bir şiir yazılırken

• ııı
  donmus degil,bir akarsudan koparılmıştır sadece
  bu dizeler, dedi, durup dururken
  yaklaşıp yaklaşıp itiyorum düzyazıyı
  nerdeyse durduruyorum onu (siiri)
  billurlar gibi tıpkı, titreşen alevlerin üstünde
  saydam, yoğun, dengeli.
  
  bir balık tuttu bu ara (bitirmişti sözlerini tam)
  yalnızlığın o kaygan tanrısını
  çırpınırken bulmuş kadar sevindi
  
  ıv
  görmediğiniz bir yanı da yaşamın
  onun dile geçme tutkusu.
  
  senden mi başlasam -bilmem ki- dumanından mı yanık otların
  sonbaharın kenarındaki
  bir çığlık gibi gelişirken gün -yazmalı gecikmeden-
  yorgun ve özür dileyerek bitecek çünkü
  
  olağanüstü bir çakıl -cam kasenin icinde-
  bütün bicimlerle uyumlu -yumuşak, dingin-
  yontucu olsam çakılla baslardim işe ben
  büyütmek icin yalınlığı -ve abartmak icin-
  
  koyuyor sözcüklerini önüme
  bir sokak feneri -yanmakta olan güpegündüz-
  ve söylenip duruyor bos arsada bir kadin
  ev yıkıldı eylül yok.
  
  olmadı, olmayacak da
  iste..kırık taşlar gibi bir anlatım!
  üstelik teker teker düşüyorlar yere, kayboluyorlar.
  
  gün alışmadı bana
  geri verdim sözcüklerini çaresiz
  cok yalancıyım bugün, onlar da.
• i
  
  küpe çiçeği güneş ister
  yol ağustosun
  (birinci dizeyi bir bahçıvan söyledi
  ikinci dizeyi ben)
  
  haziran bir bardaktır susayana
  (içkiliyken yazmış biri
  yukardaki notların altına)
  
  elindeki beyaz güllerle
  merdivenlerden çıkan kadın
  çerçevedir bir anlamda
  bir bildiridir
  (john cheever'ın bir öyküsünden aldım
  bir cümleyi dört dize yaptım hemen)
  
  o yaz hiçbir söz söylenmedi
  ve bitti her söylenmeyen
  (birinci dize bachmann'ın otuz yaş öyküsünden
  altını rujla çizmiş arkadaşım
  olaysız bir olaydı ikinci dize
  gördüm, bir zamanlar seviştiğim kadını
  otururken cam kenarında
  barında bir otelin akşam vakti
  kağıt peçeteye yazmıştım bunları da)
  
  yol haziranın
  yol mayısın
  (belki böyle şiirler de yazacakmışım yakında.)
  
  ıı
  
  ayaklarını kirletme
  diye bağırdı kadın
  (altını çizdim havadaki yankının)
  
  iyi günler dedim yanımdan geçen birine
  bilmem ki ne anlamı var bunun
  iyi günler dedi o da
  tütününü parmağıyla bastırarak piposunun
  (şiirde tersidir bu sonsuzluğun)
  
  mevsimler uygundur içeriğine
  örneğin bir hırsız gibi sevdim bu haziranı
  bir başka hazirandan anımsadığım
  bitirilmiş bir sevda gerekçesiyle
  (bitmemiş bir şiirden aktardım bu şiire)
  
  işleniyorum dünyaya
  uçsuz bucaksız bir kumaşa işlenir gibi
  (dünya!
  kapadım dönüşünden yapılmış gözlerimi.)
  
  edip cansever
  
  şairin seyir defteri^* / adam yayınları / 9.b, aralık 1998 / s.138-140
• hafızanın ve an'ın kuyusuna düşülür.
  
  sıkıca kapatıp kapısını, unutmakla kanamayacağını düşünmenin aldatılmışlığına isyan edip kapıyı kırmak ve dahi an'ın havasını, ışığını, rengini, sesini katıp kendinden geçmek.
  
  eksikliği kovup esrikliğe yol almak. çoğalarak.
• turnalar kalkar önce.
  sonra göl de şair de yalnız kalır...
  
  "turnaları kalkmış göle döndüm" denilmişse`burda`.
  orada yara vardır.
  ve siz ne zaman okursanız okuyun
  az önce yazılmıştır...