bir şehri bırakmak

• bir orhan veli şiiri.
  
  bu şehirde yağmur altında dolaşılır
  limandaki mavnalara bakıp
  şarkılar mırıldanılır geceleri.
  bu şehrin sokakları çoktur,
  binlerce insan gelir gider sokaklarında..
  her akşam çayımı getiren
  ve bir beyaz rus olmasına rağmen
  hoşuma giden garson kadın bu şehirdedir.
  
  bu şehirdedir
  valsler, foksrotlar altında
  şuman'dan, bramsdan
  parçalar çaldığı zaman dönüp
  bana bakan ihtiyar piyanist.
  
  doğduğum köye müşteri taşıyan
  şirket vapurları bu şehirdedir.
  hatıralarım bu şehirdedir.
  sevdiklerim,
  ölmüşlerimin mezarları.
  
  bu şehirdedir işim gücüm,
  ekmek param.
  fakat bütün bunlara mukabil
  yine budur başka bir şehirdeki
  bir kadın yüzünden
  bıraktığım şehir.
• bir oktay rifat horozcu şiiri;
  
  i
  
  senin için aldığım menekşeleri
  çalgıcılara dağıttım
  son gece
  son defa başlıyan sabah
  yatağımı yine sen düzelt
  
  küçük balıkçı çocuğu
  sen denizden
  yaramaz ve çapkın balıkları tutabilirsin
  
  çok uzaklara gittiğimi
  sana söylemek isterdim
  güzel satıcı kızı
  
  ii
  ağaca söyle
  gölgesini getirsin bana yolluk
  sokağı ve denizi isterim pencereden
  senden çörekler isterim
  ay biçiminde
  
  iii
  
  ellerin yetişir vedalaşmaya
  niçin ağlıyorsun
• kendimi bir şey sanabilirim artık
  beni bırakıp gittiğin gibi
  bu şehri de
  alışkanlıklarını da
  çocukluğunu da bırakıp gittin
  
  bi şehir kadar büyük
  alışkanlıkların kadar vazgeçilmez
  çocukluğun kadar içindeyim artık
  
  bir şehirle aynı kaderi paylaşıyorum ya
  vazgeçemezsin,içindeyim ya
  kendimi bir şey sanabilirim artık.
• konstantinos kavafis'e gore pek de mumkun olmayan sey:
  
  "bir başka ülkeye, bir başka denize giderim, dedin
  bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
  her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
  -bir ceset gibi- gömülü kalbim.
  aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
  yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
  kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
  boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
  
  yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.
  bu şehir arkandan gelecektir.
  sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,
  aynı mahallede kocayacaksın;
  aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
  dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
  başka bir şey umma-
  ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
  öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de."
  
  (bkz: sehir)
• bir şehri bırakamamaktır esası. fiziksel olarak o şehirde değilsinizdir ama ruhunuzla, düşüncelerinizle hep oradasınızdır.
• sevdiğinizden vazgeçmek gibidir bazen hatta daha acıdır, çünkü belki sevgilinin peşinden gelme ihtimali vardır ama bi şehir peşinden gelmez. ve sen giderken hiçbirsey değişmez o herzaman nasılsa yine öyledir. otobüs canımdan izlersin bir sinema filmi gibi şerit şerit geçmişini. muhakkak bir yerlerde birileriyle güzel anıların vardır. ve filmin bu sahneleri acıtır insanın içini. neden sarhoş değlim diye kızarsın kendine, sonra yüreğine bişeyler saplana saplana, için kavrula kavrula gidersin...
• bazen yapılması gerekli olan şeylerden biridir.
  ama zordur bir şehri bırakıp başka bir şehre gitmek.
  
  geride bırakılan başıboş yalnızlıklar, birikmiş anılar, "binlerce hiç kimseler"...
  zorlu bir dal gibi yeni bir yaşama yol almak, ince bir sızıyla çekip gitmek...
  
  zordur bir şehri bırakıp başka bir şehre gitmek.
• tam bir ay önce yaptığım eylem. iyi ki de bıraktım. özleyecek bir şeyim kalmadı çünkü.
• o şehre bıraktığın gibi geri de dönebilmek.bir şehrin seni hep beklemesi.ankara
• (bkz: bu sehir arkandan gelecektir)