• hermann hesse'in bir ressamın daha doğrusu bir sanatçının hayatı sıradan insanlardan daha zor yaşadığını
    aynı evde yabancı gibi yaşadığı ailesini ve veraguth'un sevgili oğlu pierre' i anlattığı ve beni ağlattığı kitabı..aynı zamanda yaşadıkları malikanenin adı
  • sevilesi yazar hermann hesse'nin 1914'te yazdigi, iyi de karakter tahlili yaptigi kitabi. evlilik romani olarak da tanimlanir. yazarin kendi yasamindan izler tasiyan (ressamlik, hindistan yolculugu, ilk karisindan ayrilmasi vs) roman, yakinda yky'den (tabii ki kamuran sipal cevirisiyle) cikacakmis. ressam adam, piyanist karisi ve onlari birbirine baglayan tek unsur olan ogullari bir malikanede yasiyordur. ancak kucuk ogul amansiz hastalik yuzunden olunce aile dagilir. baba sanat ugruna hindistan'a, anne buyuk ogluyla kim bilir nereye... huzunlu bir hikaye.
  • kanimca hermann hesse'nin, bozkirkurdu hele siddhartha falan hikaye, en iyi romanidir. 1914'te yazildigindan avrupa'nin gerginle$en ortamini da bir $ekilde karakterlere yansitmasi*, ve farkliligi, ya$arken soyutlanmi$ligi albert camus kadar iyi, belki daha iyi anlatmasiyla okunulasi, kisa, kucuk, mukemmel bir kitaptir.
  • yky baskisinin arka yuzunde, kitapta olacaklarin anlatilmis olmasindan oturu keyif kaciran, ama hermann hesseden beklendigi uzere kuvvetli anlatimiyla insani etkileyen roman.
  • mutsuz bir evlilik, aile içi kutuplaşma, birbiriyle paylaşacak hiçbir şeyleri kalmamış bir çift ve sonunda pierre'in ölümüyle boğazı düğümleyen bir hermann hesse romanı. büyük oğul albert'in babasına tavrı kitabı okurken çileden çıkmama sebep olmuştur. evet bu tavra bay veraguth'un geçmişteki hataları yol açmış olsa da baba-evlat ilişkisinin nasıl olması gerektiği hususunda kabul edilebilir bir tutum değil bence.
  • az önce bitirdiğim hermann hesse kitabı. sonu gerçekten ağlattı ya. bir aile dramı. hele küçük pierre'in minik yüreğinde çektiği acılar. ressam babanın hastalıklı ruh hali. annenin çocuklarına düşkünlüğü. albert'in piyanoya olan tutkusu. ama pierre, minik pierre'in hissettikleri, düşündükleri.

    bu arada kitapta bol bol doğa tasvirlerine yer verilmiş ve doğanın insan ruhu üzerindeki etkileri çok güzel aktarılmış. ama pierre ve babası. ruhlarındaki yorgunluklar...
  • hesse'nin leziz romanı, bir çok şey hissettiriyor insana ve bir çok şey söylüyor eser bunun yanı sıra hesse'nin yaşamına biraz göz kırpması yani kısmen otobiyografik olması daha güzel ve ilgi çekici kılmış romanı.

    altta karamazov kardeşlere dairde spoiler var.

    --- spoiler ---

    ayrıca pierre'in ölümü çok üzmüştü beni romanı okurken. yazarın söylediği şeyi daha rahat ve dolaysız söylemesi için ölmeliydi çocuk ama çok vurucu gelmişti bana ölümü nedense. hatta neredeyse karamazov kardeşlerindeki ilyuşanın ölümü kadar etkiledi.
    --- spoiler ---
  • yky bamınında arka kapağı sağolsun bütün olayı önceden öğrendiğimiz, yine de hesse etkisini en yüksekten hissettiren kitap. çocuktaki menenjiti öyle güzel anlatmış ki sona giden bütün aşamalara canlı şahit oldum adeta.
  • hermann hesse'ye olan hayranlığımı 3-5 kat daha arttırmış olan harika kitaptır.

    yaklaşık olarak 170 sayfa olan kitabın ilk 100 sayfalık kısmı oldukça sade olan hesse üslubu ile akıyor ama pek bir şey de anlatmıyor. sonrasındaki 70 sayfa ise bozkırkurdu'ndan sonra okuduğum en iyi sayfaları barındırıyor.

    hesse'nin bugüne kadar okuduğum diğer beş kitabından çok ayrı bir tat vardı bu kitapta. ilk kez burukluk var içimde hesse okuduktan sonra. normalde hesse kitapları kafamı allak bullak eder ama bitimine doğru her şey yerine oturur ve bir ferahlık sağlardı.

    kitabı okuduktan sonra aklımda yer edinen birkaç noktayı paylaşayım.

    - dostu otto'nun keskin gerçekçiliği ve dostuna sunduğu net reçete. içinde olduğumuz ama kendimize ifade etmediğimiz durumları gözümüze sokarak bulunduğumuz kötü durumdan kurtulmamıza yardımcı olacak dostlara ihtiyacımız var.

    - aile içi problemlerin tüm güzellikleri yok ettiği. rosshalde gibi harika bir malikanede bile aile içi problemler nedeniyle insanların sadece yaşamlarını devam ettirmeye çalıştıklarını görüyoruz.

    - hastalık tasviri. bugüne kadar okuduğum onca kitap arasında bu kadar dokunaklı ve düzgün bir tasviri okumadım. resmen kendi çocuğum hastalıkla boğuşuyor gibi hissediyordum.

    - ve son madde. eş uyumu. birbirlerine saygı noktasında inanılmaz özveri gösteren bir çift var. ama eşler arasındaki uyum ve sevgi ise sıfır. sonuç olarak evlilik sadece lafta kalıyor. kitap bunun için yazılmış gibi ama yine çok ayrı yerlere takılı kaldım ben.

    20. yüzyılın en büyük yazarlarından biri olarak gösterilir hermann hesse. sadece 20. yüzyılın değil gelmiş geçmiş en büyük yazarlardan biri olduğunu söylemek abartı olmaz umarım.
  • iki erkek evladı olan veraguth'un, küçük oğlu pierre sayesinde aile kavramının ve bağlılığın tanımlanamaz güzelliğini tattığı, diğer yandan büyük oğlu albert ve aralarında saygı bağı dışında onları birarada tutan bir ilişkinin bulunmadığı eşi ile de büyük bir aile lanetinin içinde yaşadığı çatışmaların hikayesidir.

    bütün bunların ortasında çıkagelen dostu otto'nun ona kendisini tekrar keşfedebilip, yaşadığı ortamdan sıyrılabileceği bir hediyeyi mi yoksa dostunun içinde bulunduğu durumum ciddiyetinin farkına varmasını sağlayıp onu derin bir kendini gerçekleştirememiş olmanın dramını mı sunduğu yoruma açık.

    hermann hesse bu kitabıyla belki de psikolojik tahlil yeteneğinin zirvesini yapmış olabilir. veraguth, eşi, pierre ve albert'i ayrı ayrı anlamamızı ve her birinin dramlarını içselleştirebilmemizi sağlamıştır.

    çok güçlü cümleleriyle var olan bu kitabı arka kapağına bakmadan okumaya başlayınız. zira yapı kredi yayınları climaxi doğrudan vermekte hiçbir sakınca görmemiş.
hesabın var mı? giriş yap