bir başarısızlık hikayesi olarak hamamböceği

• (bkz: k-othrine)
  
  kesin çözümdür.
• yaratan bunlara torpil geçmiş. bunlarla baş etmek zordur sen öldürürsün yerine fazlası gelir. sebebi her kuytuya yumurtlamaları. evi baştan aşağı yumurta öldürücü ilaçla ilaçlarsan belki çözüm olabilir aksi taktirde küllerinden doğar bu ibneler.
  
  radyasyona en dayanıklı mahluk bu. kafası kopsa 6-7 gün yaşar kelle koltukta gezer. arada uçar da. uçmak dediğim kanat gibi zımbırtı çıkartır kıçından bir yerlerden, fiyyy alçaktaki balkona zıplar öyle baş belası bir hayvan bu.
  
  bir gün müşterideyim çantayı açtım cart çantadan fırladı şerefsiz. hızlı da koşar. zehirli yem koyarsan gelir yer, sonra gider bir yerlerde ters döner. hep de ters dönerek ölürler ben hiç normal duruş ölen hamamböceği görmedim. en gıcık olduğum gece kalkmışsın uyku sersemi banyoya mutfağa giriyorsun orada hökelek gibi karşına çıkar. yakaladın yakaladın, yoksa hemen bir kuytuya kaçar. en gıcık oldukları gece gezinirken ışığa yakalanmak. kimisi depar kaçar, kimisi mal mal bakar olay ne aga der gibi seni keser ve kafaya terliği yer. gece sessizliğinde koşarken çıkarttığı ayak sesleri ile zıvanadan çıkartır.
  
  bir de bunların kalorifer böceği diye adlandırılan çeşitleri var o tam bela. onlar bunlardan ufak olup her yere girer ve evi sararlar. tek çaresi evi yumurta öldürücü ilaçla yıkamak ya da komple yakmak.
  
  askerde muhabere kademesindeydim. genç assubaylardan biri elinde bir radyoyla geldi. şuna bir bak bakalım çalışırsa kullanırız dedi. nerden buldunuz komutanım dedim, yeni bir ev kiraladım çatı katından çıktı dedi. tezgahın üzerine koydum. açmamla tezgahın üzeri bu ibnelerle doldu. 2-3 saniyede her yere girerek gözden kayboldular. sanki yarısı içime kaçmış gibi bana bir kaşıntı bastı. ulan antenini siktiklerim o radyonun içine nereden girdiniz, orada ne yediniz ne içtiniz?
  
  beladır kısaca. kolay gelsin.
• (bkz: gregor samsa)
• sizlere bir dram, bir çaresizlik, bir trajediden bahsedeceğim. ben ömrümde böyle uzun metrajlı film izlemedim, böyle direniş görmedim.
  kimse bunların lideri, babası, atası onu bulun başkan yapın, yemin ederim hak ediyor!
  
  evet hamamböceklerinden bahsediyorum. yılan, örümcek, fare, akrep, domuz neden korkuyorsanız, neden tiksiniyorsanız hepsini bir kenara bırakın, bu en iyisi!
  bunun daha düşük bütçelisini de izlemiştim ama o kurabiye böceğiymiş, kurabiyeyi atınca hepsi gitmişti ama bu mendebur, bu evcilleşmeyen vahşi doğa hayvanındaki inat kimsede yok.
  
  2017 de karşılaştım kendisiyle, bir bahar-yaz akşamıydı romantik bir karşılaşma diyelim... çok üzerine gitmedim misafirdir, dedim üç-beş gün kalır gider eşek değil ya! üç-beş gün içerisinde üç-beş taneye çıktılar, temizlik yaparken halının altından çıkıp "cee" demeler, gece ışığı yakınca "pardon yanlış gelmişim" deyip kaçmalar.
  hayırdır dedim ya n'oluyoruz? hemen google a girdim "kim lan bunlar? bizim evde işleri ne?" diye, buldum cinsini falan almanmış bi'de kahrolasıca hitler'in oyunu allah kahretmesin sizi ya!
  
  ne olursa olsun büyük bir metanetle karşıladım olayı, abartmadım ve hayatımın en sakin konuşmasını yapmak için annemi aradım ki tedirgin olmasın kadın da, bu yaştan sonra böcek kahrı çekecek hali yok, annemin telefonu açmasıyla "annneeeeaaaa evde kalorifer böceği midir, hamamböceği midir ne idüğü belirsiz almanlar dolaşıyor!" dedim, tabi çok sakinim abartmayın isterseniz alt tarafı 3-5 böcek!
  
  hayvanları çok seven birisi olarak önce konuştum bunlarla "bakın burası bizim evimiz 28 yıldır burada yaşıyorum, komşularım-anılarım-çocukluğum-gençliğim-ağaçlarım hep burada gözünüzü sevdiğim ben gidemem, lütfen siz gidin. biliyorum siz de doğada bir alan bulamıyorsunuz her yer inşaat, hepinizin bir kimlik bulma telaşı var, anlıyorum ama siz de beni anlayın en azından bundan önce nerede ikamet ediyorduysanız ve ne sebeple taşındıysanız sorunlarınızı ortadan kaldırıp, uygun ortamı sağlayalım geri gidin" dedim insanca, insafla.
  
  gitmediler.
  
  neyse sonra gittim usulca raid falan kapsül bir şeyler aldım koydum eve, ohh nasıl rahatladım, sabahlar olmasın! bu ilaçlar "gider ama 6 ayda bir sen değiştir merak etme gibi şeyler söylüyor" bi bozuldum önce 6 ay çok uzun süreymiş, sonra yatıştırdım kendimi, amaan dayanırız öyle böyle gidecekler dedim.
  
  gitmediler.
  
  internetten araştırmaya başladım, o sıra annem arıyor şunu yap, bunu yap vs.
  defne yaprağı demişler, o yapraklarla evi bir güzel döşedim, komşular doğa yürüyüşüne bize geliyordu, o derece! bu sefer giderler herhalde dedim.
  
  gitmediler.
  
  ölsünler istemiyorum, gitsinler istiyorum. bi taraftan onlara üzülüp diğer taraftan kendi adıma üzülüyüp kahroluyorum. ama onlar bir türlü gitmiyorlar! el insaf!
  
  karbonatla pudra şekerini karıştırın onlar şeker yedim sanarken karbonat işlerini bitirecek yazmışlar, kesin çözüm %100 çalışıyor. herkes bunu tavsiye etmiş zaten ağız birliği de yapmışlar. 10 kişiden 8 i bunu dediyse bi bildikleri vardır dedim. koydum her yere.
  
  gitmediler.
  
  böcekler bunu eroin gibi çekiyor arkadaş ne gitmesinden bahsediyorsunuz ya? %40 ı bağımlı oldu gece oldu mu nara atıp ortalığı karıştırıyor! allah sizi inandırsın doğum kontrolü denen bir şey kalmadı, daha da fazla ürediler! kesin çözümmüş! sensin kesin çözüm! zırıltı!
  
  sonra annem geldi bir gün arkadaşıyla telefonda konuşuyor "napıyım işte evi kalorifer böceği bastı onlarla uğraşıyorum" diyor nevrim döndü, tansiyonum yükseldi arkadan sesleniyorum "anne sen niye masumlaştırıyorsun bu böceği, ne kaloriferi? bildiğin hamamböceği, az daha büyüse karafatma, neredeyse mutasyon geçirip timsah olacak hayvan sen neyin peşindesin anne" diye...
  
  bu sefer baktı olmuyor annem işi devraldı. evdeki çatlaklar mı sıvanmadı duvardan gelirler diye, borik asitler mi kullanılmadı, onlara patateslerle asitli köfteler mi hazırlanmadı? bizden çok onlara yemek yaptı annem ama n'oldu?
  
  gitmediler.
  
  bir akşam yine mutfakta ışığı bi açtım bir böcek "nanik" deyip tezgahtan ocağın düğmesinin içine saklandı. o an anladım bizim işimizin bittiğini, adamlar bütün aileyi çözmüş adamına göre saklanıyor. bir tutumluk düğme, ben onu tutup başlığını çıkarıp almaya çalışırken o ordan fırlar diye tutamam bir, diyelim ki tuttum başlığı çıkardım içinden çıkaramam ya ölür, ya parçalanır ya yeniden kaçar iki.
  anne dedim "bir savaş çıksa, mücadele ederiz, hatta yeneriz. bir kavga çıksa hakkından geliriz, adaletsiz bir şey olsa, öyle veya böyle hakkımızı alırız. ama biz bu böcekleri yenemeyiz!"
  
  bu arada evi 1 kez kapıcı, 2 kez de biz olmak üzere 3 kere ilaçladık.
  
  gitmediler.
  
  hepimizin psikolojisi bozuldu annemin migreni tuttu 3 gün yattı falan.artık bize hamamböceği büyüsü yapıldığını düşünüyorum, başka bir açıklaması olamaz!
  dün yine ilaçlama yapıldı merakla sonuçları bekliyorum. henüz bir gelişme yok. yönetici sonunda bütün daireleri ilaçlamaya karar vermiş, kapıcının daha önceki mazereti "her daire ilaçlama istemeyebilir" olmuştu. daha da bunun için elini taşın altına atmayan, bu sorumluluğu üstlenmeyen, "amaan banane bana dokunmayan yılan bin yaşasın!" diyen daire olursa ant içtim her dairenin önüne ikişer böcek bırakacağım ve bunu da her yere yazıp onlara da haberini vereceğim. aha buraya da yazıyorum!
  
  ya herro ya merro!
  
  daha da olmazsa taşınma fikri aklıma girmeye başladı, hayatımızın en büyük başarısızlığını sineye çekip "aman efendim ne demek biz gideriz" deyip öyle yapacağız.
  
  kalanlara bol şans!
• dün şöyle bir hikaye okudum. (bkz: #61629374) yazar sonunda evi yakmaya kalkmış.
  evi yakma fikrini çok mantıklı buluyorum zira kendileriyle 1. yılımızı coşkuyla kutluyoruz.
  
  edit: ya da üstteki yazarı dikkate alayım önce dur.