hesabın var mı? giriş yap

  • işveren: neden aliminyum boru ve kontraplak sektörü? sizi bu sektöre çeken nedir?

    aday: aliminyum kontraplaklar küçüklüğümden beri benim hayatımın anlamıdır çünkü. hayatımı kontraplaklar arasında geçirmek, burada sabahlamak, kontraplaklarla gülmek ağlamak ve bu işi yaparken ölmek istiyorum !!

    işveren: (!! vay be.... ! ?? ! )
    (bkz: kontraplak)

  • off.. liseliler ve sözelciler uzun uzun ıkınmış yiv setmiş de, ucu sivri de ondan mış ta. oysa adamın sorduğu niye anında ölüm oluyor diye.

    bütün olay hidrostatik basınç denen fiziksel hede. insan vücudu %90 sudan ibaret olan bir et torbası. sıvılar sıkıştıralamazlar. dolayısıyla kinetik enerjiyi yayan hidrodinamik şok dalgası bütün vücuda yayılırken nörolojik sensör görevi yapan hücrelere yoğun baskı uygular. biz bunu gözde ani bir ışık patlaması ve arkasından gelen bayılma olarak yaşarız. ölüm hadisesi bu bayılma esnasında yaşanan kan kaybından oluyor. beyinden vurulma ise zaten ölüm.

  • aşka uçma kanatların yanar. (sadi şirazi) ..
    aşka uçmadıktan sonra kanatlar neye yarar? (hz. mevlana)
    aşka vardıktan sonra kanadı kim arar? (yunus emre)
    aşkın açamadığı kapı kanatlanıp uçamadığı yer mi var? (demet akalın)

  • kariyeri oldukça dolu olan ve balyoz soruşturmaları döneminden beri türkiye hakkında bir şeyler söyleyen, yazıp çizen bu batılı uzmanı ve tespitlerini bir kalemde karalayanları anlamakta zorluk çekiyorum.

    ekonomik olarak gelişen ama demokrasi olarak yerlerde sürünen ülkeler yok mu dünyada. var işte, malezya. adam doğru benzetme yapıyor ama ekliyor. türkiye'nin özel durumu sebebiyle ekonomi de bu kadar iyi gitmeyebilir. o zaman tüneln çıkışı afganistan'a diyor.

    söylediklerinin en acı yanı, 1923 yılından sonra kurucu kadroların hedefe koyduğu batılılaşma, batı camiasında kalma, avrupa değerlerine sahip çıkma idealleri; cumhuriyet tarihinde ilk kez bu derece güçlü bir şekilde terk ediliyor.

    gerçekten hala bu adamın tespitlerinin bugün yaşadıklarımızın doğru karşılığı "olabileceğini" gören yok mu? ben mi paranoyak oldum?

    debe editi : (bkz: öğretmen kumru konak'a yardım kampanyası)

  • sene 2007 falan, kartal'daki bir anadolu lisesi müdürü sabahın köründe bağırıyor;

    -ben siz vatana millete hayırlı insanlar olun istiyorum, sizi en iyi şekilde yetiştirmek istiyorum, allah var evladım gibi seviyorum ama kim o paspasa sıçan şerefsizin oğlu? evladım siz evde de mi paspasa sıçıyorsunuz? allah belanızı versin lan, allah ölmüşlerinizin de belasını versin! köpek hayvanları! teröristler! terörist hayvanları! * *

    adam da haklı lan. paspasa sıçmak nedir?

  • "bir evdeki yeterince içbükey her yüzey, yeterince uzun bir süre sonunda kültablası olmaya mahkumdur" --mengus, 28.03.2005, 02:28, sigarasını hard disk'in anti static plastik kutusuna silkerken.

  • hayatımda ilk defa hissettiğim şeylerden dolayı kendimi şanslı hissetmemi sağlayan adamların grubu an itibariyle...

    yaptıkları müzik ve yazdıkları sözler bir bütün. resmen ayıramıyorum birbirinden. zevkler falan farklı olabilir ama bu adamların anlattıklarında kendine dair şeyler bulamayan bir insan olsam gerçekten çok üzülürdüm. bir the grudge, bir schism, bir lateralus benim için sadece müzikal olarak yaklaşacağım eserlerden olsaydı (ki sırf müzik olarak baksak bile hepsi birer efsane) ciddi ciddi üzüntüden kahrolurdum. öyle tüm insanlığı kapsayan, öyle aşmış şeylerden bahsediyorlar ki gözümde. cidden bir şeyler hissediyor olmama seviniyorum şu an. anlattıkları şeyleri ilk fark eden insanlar değiller muhtemelen, daha evvel milyonlarca insan tarafından düşünülmüş ve dile getirilmiş şeylerden bahsediyorlar. az biraz okuyan, izleyen, dinleyen bir insan olduğumu söyleyebilirim sanırım. aslında bir yerden sonra herkes benzer şeylerden bahsediyor. ama fark yaratan, o şeyden ne şekilde bahsettiğiniz oluyor. birisi derken hiçbir şey ifade etmeyen düşünceyi başka birisi öyle bir şekilde söylüyor ki milyonlarca farklı evrenin kapısı aralanıveriyor ansızın. ben onların bahsetmeye değer buldukları şeylerden bahseden pek çok şeyle karşılaştım ama bunları tool kadar estetik bir şekilde dile getiren hiçbir elçiyle karşılaşmadım henüz. dinlemeye başladığımdan beri bambaşka biri oldum. neyse işte hayat hikayeme girmeyeyim. bu adamlar güzel adamlar...
    güzeller çok...