• "sözlüğün hatta türkiye'nin sayılı zeki insanlarındanım" cümlesiyle beni benden almıştır.

    (bkz: #18394412)
  • sözlüğün hatta türkiye'nin sayılı zeki insanlarından gezmeyi, eğlenmeyi bilen bildiren yazar.
  • goethe institut kapısında kendisinden ateş istemek suretiyle tanıştığım; devamında her salı-perşembe yolunu gözler olduğum, geyiğine bayıldığım, kendisine hala tutulmamış bir sakaryaspor atkısı sözümün olduğu, alsancak'tan aşağıda hiçbir şey olmadığını kendisinden öğrendiğim, muhtemelen 5-10 sene sonra hayvan gibi paralar kazanacağı sinyanllerini veren, o paraları birlikte yiyebilmeyi umut ettiğim pek bir komik, pek bir rahat, pek bir eğlenceli adam.
    özetle; sevilir.
  • "gelsin artık da iki muhabbetin belini kıralım" dedirten.
  • vefalıdır, aslandır, kaplandır; olanca öküzlüğümle onu aramayışlarımı hep tolore eder. bir de bobiler gibi adam yahu.
  • sadece geyik adamı değil, bildiğin içli de adam. kendisini az tanıyanı, uzaktan bileni, arada selamlaşanı fena halde yanıltacak cinsten hem de.

    ha bir de; bu akşam da olmadı ama, bir gün o büyük bitecek, o tabaklar yenecek!
  • evinde bütçem sıvı ovma kremi var. fakir değil, tasarruflu.
  • son zamanlarını alfabetik sırayla bütün arkadaşlarını görmeye adamış, hayatı yarın ölecekmiş gibi yaşamayı kendine düstur edinmiş yazar. bir de kendisine ettiğim psikolojik baskı, caydırma ve taciz içerikli telefonları büyük bir sükunet ve olgunlukla karşılıyor. beğeniyorum.
  • mesajlaşmanın ortasında "mesaj hakkım bitti, daha fazla devam edemeyeceğim, o kadarlık vardı" diye kendisini aramamı oldukça komik bulan badimdir. ayrıca artık aynı semtin çocukları da sayılırız, mahalle arkadaşı gibi, bilirsin.
  • iki üst dönemiydim. yatılı okul geleneği abilik yapmakla mükellef hissetme durumunun muzdariplerinden biriydi. hayır, 2 katım cüssesiyle üzerime işese yarabbi şükür diyebileceğim biriyken, saygı falan, büyüğe hürmet gibi nedenlerle, bir abi kardeş ilişkisi kurmuş idik vaktiyle. gidilesi en son yatılı okullardan birinde beraber bir kaderi paylaşmak bile yeterli oluyor işte. kelimelerle açıklanamayan bir bağ oluşuyor. görmeseniz de, görüşmeseniz de oradaki yüzler, yaşananlar kalıcı oluyor. çünkü büyüdüğün, birey olmaya başladığın anda, çevreni dolduran belki de karakterini şekillendiren insanlar o sınırlı alan içerisinde seninle aynı duyguları yaşayanlar oluyor. adamdır adam. severdim keratayı. aynı zamanda belirtmeden geçemeyeceğim, gayet başarılı bir yazar. okumadan geçeni pıçaklarım.
hesabın var mı? giriş yap