amethysta

uruguay

arjantin ve brezilya gibi iki karakter ulkenin arasinda kalmisliktan mi, yoksa burali bi arkadasin bahsettigi kadariyla, tanitima, magazine ve show a pek duskun olmamasindan midir insanlarinin, bilinmez, simdiye kadar uzaklik tasvir edilen ulke olmaktan oteye gidememis bir cogumuz icin. yalniz, konuskan bi uruguayliyla ayni ortama gelip senin ulken soyle benimki boyle muhabbetine girince yemeklerden kulture inanilmaz bir benzerligimiz oldugunu 5 dakikalik saskinlik sekanslari dahilinde anlamis bulundum. kisaca:

meger uruguaylilar sutlac yaparlarmis, uzerine de tarcin dokup yerlermis (sutlu pirinc anlaminda bi ismi var bu tatlinin).
meger uruguaylilar da oklava bilirlermis, bununla bilumum borek corek ve hatta baklava yaparlarmis.
meger uruguay da et cok meshurmus, tavuk suyu corbadan kemik corbasina kadar hepsini yerlermis.
meger onunden gecilen her santiyeden inanilmaz laflar atilirmis kizlara. beyaz onlukle yuruyen bir bayana "ssst! askim, beni muayene etmezsen olmeme ramak kaldi" gibi konusan insaat iscilerden doluymus ulkede..
meger bu ulkenin kendi icinde muhafazakar bi yapisi varmis ve de, mesela siyah file corapla sokaga ciktiginizda ya da marjinal bi goruntunuz varsa baya bi dikkat cekermissiniz, hatta dalga gecilirmissiniz.

yalniz, ayni arkadas bana ulkesinin insanlarinin cok mutevazi ve de magazin yasamina ters olduklarini soyledi. oyle ki, paparazzi kulturleri yokmus pek, unluleri pek oyle sagda solda skandal yaratmaya meyilli degillermis, insanlar da pek prim vermezmis zaten^**. o kadar da inanilmaz degiller bu arada, izlemek isteyenler icin arjantin deki paparazzi programlarina erisim mumkunmus, ordan takip ediyolarmis dedikodulari. arjantin i tahmin edersiniz, peronlar dan maradona ya ve kutsal tangoya kadar net bir imaji var.

velhasil, bu, kimi yonleriyle cok benzedigimiz ve de cok sahane insanlari olan kucuk ulkenin--guney kore den neyi eksik diye soyluyor--kardes ulke ilan edilmesini talep ediyorum.

devamını okuyayım »