• sofrayı kuran ve kaldıran biri olduğu sürece insanın çocukluk anılarında önemli bir yer tutan kahvaltı. kalabalık olanı daha eğlencelidir.
  • kalabalık ve su böreğiyle dolu olurdu eskiden.
    ben bugün fıstıklı tombi yiyorum kendi başıma.
  • yıllardır devam ettirdiğimiz sülale geleneğimiz. rahmetli anneannemin vefatından önce 5 çocuğuna öğütlediği üzere, her bayram sabahı çoğunlukla çocuklardan büyüğünün veya hala hayatta olan dedenin evinde, sülalenin şehirde olan kısmının kahvaltıya davet edilmesiyle başlar. herkes bir şeyler yapar, götürür bu kahvaltılara. eskiler başka tabii. akrabaların büyük kısmı ile burada görüşülür, hasret giderilir, gülünür, eğlenilir ve bayramlaşılır. pratik ayrıca. tek kötü yanı alışmadığınız kadar erken saatte uyanmaktır.

    bizim ailemizde maalesef dedemin vefatıyla, bu keyif de buruk bir tat kazanmıştır. herkesin yurtdışına tatillere gitme istekleri, başlarında büyük olmayınca daha da alevleniyor sanki. bayram burukluğunu yaşamamak için belki de... şahsım adına konuşmak gerekirse, kahvaltının bizzat kendisine tapmamdan da kaynaklanmakla birlikte, çocukluğumdan beri hep neşeyle katıldım bu organizasyonlara. değerlidir akrabalar. bayram olsa da olmasa da.

    nerede o eski bayramlar?! menopozlu karılar gibi duygusallaştım iyice.
  • sucuklu yumurtanın merkezinde olduğu tüm aile bireylerinin sofra başında yerini aldığı kahvaltıdır.
    diğer günlerden farkı, kahvaltı omurgasının erkeklerce hazırlanmasıdır.
    en az 20 yıldır bizde böyle...
  • özellikle fırınların belki de hiç olmadığı kadar iş yapmasına vesile olan kahvaltıdır. namaza gidenlerin neredeyse hepsi cami çevresindeki pastane, unlü mamül satan fırınlardan sıcak ve taze poğaça, ekmek almak için hayvani kuyruklar oluştururlar. evdeki anne, annane, babanne bu esnada çayı demler, mutlu ve huzurlu bir şekilde kahlvatı edilir. bir zamanlar aile büyüklerinin bayram sabahı tüm aileyi kahvaltıya çağırması olayları vardı bizde de. gidilip güzel bir kahvaltı ederdik, heyecanla harçlık almayı beklerdik. tabi daha sonra vefat edenlerle birlikte bu olay başkalarına devretti ve sonradan bir yerlerde tıkandı. artık bu kahvaltı sadece bizim çekirdek aile arasında olmakta. gerçekten de nerede o eski bayramlar.
  • muthistir bir de yurtdışında yaşıyorsanız en çok ozlediğiniz kahvaltıdır,butun yakın aile ordadır anaanne ,buyukbaba ve kardeşler .çorekte yapılmışsa fırında tadına doyum olmaz.an itibariyle beklemekteyim
  • ilk kez ailemden uzakta bir bayram geçireceğim için içime büyük bir burukluk katan kahvaltıdır.

    babamla hep bayram sabahlarına dair alışkanlıklarımız vardır. özellikle namaza gitmeden önce evden çıkmadan bir şekilde bana ufak bir parça çikolata yedirir. hiç neden diye sormadım, hoşuma giderdi, yerim hep.

    sonra namazdan çıkar eve geliriz. annemin hazırladığı kahvaltı sofrası bizi bekler. epeyce bir uzun sürer zaten bayram sabah kahvaltıları. güzel olur ama. normalde hiç sevmem kahvaltı etmeyi, özellikle uykumdan uyandırılıp kahvaltıya zorlanıyorsam nefret ederim. ama bu sabahlar bir başka olur. sanki daha lezzetli, daha keyifli.

    bu sene kahvaltısız bir bayram sabahı yaşayacağım. şimdi değerini çok daha iyi anladım.

    herkese sevdikleriyle mutlu kahvaltılar.
  • ahanda buraya yazıyorum. allah nasip ederse, az sonra fırınlar açılınca, bir aydır deli gibi özlediğim ankara simidi için şener şen stayla depar atacağım ayaklarım kıçıma vura vura.
  • yetişmek için yolda olduğum. çayın ince bellide en tat verdiği kahvaltı. keşkeğe doymamak. tabak tabak sarma yemek. su böreğiyle iliskim sınırlı.
  • bayram kurban bayramıyla kavurmayla yapılır. ohş! tadından yenmez
hesabın var mı? giriş yap