bir acayip adam

• ahmet kayanın zamanında filmini çekmeyi kafasına koyduğu şarkısı.
  ne varki ömrü yetmedi rahmetlinin.
• benim kendisi hakkında en çok merak ettiğim das kapital'i nasıl cebine sığdırdığı. nasıl bir cep o?
• ahmet kaya ve yusuf hayaloğlu'nun elinden çıkmış belki en muhteşem eser. hele ki içinde öyle bir cümle geçer ki, mahveder: "içim anneyle dolardı, ağlardım"
• başım belada adlı efsane şarkıyla aynı adı taşıyan albümün 5. parçası olan bir ahmet kaya şarkısı.
  
  sözleri tabi ki yusuf hayaloğlundan...
  
  suphi benim canım ciğerim
  kimse bilmez nereli olduğunu
  susar akşam oldu mu
  bir cebinde das kapital
  bir cebinde kenevir tohumu
  fırtınadan arda kalmış bir teknede tevekkül içinde
  görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla gizlediği macerasıyla
  bir acayip adam yaşardı
  akşamları susardı
  ben konuşsam kızardı
  bir sürgün kasabasıydı
  bir eski zamandı, hazirandı
  çocuktum evden kaçmıştım
  gelip ona sığınmıştım
  küçüçük bir koydu, sığdı
  burayı keşfeden belki de oydu.
  uzaktan kasabanın ışıkları yanardı
  içim anneyle dolardı, ağlardım
  suphi söyle bir göz atardı,
  gizli bir cigara yakardı
  ağlardı, sonra barışırdık
  ben flüt çalardım, cigara sönerdi ağlardık
  
  nerden geldiğini bilmezdim,
  kimsesizdi, belki kimliksizdi
  onun macerası onu ilgilendirirdi
  kimseye ilişmezdi
  bir şeylere küfrederdi hep
  tedirgin bir balık gibi uyurdu
  bazen kaybolurdu
  arardım, yağmurun altında dururdu
  bir kalın kitabı vardı, cebinde dururdu, hergün okurdu
  ben bir şey anlamazdım
  kapağını seyreder duymazdım
  sakallı bir resimdi, kimdi, ne kadar mutebessimdi
  sordum bir gün suphi'ye soylediklerini niye anlamıyorum
  diye
  bildiklerini dedi; yüzleştir hayatla ve sınamaktan korkma
  doğru ile yanlışı o zaman ayırdedebilirsin
  ve onu anlarsın
  sonra gülerdi
  günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi
  sonra yine akşam olurdu.
  suphi susardı, ben konuşsam kızardı
  tekneye martılar konardı
  yüreğim suphi'ye yanardı, ağlardım.
  suphi denize tükürürdü
  gökyüzünü tarardı, ağlardı
  sonra barışırdık
  ben flüt çalardım
  yıldız kayardı, ağlardık.
  
  bir sürgün kasabasıydı, bir eski zamandı, hazirandı
  cocuktum, evden kaçmıştım, gelip ona sığınmıştım
  bir gün aksilik oldu
  annem beni buldu
  suphi kaçıp kayboldu
  kasaba çalkalandı, olay oldu
  ben sustum, kanım dondu
  polisler onu yakaladığında tekti
  felaketti
  herkes meydanda birikti
  karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti
  ansızın dönüp bana baktı
  "anladın mı?" dedi.
  anladım dedim anladım
  ve o günden sonra hiç bir zaman hiç bir yerde
  hiç ağlamadım...
• suphi isimli bir komunist. ahmet kaya'nın şarkısında hayat bulan bu adamın bir cebinde das kapital bir cebinde de kenevir tohumu bulunur. daima susar, konuşulunca kızar. kitabının kapağında ak sakallı güleç bir dede resmi vardır. (kim acaba?!) yere tükürür, göğü tarar. tutuklanır. şimdi anladın mı der. ahmet abi anladım der ve bidaa ağlamaz. gerçekten acayip adamdır şu suphi. ama şimdi hakkıyla güzel bir parça..
• onun macerası onu ilgilendirirdi..
  çok beğendiğim bir ahmet kaya şarkısı.şarkı,konuya uzak olanlara komik gelebilir tabii
• yusuf hayaloğlu'nun bu şiiri okuması çok daha yenik bir havadadır...ahmet kaya'nın yorumunda bir direngenlik sezersiniz, "ve o günden sonra hiç bir zaman hiç bir yerde hiç ağlamadım..." derken bile ayakta bir çocuktur...hayaloğu ise daha çok 80 sonrası yenilginin şokunu yaşayan biridir, ezilmiştir vs vs vs...
  
  yine de ahmet kaya denince akla gelen bir kaç şarkıdan biridir, bir daha böyle şarkı yap(ıl)amayacak...
• sordum bir gün suphi'ye soylediklerini niye anlamıyorum
  diye
  bildiklerini dedi; yüzleştir hayatla ve sınamaktan korkma
  doğru ile yanlışı o zaman ayırdedebilirsin
  ve onu anlarsın.
  
  böyle yakından tanıyıp, boynuna sımsıkı sarılmak istediğim adam.. suphi, bir acayip adam, benim canım ciğerim..
• şarkının sonundaki melodi ile bana stratovarius'ın destiny şarkısını hatırlatan aşmış eser..
• suphi^*; bedirhan ve nazlıcanın arkadaşı, bir cebinde das kapital bir cebinde kenevir tohumu taşıyan adam, turuncu gemide ki yoldaş, az konuşan, çok konuşulunca kızan oturaklı, bir acayip, bir tedirgin adam.