• çalıştıgım okulda dindarından, ateistine her çeşit ögretmen "beni yanılttı bu yeni nesil, çok umutlandırdı; çocuklarımın geleceklerine dair inançlarımı tazeledi" diyorsa, evet degişti, baya baya şey degişti hem de bu ülkede.

    severim ben o direnişçileri. sagolsunlar hem de varolsunlar.
  • çok şeyleri değiştirmişlerdir. geri dönüp baktıklarında tarih bu değiştirenleri ve değişmedi ki değişmedi ki diyenleri bize net gösterecektir.

    başbakanın suratı değişti hiçbir şey değişmediyse.
  • misal beni degistirmislerdir: hikayesini buyrun:
    sen kalbimin tam orta yerine nişan almadan önce ben sadece nefes alıp veriyordum. bir kalbim olduğunu unutmuş, hayat çarkının içinde, kafam devekuşu gibi kendi hayatıma dönük, zaten abuk subuk haberler ve dizilerden oluşan televizyonu 2-3 saat miki fare ve pocoyo için açıyor, facebooku da "büyüdü mü oğlan" diye soracak olan herkese bir kerede ulaştırmak amaçlı fotograf koyup çıkmak için kullanıyor, ekşi sözlükte "ben" butonu dışında birşeye basmadan 2 dakika kalıp çıkıyordum. twitteri ise anlamamıştım bile -ki teknoloji özürlü değilimdir- anlamak için vakit harcamamıştım...

    korkunç bir yanılgı içindeydim. bırak türkiyeyi, dünyada artık birşeyleri sorgulayan insan kalmadığını, kimsenin kimse için birşey yapmadığını, insanların bencilleştiğini, birbirine yabancılaştığını ve en kötüsü de hakkaten en az yüzde ellisinin sen ve senin gibilere üç kuruş için yaltaklık ederek yaşadığını düşünüyor, amaaan o zaman ben bu güzel kafamı bu yaştan sonra yormayayım dünya meselelerine diyordum. zira gençliğimde çoooook yormuş, kendimce mücadelesini de vermiştim... inan bana akılalmaz bir biçimde vazgecmiştim, hiç umudum yoktu...

    ama şimdi ne oldu biliyor musun? sen benim kalbime nişan aldın... bi baktım birkaç genç önüne durdu, bi daha baktım bunu haber yapmaya calisan gazeteciler var, kafamı bi çevirdim gönüllü doktorlar koştu, elimi uzattım milyon kişi tuttu, facebook-twitter gözlerimin yıllardır aradığı"nerede o eski camdan bakan komşular, mahalleye sahip çıkarlardı" diyerek özlediğim komşular gibi seslendi, komşular dedim de ne şenlikli tencere tava muziği yaptık onlarla... 6 yıldır oturduğum mahallede apartmanımdakiler dahil isimlerini bilmiyordum oysaki şu güne kadar... zaten durduk yere vazgecmemistim... kendimizi yalnız zannediyorduk biz bu devekuşları... öyle güzel oyun etmişsiniz ki, birbirimiz göremiyor-görmüyorduk...

    ama benim kalbim özgürlüktü... vuramadın be abi... öyle pır pır ediyor ki şimdi, manasız bir inat uğruna çektirdiğin acılarla yaralı, biraz heyecanlı, biraz üzgün ama artık uçmadan duramaz... kanatlarıyla sarar tüm bu güzel insanları, büyür kocaman olur, olgunlaşır ve uçar yeniden... darısı senin başına... sende birgün tek başına değil, birlikte özgürlüğü yaşamanın tadını alır da, bencil değil bizcil olursun... unutmadan bencilliğin tanımı sadece ben değildir gözümde, ben ve benim gibiler dersen bencil olursun... bizim gibi rengarenk bir mutluluğu yaşamak ve anlamak nasip olursa sana, zaten sorunumuz kalmayacak inan bana...
  • (bkz: zannetmek vs bilmek)
  • cesur insanlar.

    ama beni kaygılandıran şunlardır ki

    yavşak türk medyası, durumu sadece gezi parkı'ndaki ağaçlara indirgemeyi büyük ölçüde başarmıştır.

    hak ve özgürlüklerin tanınmasını sadece ailenizin küçük çocuğu görünümünde olursanız yargı kararını tanıyarak kabul etmiştir. işin aslında tv ekranlarında görüyoruz ki kimse iğrenç zihniyete dur dememiştir, diyememiştir.

    türkiye'de seçim sisteminin tamamı kontrol edilmediği sürece zan içinde kalabilecekleri tehlikesi geçerlidir.

    (bkz: oyları kimin verdiği değil kimin saydığı önemlidir)

    edit: başlığı açan silip gitmiş.
  • bu basligi acma ihtiyaci duyulduysa,, demek ki gercekten biseyler degismeye baslamis. sevindirici.
  • daha birkaç gün öncesine kadar bu arkadaşlara "çapulcu, terörist, marjinal" diyen ak provokatörler bugünlerde "direnişçi" demektedirler.
  • anlaşılan ne yaparsa yapsınlar bu söylemi yapan kişilerin kafasını değiştiremeyecek direnişçiler.
    (bkz: nato kafa nato mermer)
  • birseyler degistikten sonra direniscilere gec kalinmis bir inanc duyacak hatta belki utancindan sessiz kalacak olan insanlar; aslinda onlarin da haklarinin, ozgurluklerinin korunmaya calisildiginin farkinda degiller zannediyorum. birseyleri degistirebilecegine 'inanc'i olmayan insanlardan olusmaz direnis. bugun hukumet ınanci icin olmus oldurulmus insanlarimiz sayesinde inancin degistirilemeyeceginin ve kuvvetinin farkinda. bu yuzden siddet var karsimizda. yilmamaliyiz direnise devam!
  • bu ülkede yaşanmaz lafını değiştirmişlerdir.
    geleceğe dair güzel hayalleri yeniden kurdurmaya başlamışlardır.
    direnmeyi öğrenmişlerdir.
    sokakta yürürken neredeyse birbirinin yüzüne tıslardı istanbullular, şimdi herkes birbirine gülümsüyor.
    insanlar birbirini dinlemeyi öğrendi.
    politikanın sağdan soldan çok daha fazlası olduğunu, herkesin demokrasi direnişinin bir parçası olabileceğini öğretti.
    fedakarlık, yardımseverlik, cesaret nedir şimdi öğrendik.
    “ayyy” falan diye konuşan kızlar var ya, “bir gaz yiyorum, bir gaz yiyorum” diyor. bu toplum gençlerine güvenmeyi öğrendi.
    anne babalarımız bize korkmayın demeyi öğrendi.

    siz sanıyor musunuz ki bu direniş sadece her zamankinden uzun süren bir eylem, kararlı bir aktivizm...

    bu direniş bizim toplumsal devrimimizdir. bu bu direniş bizim geleceğimizdir, barıştır, ve çok daha güzel olacak yarınlarımızın ilk günüdür.
hesabın var mı? giriş yap