beceriksiz

• bir sunay akın şiiri;
  " kabuğunu koparmadan
  ne bir elmayı soyabildim
  ne de iyileştirebildim bir yaramı
  ama karşıma çıkınca
  kızmadım hiç elma kurduna
  bendim çünkü bıçağı saplayan
  onun yurduna
  
  şair diyorlar benim için
  bilmiyorum oysa
  her şiire konmalı mı uyak
  her yere nedense
  konamıyor tayyare
  hay dilimi
  arı türkçe soksun; uçak
  
  kaptan olmak isterdim
  aynanın karşısında
  eski bir sinema yıldızı
  gibi ağlayan
  istanbul hatlarında
  bir fırça hafifliğiyle gidip
  gelen vapurlara
  
  eskimo bir şair dokunuyor omuzuma
  ve kız kulesi'ni göstererek
  bırak artık diyor üzülmeyi
  yedi tepeli bu şehirde
  şiir okunacak tek yer
  elbette denizin ortasındaki
  şu küçük buz dağı
  
  terzi olsa da babam
  sökük dikmesini beceremem
  beni yalnızca sen anlarsın
  iğnenin deliğinden geçsin
  diye ipliklerin
  bir anlık ıslatıldığı dudaklara
  takılıp kalan annem "
• dokuzuncu nesil çaylak.
• tanım: bıçağı her eline aldığında bir yerini kesen insana beceriksiz denir.
  
  cümle içinde kullanalım; saryade geçen gün çok beceriksiz bir insansın.
  
  bi gün kendi kendimi öldürmeyi başarırsam mezar taşımda "dünyanın en aptalca dalgınlıklarına imza attığı gibi, dünyanın en şahane beceriksiziydi de" yazsın lütfen. ^*
• (bkz: iki eliyle bir siki dogrultamamak)
• #25252812
• kıçıyla dağları devirenlerin genel adı
• icine yerle$tirildigi cercevede yararli bir fiil acisindan -abilme, -ebilme yeteneksizi, ozurlusu. vahamet gomleklisine "sakar" da denir.
• k$z: yeteneksiz
• (bkz: kabiliyetsiz)
• o da ben...