65 ten 70

beşiktaş

eze eze oynadığı her gün "eskiden daha sempatikti", "şerefmiş, hakkıylaymış" diye ağlaşanların çoğaldığı, aşkımız sevdamızdır.
daha sempatikti eskiden çünkü göz göre göre hakkı yeniyor sadece beşiktaş'lının sesi çıkarken cümle alem gevrek gevrek gülüp dalga geçebiliyordu. daha sempatikti çünkü artık kaide haline gelmişti her derbide oyuncularının kırmızı kart görmesi. çukur kazanlar, her atlayışına penaltı çalınanlar, sahayı terk edip üstüne de küfür edenler ama kart nedir bilmeyenler sarışın olunca elbette daha sempatik oluyorduk. "nasıl olsa sonuna kadar yarışamazlar, biraz ilerleseler hemen tepetaklak olurlar" demeye alışmışlardı. o tepetaklağın da "biraz iyi giderse durdururlar nasıl olsa" olduğunu sessiz sedasız herkes kabullenmişti çünkü. tüm bunlardan sonra çileden çıkmamızı bile "ağlaklık" , " hep bunlar mağdur" goygoyuyla sulandırmaya alışanlara kalırsa beşiktaş sempatik olsun sesi fazla çıkmasındı.
bugün antalya'ya attığı gol öncesi faul arayanlar, antalya'nın bu takımı ezdiğini hakemin beşiktaş'ı kurtardığını kulaklarını ve gözlerini kapatarak tekrarlayanlar saha dışından gelen ikinci topla gol pozisyonu hiç edildiğinde "abi hep de beşiktaş'ı buluyo, şanssızlık" demekten öteye gidemeyenlerdir de aynı zamanda.
dedim ya gözlerini ve kulaklarını kapatarak anlamsızca bir şeyler mırıldanıp duruyorlar. sanıyorlar ki gözlerini açınca canavar gitmiş olacak ama bu sefer bö!

devamını okuyayım »