• (bkz: harika filmlerin harika soundtrack'leri)
  • vangelis'in en iyi albümlerinde birisi hatta belki de en iyisi.özellikle end titles parçasının gelmiş geçmiş en bilim kurgusal ve en fütüristik müzikal eser olduğunu düşünmekteyim.
  • *(bkz: blade runner) film muzigi. yonetmen ridley scott'un ekip arkadaslarina guvenmemesi (veya isini saglama almak istemesi) nedeniyle, bu filme iki degisik muzik yazilmistir.

    sirilsiklam olan birincisi ve bilineni (bkz: vangelis) tarafindan:
    (bkz: blush response)
    (bkz: rachels song)
    (bkz: tales of the future)
    (bkz: tears in rain)
    (bkz: blade runner blues)
    (bkz: damask rose)
    ve sozlukte basligi bulunmayan: "memories of green"*, "wait for me", film sirketinin marifeti oldugu anlasilan gereksiz ve saksafonlu bir ask temasi, giris ve cikis muzikleri*.
    bunlarin yaninda, 1920ler adabinda yazilmis iki "romantik" sarki:
    (bkz: one more kiss dear) ve "if i didn't care".

    vangelis'e alternatif olarak dusunulup, bir kismi filmde yer bulanlar arasinda: leon ve roy batty'nin yanindan gecip giden bisikletlilerin* temasi, dev ekrandaki reklamlardan birinde azicik duyulan geleneksel japon sarkisi ("japanese woman's blimp song") vesaire.
  • bu efsanevi albümün yapımı, vangelis'in stüdyo setup'ı ve sound'u yaratma sürecini özetleyen 2007 25. yıl özel cd si içindeki booklet'e şuradan göz atabilirsiniz.

    albüm boyunca sound'u oluşturanan ve ortamların kutsal kasesi olarak nitelendirilen synth, yamaha cs-80 de bu sound için yaratılmış gibi. hoş born in the usa'de de cs 80 kullanılmış ama yeri cyberpunk tır gözümde.
    cs 80'nin nasıl bir şey olduğunu 55 dakika boyunca kafayı kırarak izlemek isteyenler buradan bakabilirler.

    fakat asıl öveceğim albüm içinde yer alan, "the end titles". kitaplardan, filmlere, dizilere hatta oyunlara klasik bilim kurgunun bir fon müziği olsa bu şarkı olması gerekir.
    vulcan'ın çekici, paslanmaz çelik sıçan, kaplan kaplan, neuromancer ve daha pek çok efsaneyi okurken oluşan his ile bu track'i dinlerken hissettikleriniz aynı boyuttadır.
    zihnimizin derinliklerinde dolaşan, hayallerimizin fon müziğidir.

    "too bad she won't live. but then again... who does?"
  • gece gece bir şeyler çalışırken, bir şeylere yoğunlaşırken akla gelip yine kendisine yönelten albüm.
    tüm zamanların en iyilerinden biri.
    80'lerin başında zirveye ulaşan o ''bilimkurguya ilham veren atmosferin'' vangelis'in algılarıyla buluşması..
    geçen bunca yıla rağmen hala kendisini tuhaf, mistik ve dünyanın seslerinden yabancı kılmayı başarabilen bi sound.
    şahane.
  • (bkz: kusursuzluk)

    bazen susamışcasına dinlediğim olağanüstü albüm. kendisini tanımlamaya yetecek kelimeleri bulduğumda bu entry muhakkak edit'lenecek.
  • ilk dinleyişte akıllara pink floyd'u getirir. hayır aklım bir de sürekli 94 albümü olan the division bell'e gidiyor.

    bir filme kasvet havası bu kadar iyi aşılanabilir bence.
  • $arki listesi $u $ekildedir:
    1. main titles
    2. blush response
    3. wait for me
    4. rachel's song
    5. love theme
    6. one more kiss, dear
    7. blade runner blues
    8. memories of green
    9. tales of the future
    10. damask rose
    11. blade runner (end titles)
    12. tears in rain

    birde american orchestranin bir versiyonu vardir.
  • american orchestra'nın deli gibi çaldığı end titles'in bir reprise versiyonu var ki akıllara zarardır.. dinlerken türkçeyi unuttuk şu cümleye bak ak..

    http://www.youtube.com/watch?v=ykqjouiqlwa
  • the end titles bu albümde en en sevdiğim parça. bunun üzerine sci fi hikaye bile yazdım. yıllardan beri sürekli dinlediğim tek şey olabilir. vangelis mezarına nur yağsın.
hesabın var mı? giriş yap