diagnostic retikul

pepee

çocukları egoist birer canavara dönüştüren, kendilerini kült varlıklar olarak belleten animasyon.

aslında başka başlık altında yazdım ama buraya da yazmadan edemedim. belki bakan olur diye.

ataerkil toplumdan çocuk-erkil topluma geçiyoruz. evin reisi artık çocuk. onların dediği oluyor, her şeye onlar karar veriyor, çocuk sahibi olmak gurur vesilesine dönüşmüş, her aile kendini çocuk’u ile tanımlıyor. pelinsu'nun annesi, ataberk'in babası olarak sıfat veriyor. benim çocuğum üstün zekalı, benim çocuğum müthiş, benim çocuğum bilmem ne. bu çocuklar bunları duyuyor ve ben size gerçeki söyleyeyim çocuklarınız sadece birer çocuk.

ve bu çocuklar büyüyecek sayın çocuk fetişti gerizekalı ebeveyn’ler. büyüdüklerinde de kendilerini dünyanın en önemli, en değerli varlıkları sanacaklar. en ufak tatminsizliklerinde sokakları cehenneme çevirecek, kavga edecekler. en ufak mutsuzluklarında başkalarını suçlayacaklar. egoist, sadece kendini düşünen, sırf var olduğu için her şeyi hak ettiğini düşünen insanlar olacaklar. çocukları rahat bırakın.

bunu yazmak ayrı bir konu ama aslında bu çocukların pepe’yi neden sevdiğini düşündünüz mü ? çünkü pepe bu çocuklar için bir kahraman. ne isterse elde ediyor, sürekli onunla ilgileniliyor, onun dediği oluyor, onun mutsuzluğu bir kriz ve bu krizler çizgi filmin esaslı konusu.

pepe ile hedonist, dünyaya kayıtsız, kendini dünyanın merkezi sanan, egoist, bencil, itaatkar bir nesil yetiştiriliyor.

“ kendini üzme, eğlenmene bak. “ şarkısı ile büyüyen çocukların ne olmasını bekliyorsunuz ? kendilerini hiçbir şey için üzmeyecekler, sorumluluk hissetmeyecekler, eğlenmelerine bakacaklar. neticede kayıtsız, egoist bombok bir nesil yetişecek.

pepee'de seksizm buram buram. erkekler mavi, kızlar pembe kıyafetlerle giydirilmek süretiyle toplumsal cinsiyetçilik başlatılıyor. tabii ki burada erkek çocuk pepee asıl özne, kızımız ise şila. kız çocuğu sürekli sorun çıkartan, kırılgan, pepee’nin keyfini kaçıran, kapris yapan, çizgi filmin kötü karakteri. pepee, erkek çocuk olması vesilesiyle şapkasında adını taşıyor. şila ise ikinci kimlik.

pepee sürekli kendinden bahsediyor, kendisiyle ilgilenilmesini istiyor, kendini dünyanın merkezinde görüyor. şila’nın birlikte oynama taleplerini reddediyor, sürekli kendisinin istediği oyunlar oynansın istiyor.

pepe ile şila bir türlü hangi oyunda oynayacakları konusunda anlaşamıyorlar, dayanışmadan, uzlaşmadan uzak alabildiğine egoist davranıyorlar. uzlaşınca da muhakkak bir sorun oluşuyor, pepe'nin başına bela geliyor.

ortaya çıkan kriz’de pepee sorumluluk kabul etmiyor, hemen başkaları kendisi ile ilgilensin istiyor. ağlamaya başlıyor, çizgi filme birden katastrofik bir hava hakim oluyor, hüzünlü bir şarkı geliyor ve pepee tekrar mutlu olduğunda sorun çözülüyor.

çizgi filmde esas özne, dünyanın merkezi pepee'nin talepleri muhakkak karşılanmalı. yoksa ağlayarak herkesi cezalandırabilir, sırf mutsuz olduğu için proto-faşist bir tip gibi davranabilir. aynı çocuğunuz değil mi ?

bu narsistik bir canavar gibi davranan, en ufak mutsuzluktan muazzam bir kriz yaratan pepee ancak herkes onunla ilgilenirse mutlu olabilir.

mesela pepee bisikletten düşüyor, sanki bisiklet kalmış gibi. bu narsist çocuk, hemen ortalığı yıkıyor, yardım çağırıyor, çünkü sürekli ağlayan, üzülen ve tatmin olmayan pepee’nin mutlu edilmesi, bir an önce bu krizin çözülmesi lazım. böylece pepee de artık istediğini elde ettiğine göre susabilir.

bluğ çağına erişmemiş çocuklara bunları izletiyorlar. sonra bizim çocuk laf dinlemiyor diyorlar. afedersin ama o çocuk pepee’ye gösterilen anlamsız ve yoğun ilgiyi gördükten sonra sen o çocuğu bok susturursun.

bu nesil yetişecek, kendilerini yaşamın en önemli varlığı, dünyanın en önemli varlıkları sanacaklar. zerre sorumluluk duygusu hissetmeden, istediklerini hemen elde etmeye çalışacak, bireyciliğin, egoizmin dibine vurmuş olacaklar.

sırf istediği kendisine verilmediği, kendisine kült bir varlık muamelesi çekilmediği için pepee gibi krizleri çözülmediği zaman ortalığı yakıp yıkacaklar, dayanışma duygusu olmadan bencil, kendini bir bok sanan insanlara dönüşecekler. kendileri ile ilgilenilmezlerse, dedikleri olmazsa, durduk yere mutsuz olursa kendilerini pepee ile kıyaslayıp ortalığı yıkacaklar, sizi de kendilerine düşman belleyecekler.

ilerleyen çağlarda da tam da liberal-kapitalizmin yetiştirmek istediği kendini dünyanın merkezi sanan, egoist, kendini beğenmiş vatandaşlar olarak sokakları cehenneme çevirecekler.

şimdiden sokaklarda binlerce " benimle ilgilenmezsen dağıtırım ortalığı " diyen pepee'ler görüyorum bile. avm’lerde, sokaklarda, okulda şimdiden binlerce narsistik, egoist, sırf var olduğu için her şeye hakkı olduğu düşünen çocuklar saflarını tuttu bile.

sırf ağlarken sussun diye açıp bunu izletiyorsunuz, sonra çocuğunuz daha da canavarlaşıyor. şuradaki çizgi filmleri bilmem kaç çocuk'a izletip onlara "pepee" olmayı salık verdiniz. ne geçti elinize ? daha egoist, daha canavar, daha şımarık, daha bencil, daha saygısız çocuklar.

sayın gerizekalı çocuk fetişisti ebeveynler. çocukları rahat bırakın, onlara kült varlıklar gibi davranmayın. biz nazi he-man, iyi kapitalist batman, erkek egemen güce övgü popeye ile yetiştik.

bari bu çocuklar düzgün yetişsin.

devamını okuyayım »