biri ve diğerleri

• tunç başaranın 1987 yapımı filmi. içinde aytaç arman, meral oğuz, savaş yurttaş, hikmet karagöz gibi tanıdık simalarında bulunduğu çok az kişinin bildiği kült türk film.
  
  tek mekanlı çekimlerinin, aynanın kullanımlarının ön plana çıktığı, aşk felsefesinin ötesine geçip biri ve diğerleri felsefesi yaratmış bir filmdir.
  
  insan ilişkilerini, aşkı, yalnızlığı, umudu, acıyı tek boyutlu işlememiş her cümlesini bir özlü söz gibi kurmuştur. bence yabancı kadın oyuncusunun çirkin oluşu da güzelliğin sınırlandıralamaması ironisini ortaya koymuştur.
  
  değeri bilinememiş ama hala bir büyü olarak kalan film, keşfedilmemiş olarak inşallah kalacaktır.
  
  sevgi yanılıktır ama ayrı kişiler tarafından yaşandığı için ayrılıktır felsefesinin peşinden giden bir filmdir.
  
  sözcükler yetmez, bilinçaltı konuşur.
• bütün film bir barda geçer. dikkat edin, bütün film diyorum. zaten dışarda da yağmur yağmaktadır. "bütün entelektüel türk filmlerini getirin bana/ hepsini diyorum size" diye haykıran bir bünyenin bile kolay kolay kabul edemeyeceği kıvamdadır. serttir, yoğundur. ben bu filmi vizyonda iken seyretmiştim. uzun süre türk filmi seyretmeyişime neden olan filmlerdendir, hatta belki de ilk üçe girer. (diğerleri için su da yanar , büyük yalnızlık, gece yolculugu gibi örnekleri verebilirim) evet o dönem büyük badire atlattım, o vakit bile idrak etmiştim bunu tüm naif havama rağmen. ama şimdi çok çok boş zamanım varsa, bir kanal da yayınlıyorsa izleyebilirim. o olgunluğa eriştim artık.
• "benle yalnızlık güzel, benle diğerleri güzel değil..."
  
  "gün olur yıldızları koparırım. fakat gülünç olmak korkusuyla ruhum beni gül koparmaktan men eder..."
  
  o dönem filmlerinin^* kasvetli havası bu filmde de var.
  
  oyunculuklara gelince: kimi oyunculuk çok yapmacık, kimisi ise çok gerçek geldi bana.
  
  sinematürk'te izlenebileceğini sanıyorum.
• (bkz: herkes)
• altin portakal almi$tir bu film.
• ilk ve son kez oyunculuk yaptığım filmdir.
  hayatımın en anlamlı repliğini sarf ettiğim filmdir:
  - peki o zaman hep içmeyeceğim söz mü diyeceksin?
  
  kafama oturmayan bu cümleyi aynen söylemek için 35mm. harcattığım için 18 yıl sonra tunç abimden özür diler, bravo dijital sanat derim..
• 1987 altın portakal jüri özel ödülü ve 1988 istanbul film festivali en iyi film ödülü alan film.
  
  ''herhangi bir gün, herhangi bir insan bir sabah erkenden çıkar yola. onu kovalayan, istediği halde korktuğu bir şey vardır: mutluluğu. yanıbaşında olduğunu bilmeden onu arar. bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaktadır. barış, bir bara sığınır, bilinmeyen bir kadını beklemeye koyulur ve güzel bir kadınla karşılaşır.''
• itiraf ediyorum, bayıldığım ve bulursam dvd koleksiyonuma katmak istediğim filmdir!
• ''her insanın beklediği biri, beklenenin de gideceği bir yer vardır. ikisi aynı olursa mutluluk demektir.'' repliğinin hafızama kazındığı film. mücap ofluoğlu söylemişti filmde yanılmıyorsam.
• türk sinemasının en entelektül filmi. film boyunca arkadan gelen müzik, yağmur, adam ve kadın sizi bir bara götürüp birini bekleme isteği uyandırır.