erbay

gazi kadınlar sokağı

izmir'de en sevdigim sokaklardan birisiydi. ta ki, okuz, tren ve mia plus acilana dek. eskiden de bu sokakta cuma ve cumartesi yer bulmak epey zordu ama bir sekilde oturulabilirdi. bir de universite senligi tarzinda yilda birkac gun festivalimsi bir seyler duzenlenirdi, o zamanlar upuzun kuyruklar olusurdu sokakta, adim adim ilerlerdik. tabii bu istisna. misal onceleri bu sokak denince akla daha cok alternatif, rock muzik kitlesi gelirdi ama ve bircok kisi bu sebepten gelmezdi. halbuki yine de kozmopolit bir yapiya sahip oldugu soylenebilirdi. simdi bakiyorum, kordon'daki mia plus, kafe pi kitlesi basta olmak uzere butun o kitle yiginla buraya akti. ergen agirlikli ve gosterisi seven zengin tayfalar agirlikta. sirf bahsettigim uc mekandan dolayi. ve bu mekanlardan sonra bu sokakta artik oturmaya calistiginizda bile "yer yok, o masa bos ama sahibi iceride" gibi bilimum yalanlarla karsilasiyorsunuz. hele okuz, tren oldu mu, millet iceri girmek icin adamlara soru sormaya bile cekinir hale gelmis. cumartesi aksami bu sokagin tam ortasinda bir kuyruk olusuyor ve hic ilerlemiyor. kapi onunde sira bekliyor insanlar girmek icin, komedi vallahi. he, insanlar da bunu istiyor, normaldir. ama bana kalirsa guzelim sokak, bombok hale geldi. eskiden gazi kadinlar'in kendine has bir havasi vardi, bios, opus, kybele, jackson's, boombox filan belki cok cok iyi mekanlar degildi ama guzeldi, o sokagin havasini tasiyordu. simdi bakiyorum, zamaninda "abi o sokak ne oyle ya, gidilir mi hic" diyen tipler dolusmaya basladi, favori sokaklari haline geldi. haliyle yurunemeyen bir yer oldu. yazik oldu guzelim sokaga. gulsen'den gelsin: "aah, ah ki ne ah..."

devamını okuyayım »