bir diktatörün günlüğü

• sevgili günlük,
  
  bugün hava yine boktan, zaten içim sıkılıyordu, hava da tuz biber oluyor.
  biraz bıyığımla oynadım, bıyığımı sevdim ama kar etmedi.
  
  bir şeyler eksik, kendi kendime soruyorum ne eksik diye, cevap vermek istemiyorum, gözlerim doluyor.
  oğlanı arıyorum bizim, ona soruyorum ne eksikliği bu diye, "anlamadım babacığım." diyor.
  
  eşşooolusu!
  (babası hariç tabii ki.
  hahaha, kendime laf ederim mi sandın?
  mümkün değil.)
  
  o da anlamamış-mış!
  bi boku anladığını görmedim bugüne kadar zaten!
  
  onu yaparken yapı malzemesinden çalmadım diye hatırlıyorum ama, emin de olamıyorum işte.
  eski alışkanlık ne de olsa, sigara tiryakisinin masadaki çakmakları istemsizce ceplerine doldurması gibi bir şey benimksi.
  
  off...
  bahar geldi ama eskisi kadar mutlu olamıyorum artık.
  sanki güzel günlerim mazide kalmış gibi hissediyorum.
  
  bahar geldiğinle "onunla" telefon konuşmaları yapardık.
  geleceğe dair planlar kurardık...
  
  aramıyor artık.
  
  ayrıldık be günlük.
  
  zaten ne zaman günlük yazmaya başlasam, biliyorum ki yalnızlaşmışım, biliyorum ki yaptıklarımı ve yaşadıklarımı anlatacak kimsem kalmamış, dayanaklarım tükenmiş ve ben sadece kendimle dertleşiyorum.
  
  moralim bozuk.
  mağduriyetten ölmek üzereyim.
  
  gidip bizim hanım'ın cüzdanından biraz para aşırıp ayran alayım bari bakkaldan.
  
  aslında param var ama, aşırılmış parayla alınan ayranın dadı bir farklı oluyor günlük. ahahah.
  
  sonra da gidip adalati falan sağlamam gerekiyor, yoksa işler bozulur, çalışmak lazım değil mi?
  
  hoşçakal günlük.
• sevgili günlük,
  
  bugün bi çılgınlık yapıp bütün sosyay medyayı kapatmaya karar verdim. ^*