alcione

kişinin büyüdüğünü anladığı an

kendi adima hiç yaşama şansı bulamadığım bir an. ancak benden bes yas kucuk kardeşimin büyüdüğünü anladığım andan örnek verebilirim. ikimiz de ailemizin yasadigi sehirden uzaktaydik (ben universiteye gidiyordum, o liseye o yıl başlamıştı). o gune kadar fiziksel kavgaya dayali bir abla-kardes iliskimiz vardi. yariyil tatilinde ankarada bulusup ailemizin yanina birlikte gidecektik. terminalde karşılamaya gittigimde gozlerime inanamadim, boyu beni coktan aşmıştı. ama sözkonusu an o an degildi. esas an, yemek yerken ben her yemekte olduğu gibi üzerime döktüğümde gerçekleşti. çantasının içinden kağıt mendil çıkarıp bana uzattı. o anda anladığım şeyle dünya başıma yıkıldı. ben hala üzerime yemek döküyordum, benden beş yaş küçük zibidi ise yanında kağıt mendil taşıyordu.

devamını okuyayım »