• şu hayatta birçok kötülük var. yokluk, işkence, şu, bu... ancak çalışmak zorunda olmaktan daha uzun süren bir işkence şekli yok. bundan daha derin acı veren hiçbir şey benim aklıma gelmiyor. sizin ben cehaletinizi sikeyim ebeveyn kere. amına koyduğumun dünyasına köle doğurup kendinize oyuncak etme hevesinizi sikeyim. sizin ben düşüncesiz, iğrenç, hevesli, cahil, bencil kafanızın damarlarını sikeyim. ölsen ölünmüyor, yaşasan yarrak gibi bir hayat. gidip "niye doğurdun" diye sorsan, "ben çektim sen de çekeceksin" diyecek kafaya sahip insan sana dünyanın en büyük sancısını yaşatıyor. ölür müsün öldürür müsün? sizin ben bebek sevme hevesinizin amına koyayım. sizin ben taksitle aldığınız telefondan millete bebek videosu gösterme merakınızın ta amına koyayım. ben o videoya bakınca, sabahtan akşama kadar çalışmak zorunda olan acınası bir köle görüyorum, sen bu sorumluluğu alırken onun birey olduğunu göremiyorsun. senin içgüdülerini, hakim olamadığın hormonlarını sikeyim. senin ben cahillik dolu heveslerini, başkalarının hayatını yıkan bencilliğini sikeyim.
  • hayatta kalmak için çalışmak zorunda olması, insanlığın lanetidir.

    adı ve ünvanı ne olursa olsun, ücretli kölelik sisteminde, full time köle, part time insan olacak bir canlı yaratmak, üreme eyleminde beyin gerekmediğinin en büyük kanıtı.
  • ailelerin düşünmediği durum.

    benim çocuğum büyüyünce, avukat, doktor, mühendis vs vs olacak…

    aynen olduk amk. maaşlı köle olduk hepimiz. çalışma eyleminin keyifli bir şey olmadığını ve para denen naneyi kazanmak için zamanımızı satarak yapılan bir şey olduğunu ne zaman anlayacaklar ?

    dünyaya çalışmak için mi geldik sikeyim böyle düzeni. birileri gününü gün edip üstümüzden kazandığı paraları ezerken biz de maaşa ne kadar zam gelecek onu tartışalım.

    buradan tüm anne-baba olmayı düşünen çiftlere sesleniyorum. eğer çocuk yapacaksanız maddi ve manevi güvenceniz yoksa yapmayın. sırf siz çevreye hava atıp ego tatmini yapacaksınız diye milyonlarca insan sınavda, okulda vakit harcıyor bir de üstüne iş bulmakla uğraşıyor. bulunca da tam bir modern köle oluyor…
  • tam benlik başlık açılmış. şu dünyaya çocuk getirilir mi ya? fakirsen, çocuğunun geleceği daha doğar doğmaz garanti altında değilse çocuk yapmayacaksın. ona buna kul köle mi olsun ? çalışmak dünyanın en sıkıcı şeyi özellikle bu ülkede.
  • daha çocuk yaşlarda tv, internet vb. ortamlardan daha fazla para = daha fazla kız = daha fazla mutluluk, ''onun var benim niye yok'' bombardımanına maruz kalacağı için çalışmak zorunda hissedeceği dünyaya gelen çocuğun hikayesidir.
  • aileme en kirgin oldugum konudur.
  • çocuk sevme hevesi için, ömür boyu kölelik çekecek birini dünyaya getirmektir.

    (bkz: fakirliğine bakmadan çocuk yapan insan/#77518357)
  • genelde büyük ve iddialı konuşmayı sevmem ama bunun için getirmek istemiyorum.
    çalışmak kötü değil ama bu kapitalist düzende hepimiz birer köleyiz farkında olsak'da olmasak'da ben sanki yaşadığım hayattan çok memnunum bir de insan mı bu dünyaya getireceğim.
  • (bkz: göbeklitepe)
  • kötü bir şey değildir.

    bende çalışıyorum. çalışmayı gerçekten seviyorum. çalışmak kötü bir şey değil. alnımın teriyle kazandığım parayla yemek yemek, ısmarlama bir yemekten çok daha lezzetli geliyor bana. kendi ayaklarının üzerine durmak, çalışarak kimseye muhtaç olmamak, kimseye bağlı olmamak gerçekten çok güzel bir şey. freud bile ''insanı çalışmak mutlu edecektir.'' demiştir. bilinçli insan beyni sorgulamanın bir merkezidir. beyni bazen oyalamak gerekir. çünkü bir kaos dünyasında yaşıyorsun ve her şey bilinmezliktir. çalışmadan önce sürekli evren hakkında düşünürdüm. nasıl oluştu vs derken hep karamsar olurdum. çalışınca yoruluyorsun. düşünmeye zamanında olmuyor. iş çıkışı gideyim de tereyağlı iskender gömeyim diyorsun bununla mutlu oluyorsun. daha fazlası gerçekten yok.

    hayatta her şey babadan kalan serveti yemek değildir. ben babamı, annemi bir kere görmedim ama kendime güzel bir şirket kurdum. bunu da okuduğum kitaplara borçluyum.

    ben zamanında çok üzülürdüm. çizgi film izleyemedim. benim hiç oyuncak arabam olmadı. hayatım boyunca sefil, yoksul yaşadım. sıkıldığım zaman bulduğum kitapları okudum. köşe yazıları okudum. bu bende alışkanlık oldu hala her sabah köşe yazılarını okurum ve bu muhteşem bir şeydir. deneyin. 1 hafta boyunca her gün düzenli 10 tane köşe yazısı okuyun. bir hafta sonra yorum kabiliyetinizin nasıl geliştiğini görünce çok şaşıracaksınız.

    bir çocuğunuz varsa yada ilerde olacaksa dijital dünyadan uzak tutun. ben kitap vs okumasaydım bomboş adam olacaktım. iyi ki yokluk görmüşüm. iyi ki kitap okuma alışkanlığım olmuş. kitap okuma alışkanlığı çocuk yaşta başlamalıdır. yoksa okuyamazsınız. çocuğunuzu güzel eğitin. hiçbir şey olmaz. o çocuk sizi çok güzel anar.
hesabın var mı? giriş yap