• bir nevi köy gofretidir bu tat. tabii bu tanım daha çok 90'lar ve öncesi için geçerli. artık köy dediğimiz yerleşim yerlerinde ki bakkal ve marketler de de envai çeşit tatlıyı ve gofreti bulmak mümkün. benim için çocukluğumun yaz aylarında zaman zaman ziyarete gittiğim büyüklerimin beni mutlu etmek için köy bakkalından aldıkları şekerleme cinsi olarak aklımda yer etmiş. bir diğeri için; (bkz: turbo)
  • (bkz: kıstırma)
  • kısaca kıstırma denen tatlı servis türü.
  • konya'da asfalt derler bu tatlıya. bir de doğumdan sonra dağıtılır. babaannem emekli maaşını aldıktan sonra, "gel bir asfalt döşeyeyim de bize, şöyle tatlı tatlı yiyelim" derdi eskiden.
  • bisküvi değil illa pötibör olacak!
  • küçükken sevmezdim ben düğünleri (hala da sevmem) ama bu düğün ikramını çok severdim. gitmek istemezdim düğünlere ama lokumlu bisküvim gelsin isterdim. düğüne giden tanıdıklarım da getirirdi bundan. rahmetli anneannem çok giderdi düğünlere, en çok onun elinden yedim. annem hala getirir.

    lokumu çifte kavrulmuş, bisküvisi pötibör olanı lezzetli olur. kaybolan değerlerimize sahip çıkalım. yiyelim, yedirelim. özellikle de çocuklarımıza.
  • lokumun mıncırılarak bisküviyi kaplayacak şekle sokulması lezzetine lezzet katar.
  • az önce tükettiğim muhteşemlik. trendyol'dan alışveriş yapmıştım, kargo geldi, içine bi tane lokum koymuşlar bind'den. bi baktım karşı masadaki arkadaşın masasının üstünde çifte kavrulmuş petit buerre. dururmuyum tabi, söyledim çayı yapıştırdım lokumla bisküvileri. muhteşemlikten ölüyorum. ama bir ikincisi olsa yiyemem. son derece kafi bir adeti.
  • eski kalitede büyük ve çekince yarım metre uzayan lokumlar kalmadığından, artık pek bir anlamı kalmamış olan nostaljik tatlı.
  • 2 eti finger bisküvisi arasına karamelli lokum, yanında da çay. küçükken çok tattığım bir lezzetti. o kadar ki ilkokul yıllarımda arkadaşımla paraları birleştirip tüm sınıfa bu muhteşem 2liyi aldığımızı ve tüm sınıfla anımsarım.
hesabın var mı? giriş yap