fazla 5 tane bulunur. varolan işlerin bütün sorumluluğu bu arkadaşlara aittir. birimin işlerinde hata mı var? bu arkadaşlar yapmıştır. birimde iş ile ilgili bir tartışma mı var? tartışmanın göbeğinde bu arkadaşlar vardır. müfettişler soruşturma mı yapıyor? bu arkadaşları ve yaptığı işleri soruşturur. çalışmayan kesim herhangi bir iş yapmadığı için herhangi soruşturma vb. şeyler geçirmeden çay, kahve, tuvalet üçgeninde mesaisini bitirir. 657 değişirse ilk bu torpilsiz arkadaşlar topun ağzına gelir.

  • millet iran olacağız diye boku bokuna tırsıyor, ben tutucu bir iç anadolu kentine dönmekten korkuyorum. (zaten bence daha kötü)

    kent çarşısındaki lisede müdür muavinliği yaptığı için hürmet gören bıyıklı merkez sağ kodamanı deyince, aklımda direkt bülent arınç canlanıyor artık mesela.

    öfff, ne rezalet bir şey şu türk-islam sentezi. birinden birini olmayaydınız keşke ağa.

  • daha onu tanımayan hiçkimseye rastlamadım, herkes tanıyor. ama tabi herkes arkasından ağlamıyor.
    arkadaşlarım artık alıştı, babamlar gülüp geçiyorlar, bir tek kardeşim anlıyor beni, neden ağladığımı...

    5 yaşında sahneye babası tarafından dövülerek zorla çıkartılmış, çocukluğunu yaşamasına asla izin verilmemiş, 50 küsür yaşında bile çocukluğuna özlem duyup, çocukluğunu yaşamaya çalışan bir insan.
    çocuklara olan aşırı sevgisi yüzünden adı pedofiliye çıkmış, hiçbir zaman kanıtlanamayan (ancak öldüğünden sonra iftira olduğu itiraf edilen) iddialarla boğuşmuş bir insan.
    hastalığıyla dalga geçilmiş, burnunun büyüklüğüyle dalga geçilmiş, dalga geçmesinler diye burnunu küçültmesiyle dalga geçilmiş bir insan.
    ve tüm bunların üstüne, o yaşayamadığı çocukluğunu dünya üzerinde rengine, ırkına, dinine bakmadan bütün çocuklar yaşayabilsin
    ve o çocuklar gitgide daha da kötü bir yer olan bu dünyayı kurtarabilecek kişiler olarak büyüsünler, umudumuz olsunlar diye ömrü boyunca bütün gücünü, parasını, vaktini, popülaritesini harcamış bir insan.

    bakın sanatından ve dünya üzerinde şu ana kadar gelmiş geçmiş en büyük eğlendirici (saçma biliyorum ama entertainer'ın daha mantıklı bir türkçe'sini bulamadım) olmasından falan bahsetmiyorum. doğuştan gelen yeteneklerinden falan bahsetmiyorum. 35 yıl boyunca her çıkardığı albümle farklı farklı insanlara hitap edebilmesinden falan bahsetmiyorum. aynı anda "pop, rock & soul"un kralı sayılabilmesinden bahsetmiyorum. aldığı ödüllerden ve rekor kırma rekortmeni olmasından bahsetmiyorum. yaşarken dünya üzerinde yaşayan en ünlü insan olmasından bahsetmiyorum. 10 milyon satıştan aşağı düşmüş albümü olmamasından bahsetmiyorum. dünya üzerinde "ölün" dese ölecek milyonlarca insan olmasından bahsetmiyorum.

    kendisine, kıçının üstünde klavye başında cahilce ama küstahça "pedofili" demekten, "rengini beyazlattı" demekten başka hiçbir vasfı olamayan insanlar daha fazla eğlensin diye yarım asıra yakın yaptığı şeylerden bahsetmiyorum.

    onlar bile daha güzel bir dünyada yaşayabilsinler diye yaptıklarından bahsediyorum.

    bugün, dünya üzerinde eğer hala umut varsa, bu dünya daha güzel bir yer olsun diye didinen insanlar varsa, hala çocukları seven insanlar varsa, ve onların geleceği için çalışan insanlar varsa; bunun nedenlerinden biri de senin bu insanların yapabilecek güçlerini farketmesini, bir şeylerin farkına varmalarını, iyi çocukluk yaşayıp iyi birer insan olmalarını sağlamandandır.

    o yüzden, rahat uyu michael!

    fans love you! your majesty, my king!