hesabın var mı? giriş yap

  • düserse ekime, düsmezse skime kadar dedigimdir.

    biraz da patronlarin sesi çiksin.

    orta sinif yok olursa hepiniz yok olmaya mahkumsunuz.

  • kahvemi kendim yapayım dedim yalapşap araştırıp ofise ayrı, eve ayrı iki alet aldım biri moccamaster, diğeri delonghi esam3300. sonuç hüsran oldu

    şimdi araştırıyorum. maalesef tek çözüm la marzocco linea mini olarak görünüyor. ama bu aleti alınca parasını çıkartmak için her sabah kahve içmem ve bunu 3,5 yıl aralıksız yapmam gerekiyor. bu hesaba kavrulmuş kahve çekirdeğinin fiyatı da dahil değil.

    nasıl olacak bilemiyorum. yani etrafımda şu aleti aldım diye etkilenecek biri olsa, oradan alıp yürüyecek olsam gam yemeyeceğim. öyle bir durum da yok.

    zaten kadınlar bu tarz "cool" aletleri farkedip etkilenmiyor. farkeden de anca ne kadar çirkin olduğunu, koyduğun yere yakışmadığını, piyasada daha küçük aletlerin olduğunu falan düşünüyor onu dile getiriyor. aynı durum hi-fi sistemler için de geçerli.

    (bkz: woman acceptance factor)

  • simdi kendisinin cikip özür dilemesi filan cidden güzel bir davranis da, bence hicbir degeri yok. neden? cünkü serdar ortac o zaman da konjonktüre ayak uyduran bi insanmis, simdi de öyle. herkes kürt acilimi, kimlikler kardesligi derken buna karsi bir söz söylemesi beklenemez heralde. yine duruma ayak uydurur, rüzgar ne yöne esiyorsa o yönde hareket eder.

    ayrica kendisi 90larin ikinci yarisi sonrasinda türk gencliginin zeka gerilemesinden birinci dereceden sorumlu tutulmali bence. bir düsündüm de etiler eglence kültürünün yayginlasmasi (eller havaya?) -ki röportajda bu serdar ortac'a dayandiriliyor- ve televolelerin, magazinlerin patlamasi da es zamanli hadiseler.

  • sobanın üstüne tükürüp "tıpıstttt" sesini duymamış bi' çocuk. yazık. evet.

  • türk polisi'nin işini ne kadar ciddiyetle yaptığına dair de ciddi emareler içeren bir hikayesi olan aile.

    evden kaçıp sokakta bayılan tecavüze ve işkenceye uğramış çocuk var.
    aynen geri postalanıyor.
    gerçekten bravo.

  • bu sendroma adını veren olay 1973 yılında stockholm'deki başarısız bir soygun girişimi sonucu ortaya cıkmıştır. kreditbanken isimli bir bankayı soymaya kalkan soyguncular kuşatılınca bankada bulunan 4 kişiyi rehin almışlar ve altı gün boyunca direnmişlerdir. altı günü sonunda polis operasyonu sırasında rehineler kurtarılmaya aktif olarak direnmişlerdir. daha sonra ise soyguncular aleyhine tanıklık etmeyede yanaşmamışlardır hatta para toplayıp savunmalarına yardımcı olmuşlardır. bu olaydan sonra psikolojide benzer rehine-rehinci olaylarındaki yakınlaşmaları tanımlamak için kulanılan bir deyim haline gelmiştir.