bevvap

• eski dilde kapıcı.
• osmanlı döneminde çocuklara mahalle mektebi ile evleri arasında eşlik eden görevlilere verilen ad.
• eski mahalle mekteplerinde çocukları evlerine götürüp getiren hademe.
  '' yanına bevvap gibi şinâsî’yi alarak âdeta sefer tasıyle perepalas’a gitmenin ne zevki vardı '' (peyâmi safâ).