martin jacques mystere

nema-yı nezdik

insanoğlunun tutkusu uğruna neleri göze alabileceğini ve ne kadar ileri gidebileceğini anlatan film.

"-bunu ne kadar sürdürmek istediniz?
-onlar bitirmek isteyene kadar."

diyalogları epey yoğundur, fakat güzel replikler de içerir:

"kin, sanatın üzerini örten bir perdedir."

"doğaya yakın olmak tüm tasalarınızı alıp götürür. insan doğaya yakın olmalıdır.
'ilham perime neden saklandığını sordum. o da bana 'asıl saklanan sensin.' dedi.' yüzümüzü örten maskelerin esirleriyiz. eğer maskemizden kurtulabilirsek, gerçeğin güzelliği bizim olacaktır.

"yapılacak işiniz varsa, hangi gün olduğu önemli değildir."

"benim için sanat, insanın içindekileri dışarı vurmasıdır. tolstoy, 'sanat, sanatçıların kendi içlerinde geliştirip paylaştıkları duygusal bir deneyimdir.' demiş. yaşadığım zorlukların ve acıların, iyi bir oyuncu olmama uygun bir altyapı hazırladığını düşünüyorum. bu şekilde iyi rol yapıp içimdekileri dile getirebiliyorum."

ve ne kadar sade, ne kadar hoş bir kareyle biter. keşke her tutkusunun peşinden giden, sonunda böyle -mahcup ama- mutlu olabilse...

devamını okuyayım »