• şu yaşıma geldim, albümü alıp ilk dinleyişimin üzerinden sekiz yıl geçti, bu sekiz yılda milyonlarca kez dinledim; ama janick gers'in bu şarkıdaki kısacık solosu beni hala alıp başka yerlere götürüyor arkadaş.

    ne müthiş bir şarkıdır bu, hakkındaki diğer entryleri okurken beynimde çalmaya başladı ve şu an tüylerim diken diken.

    2018 editi: albümü alıp ilk dinleyişimin üzerinden 18 yıl geçti*, bende durumlar hâlâ aynı.
  • iron maiden'in en iyi canlı performanslarından biri bence bu parça. rock in rio'daki versiyonunda resmen döktürmüşler, özellikle ikinci solodan önce seyircilerin eşliğinde yapılan bölüm harikadır, hem görüntü olarak hem ses olarak. rock in rio'daki versiyonunu dinledikten sonra bir daha albüm kaydını dinlemez oldum. sırf bu şarkının sonundaki soloyu çalmak için gitara başlanır.
  • dünya üzerine bir daha gelmeyecek iron maiden şarkılarından. orası öyle de benim için şarkını kendisi bir yana janick'in 5:45'te başlayan yarım dakikalık solosu ve bitiminde bruce'un şarkıya girişi bir yanadır. bazen sırf orayı duymak için şarkıyı açıp dinlerim, sonra ayıp olmasın diye baştan bir kere daha dinlerim.
  • rock in rio ve en vivo versiyonları kesinlikle stüdyo versiyonundan katlarca daha gaz ve güzel olan bir steve harris türküsü. şarkının climax'i ise;

    when you think that we've used all our chances
    and the chance to make everything right,
    keep on making the same old mistakes
    makes untipping the balance so easy
    when we're living our lives on the edge
    say a prayer on the book of the dead

    bu bölümdür benim için. öncesinde ve sonrasında gelen sololarla beraber alır başka boyutlara götürür insanı.
  • en güzel gece 3'e yakışır bu şarkı, günün diğer saatlerinde aynı tadı vermez. bir ıron maiden klasiğidir.
  • sekiz koca senede hiç eskimeyen, ama bir gram bile eskimeyen bir şahaser. her dinlediğimde "abi ne yapıyosunuz siz ya?" diye geçiririm, içim ürperir, sözlerine eşlik ederken fena olurum. tekrar tekrar başa sarar dinlerim, hüzünlenirim. bu adamları işte böyle muhteşem yapıtlar yaratabildikleri, asla sıradan olamadıkları, 30 senedir defalarca dinlenebilen eserleri oluşturabildikleri için seviyorum. konser olsa eşlik etmez miyim be, ses tellerimi bırakmaz mıyım be bruce abi? tekrar taksimde steve harris'i görür yine imzasını almaz mıyım?

    insanı işte böyle sapıttıran bir parçadır blood borthers.
  • baştan sona inanılmaz bir tutarlılık içerisinde ilerleyen, çok iyi yazılmış bir iron maiden şarkısı. melodiler, sololar, geçişler o kadar iyi kurgulanmış ki bu kadar olur, hastasıyım.
  • steve harris'in kendisi turnede iken vefat eden babası için yazmış olduğu şarkı.
  • ilk defa dün dinlediğim iron maiden resitali. 26 yıldır boşuna yaşamışım kendimden utanıyorum. bu nedir abi? eğer varsa tanrı beni bu şarkıyı bunca zamandır es geçtiğim için affetsin.
  • rock in riodaki canlı versiyonu normal şeklinden kat be kat güzel olan hoş iron maiden parçası.
hesabın var mı? giriş yap