porzgoretbey

anksiyete

2 trilyon galaksi, 500 milyar yıldız, o yıldızlardan sadece biri güneş; güneşin 100 katı küçüklüğünde bir gezegen, dünya; dünyada yaşamış ve ölmüş 109 milyar insan; o insanlardan biri, en fazla 50 yıl daha yaşayacak olan sen; evrende bir atom olan ama aynı zamanda atomların da evreni olan sen...

insanların, hakkında ne düşündüğünü inanılmaz derecede merak eden sen,
bipolar bozukluk, anksiyete, sosyal fobi, depresyon ve yalnızlıkla mücadele eden sen,
yorganın altında dinlediğin müzik eşliğinde ağlayan sen,
kalabalıklar arasında kendini yalnız hisseden sen,
varoluş sancısı çeken sen,
hata yapmaktan, başarısız olmaktan, rezil olmaktan, sevdiğin kıza/erkeğe açılmaktan, yeni insanlarla tanışmaktan korkan, kaçan otobüsün arkasından koşamayan, mağazadan aldığın kıyafeti değiştirmekten çekinen, insanların gözlerinden korktuğun için starbucks'a gitmeyen, "insanlar ne der" diye düşünüp otobüste kitap okumaktan utanan, yaklaşmakta olan durağı gördüğün halde, zar zor "bir dakika, inebilir miyim" diyen, "düğmeye basar mısınız, ineceğim" demekten çekinen, insanlarla göz göze gelemeyen, prosedürlerden korktuğun için uçağa hiç binmeyen, sürekli "nasıl yapacağım arkadaş, ya yapamazsam..." diye düşünen, avm'ye gidip kaybolmaktan, otoparka park ettiğin aracı bulamamaktan korkan sen...

inan bana, evrende nokta bile olmayan dünyada, nokta bile olmayan bir insan olarak, hayatta bir nokta bile olamayacak şeyleri dert ediyorsun; etme. yapma bunu.

ne yap biliyor musun? sosyal anksiyeten varsa mesela korkularının üzerine git. zor, biliyorum. üzerine gittikçe, yaşadıklarının tamamının zihninin sana bir oyunu olduğunu göreceksin. çık dışarı yahu! git eminönü'ne, git fatih'in arka sokaklarına; git kendini ezik hissettiğin kadıköy'e, beşiktaş'a. tanımadığın, adını bilmediğin insanlara selam ver, otur muhabbet et. ne olabilir ki en fazla? ölür müsün? sen varsan ölüm yok, ölüm varsa sen yoksun; problem nedir üstadım? yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey düşünmeden yaşa. park ettiğin araca ne olduğunu, kapısını kilitleyip kilitlemediğini, ocağın altını kapatıp kapatmadığını, insanların kalbini kırıp kırmadığını düşünme yahu! ölmek isteyen veronika gibi yaşa, mari gibi değil.

biraz kendini düşün, kendini sev.

hayat güzel değil. dünya iyi bir yer değil. insanlar güvenilir, çok iyi niyetli değil; olmayacakta. ancak yaşamak devam etmeli. yaşamak umrumuzda olmalı. yaşamak şakaya gelmemeli, yaşamak ciddiye alınmalı, yetmişinde bile zeytin dikmeli...

yarın bende çıkacağım dışarı. eminönü'ne gideceğim. merak etme ha, "seni" tanırım gözlerinden. sen de beni tanırsan, yanıma gelmekten çekinme. `:)`

devamını okuyayım »