• an itibariyle kitapçıların raflarında yer etmiş olan güzel bir polisiye roman.
  • bi bölümünde ; beyoğlundaki baraka barın uzunca reklamının yapılmasına açıkçası şaşırdığım güzel kitap...
  • ahmet umit'in yetenegini yitirdigini dusunup,endiselenmeme neden olan kitap... sanki ben cok iyi bi final buldum, basina bisiler yazayim da, kitap olsun diye yazilmis... yikildim...
  • kitabin anlatan karakteri ve onun en yakin iki arkadaşi galatasaray lisesi mezunu, olaylar yüzde doksan istiklal caddesinde, hep bildiğimiz yerlerde geçiyor, çok da uzak olmadiğimiz dertleri var insanlarin... dolayisiyla yakinlik kurmasi, içine girmesi pek de zor bir kitap değil... ama bunlar olmasa beğenilecek bir yani yok korkarim, kendinizden bir parça gibi okuyorsunuz kitabi, gittiğiniz yerlere gidiliyor, yaptiğiniz şeyler yapiliyor.... bildiğiniz yerler hakkında bilmediğiniz şeyler ögreniyorsunuz... ama ne sırlar çok gizemli, ne olaylar çok gelişiyor, ne de sonunu beğeniyorsunuz, "ha bu muymuş? peki o zaman" diyip geçiyorsunuz... özetle, lise faktörü olmasa, hayatim beyoğlu'nda geçmese okunacak bir yeri kalmazdi maalesef...
  • selim, kenan ve nihat adlarındaki orta yaşlarda üç arkadaşın hikayesi olarak özetlenebilir. ağırbaşlı,mantıklı selim, uçarı kenan ve kararsız hayatta pek bir basarısı olmayan nihat'ın, açacağı beyoğlu cinayetleri konulu fotograf sergisiyle ölümsüzleşmeyi düşünen kenan'ın yüzünden bir cinayeti araştırmaları çerçevesinde gelişen olaylar zinciridir. kitapta beyoğlu ve çevresi çok iyi incelenmiş. tanıdık mekanların kitaba yansıması okuru olayın içine sokmasını kolaylaştırmış. ahmet ümit bu tür romanda türkiyenin en iyisi olmayı kafasına koymuş anlaşılan.
  • istanbula dair olması bile okumam için yeterli bir sebep olan ve eşşekliğimi yüzüme vuran kitap...
  • başları genelde yemek yeme, sarhoş olma* gibi olayları barındıran, bu yüzden de bitse de gitsek havasında okunan, sonuna inanmadığım, biraz başını okuduktan sonra sonunu okuyarak da *anlaşılabilecek kitap...
  • baraka yi daha da bir sevmeme neden olmus kitap, gec bosalan bir yazarin son 2 sayfada orgazma ulasmasiyla film kopar ,okuyucu hayrete dusurur. etkisi yarim saatten fazla surer, sonra bir daha yuzune bakilmaz, kitapliktaki diger kitaplarin yanında yer alır. eskir,puskur

    oyle degil mi watson?

    (bkz: baraka)
  • "sıradan hayatlardır, en büyük sırları taşıyan!"
hesabın var mı? giriş yap