• cemal süreyanin üvercinka adli siirinin bir dizesi.
  • cemal süreya'nın "afrika" şiirine göndermede bulunduğunu düşündüğüm dizedir. şiir şöyle:

    "afrika dediğin bir garip kıta
    el bilir âlem bilir
    ki şekli bozulmasın diye akdeniz'in
    hâlâ eskisi gibi çizilir
    haritalarda"

    üvercinka'da imkansız diye birşey yoktur. dünyanın bütün kara parçalarında "sevişmek yürürlüğe girmekte", sevgilinin saçının "her telinin içinde ayrı bir kalp çarpmakta", "en tanınmış kırmızılarla açan çiçek" afrika'da da kendini göstermektedir. afrika unutulmuşluğun, yok sayılmışlığın adıdır bir yandan. ve cemal süreya ısrarla bunu vurgulamaya çalışmıştır. ama burada kalmamıştır. akdeniz'in şekli bozulmasın diye eskisi gibi çizilen afrika -ki bu eski hiç eskimez-, bu dizede akdeniz'in fiyakasını fena halde bozmuş, aşk en başta bu kıtada "yürürlüğe girmiştir". afrika'nın aşka "dahil" edilmesi, kara parçalarının eksik olan kardeşinin hatırlatılmasıdır. horlanan, dışlanan, yok sayılan kardeş afrika! "sabahtan akşama kadar kurşuna dizilen", "asıl yoksulluğun şimdi başladığı" kardeş.

    buradan başka bir gerçeğin eşiğine geldiğimiz hissi uyanır. afrika biraz da biz miyiz yoksa? kendimize dahil etmek istemediğimiz biz, ama yok saydığımızda da eksik kalacağımız biz.
  • "kara" sözcüğüyle "afrika" sözcüğü arasında tenasüp bulunan dize.
hesabın var mı? giriş yap