birleştirme

• iki veya daha fazla sözcüğün bir araya gelerek ad veya eylem türünde sözcük oluşturmasına birleştirme denir.
  birleştirmeler yazida arz etmek vb. ayrı; güneybatı, şükretmek vb. bitişik ya da isim fiil, sıfat fiil, fen- edebiyat fakültesi, osmanlıca metinlerde gü/ -rü, bed-lika vb. kısa çizgiyle gösterilir.
• "daha önce, avcılık ve toplayıcılık döneminde (klan toplumu) ataların ruhu kavramı bu birleştirmeyi üstlenmişti. orta çağ'ın tutunum ideolojisi de, yüce sadakat odağına tanrı'yı yerleştirmiş olan dindi." baskın oran
  
  [harizmi^* kitabında denklemlerin çözümünde kullandığı iki temel operasyondan bahsetmektedir. ilk operasyon "cebir"dir ve tamamlama, restore etme^*, birleştirme anlamlarını içermektedir. ikinci operasyon "mukabele" ise birbirini eksiltme, dengeleme demektir. (...) öte yandan arapça al-cabr kelimesi tahminlerin aksine avrupa dillerine matematik alanı üzerinden girmemiştir. arapların endülüs'te bıraktığı kelimelerden biri de "algebraista"dır ve kırılan parçaları tekrar biraraya getiren kişiyi yani kırık-çıkıkçıyı^*tanımlar.] murat çakan - etimolojik hikayeler