bir gün tek başına
-
anlatilmaz okunur..
-
müthi$ anlatım tarzıyla 2 günde bitirdiğim ve herkese $iddetle tavsiye ettiğim, vedat türkalinin bütün kitaplarını okumamı sağlayan kitap
-
vedat türkali bu eseriyle milliyet yayınları 1974 roman ödülünü ve 1975 orhan kemal roman armağanı’nı kazandı.
ayrıca (bkz: mavi karanlik) -
okudugum ve okuduktan sonra hamallik yaptigimi dusundugum kitap.
-
okurken sevmediğim bir karakterin*, kitabın sonunda başına gelenlere en çok üzüldüğüm kitap.
-
karisik, yorucu, ozumsemesi zor, sinir bozucu, elden birakilamayan ve insana dusundurdukleri korkutucu kitap.
-
80'ler sonrası herkesin hikayesi. okusun ulan essoglu esek 100 milyon de bari diyenler.
-
insanın kendi ruhunu beslemesi için şahane bir fırsat.
-
turk edebiyatiyla tanistiran bir roman olmasi itibariyle ayri bir onem tasir bende bu kitap...
gencken okundugu taktirde, üc kisilik asklardan mümkün mertebe uzak durmayi bilince kaziyan iliskilere dair ogretici bir kitap....
hala aklımdan cıkmaz gunselinin kenanin evini aradiginda nerminin verdigi yanit:
"alo buyrun ben nermin" -
istanbul hukukta okumaya baslayınca romanda adı gecen yerleri görüp aa surası orasıymıs dememe neden olan kitap.687 sayfa olmasına ragmen hickimsenin gözünü korkutmasın cok cabuk bitiveriyor bir tutunamayanlar degil.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap