çamdibi

• izmir'in bornova, alsancak gibi şehir merkezlerinin tam ortasında bulunur, ama böyle söyleyerek tarif edemeyiz kimseye, atatürk stadı'nın ilerisinde deriz, olmadı otogarın berisinde...
  
  çocukluğum ve hayatım burada geçti diye göklere çıkaramam belki, semih şentürk'ün buradan yetişmiş olması dışında çoğu kimse de ismini pek duymaz. gelin görün ki, sezen aksu'nun "son sardunyalar" isimli şarkısında geçen her şeyi, "80'lerde çocuk olmak" denildiğinde akla gelen türlü hikayeyi de en çok yaşayan bireyleri barındırmıştır çamdibi. ahım şahım bir mimariye sahip sokakları yoktur ama güzel kızları, yazları hiç eksik olmayan düğün ve kına geceleri, her hayır işinde lokma dağıtan ve yazın sokağa sandalye atıp komşularıyla çay sohbeti yapma geleneğini sürdüren sakinleri vardır.
  
  yaşanacak yer olarak görmem, başkalarının da öyle görmesini beklemem. yine de bir kez görenin bahsettiğim birçok sebepten dolayı vazgeçememesini hakir göremem bir türlü. bu semtte yaşanılan anılara başka bir yerde rastlamak her nedense mümkün değildir zira. özlenir durup durup; mahalle maçları, incir hırsızlıkları, gece aylaklıkları, ilkokul aşkları ve daha nicesi o sokakları vazgeçilmez kılmaya devam eder.
  
  şehirlisindir ama değilsindir, köylüsündür ama değil; başka coğrafyaların esintisini bu semte getirmiş biri hepsinin üstünde görmeye yetecek hikayeler ekleyiverir sana. anlarsın ki oralısındır ve oralı kalacaksındır sen. yeri geldiğinde köylü, yeri geldiğindeyse şehirli; ikisi de olmazsa kenar mahalleli... ama biraz kafan basıyorsa anlarsın, geçmiş ve gelecek arasındaki bağı koruyan ender izmir semtlerinden birisidir çamdibi.
  
  bana bir şarkı veya türküyle anlat deseler, bu semtin sokaklarını en çok çınlatan şarkıyla cevap veririm: "aman bre deryalar, kanlıca deryalar; biz nişanlıyız/ ikimiz de bir boydayız, biz delikanlıyız."
• izmir'in en hareketli, hindistan'i andiran semtlerinden biri.. gece yarisi di$inda sokaklarinda ucuncu viteste gitmek zordur. her ko$eden, her yerden hatta ninja kaplumbagalar gibi kanalizasyon kapaklarindan cocuklar firlar. sokaklar cok dardir ve binalarin zemin katlari tonla esnafla doludur. genelde makedon gocmenlerinden murekkeptir ve herkes birbirini bir $ekilde tanir, cevreler akrabaliklar muhabbetler cok geni$tir. sakinleri kanlarinda avrupalilik oldugundan ileri ve acik goru$lu insanlardir. icinde ya$amaktan en ufak $ikayet duymayacagim yerlerden biridir camdibi.
• batinin en büyük köylerinden biri, zira nüfüsü 100 bini asmasina ragmen halen köy ibaresini görürüz. camdibili olmak basli basina bir hayat dersi verir insan evladina. 60 larda nasilsa helen öyledir. proleter familyalarin mavi gözlü, sari kafali cocuklarinin mahallede top oynayabildigi kenar mahalle semtidir. sehir merkeziyle dipdipedir ama metrosu aniden o bölgeye gelince kesililir. camdibi nin semt pazari cok sevilir. 60 larda baskin olan göcmen ailelerinin arasina anadolulu isci aileleri karismistir artik. her göcmen ailenin mutlaka 2 katli evi, penceresinde feslegeni, kapisinin önü yikanmistir.
  mahalle hayatinin bitmedigini söylede anlayabiliriz.. yoldan öylesine gecerken yasli bir teyze "... nereye cedo ( evladim ) , fatma lar evde yok .. zaten kac gündür erkenden biryerlere gidiyorlar .." gibi sosyal icerikli bilgilendirici soru ve cevap ikilisi ile muhatap olursunuz.
  teyzelerin herseyden haberi vardir.. gözleri ensenizde hissedersiniz. en klasik eglence bicimi yillardir kapi esiginde cigdem citletmektir.. simdilerde bu yerini balkonda kahve bira sefasina biraksada .. gönlü zengin, kasmadan yasayan, sözün tam anlamiyla dogru - dürüst insanlarin yasadigi güzide bir semtir.. gidilsindir, görülsündür.
• nerede o eski mahalleler , komşuluklar diyorsanız izmirde aradığınız yer çamdibidir. herkes herkesin her şeyini bilir.
• doğduğum ve 16 yıl yaşadığım semt. bu semtten çıkan futbolcuların üzerinde mutlaka çakır bahçenin emeği vardır. farklı adlarla da anılsa arsanın sahibine çakır dede dendiği için biz çakır bahçe derdik. ne maçlar yapıp ne uçurtmalar uçurmuştuk o bahçede. farklı girişleri vardı bahçenin. kimi çocuklar duvardan atlayıp gelirdi, kimileri benim gibi evin verandasından geçer girerdi. çakır dedeyle çakır nine vefat etti geçtiğimiz yıllarda. çocukları da arsayı müteahhite verdi. şimdi çamdibi konutları diye bir yer yapılıyor oraya. mahalle kültürünün hala devam ettiği ender semtlerden olan çamdibi'ye pek yakışacağını düşünmüyorum şu binaların.
  
  daha anlatılacak çok şey var aslında bu küçük semt hakkında. pek kimsenin işi düşüp geleceği bir yer değil, burayla bir bağı olan kişilerin semtidir.
• 19 yıl yaşadığım karmakarışık bir izmir semti. evet bizim ailenin de yarısında renkli gözlü, sapsarı saçlı bireyler vardır. zamanında dedeler akova(şuanki karadağ bölgesi)dan urla nohutalan köyüne göçmüşler. sebebi nedir bilmem ama bütün aile içkicidir. bizde de gelenek olmuştur rakı sofraları. herkeste bir egeli olma memnuniyeti görülür. evet bende çok övünürüm bu kültürden. hayatımda hiç urlada yaşamadım ama zeytin ağacı nedir bilirim. üzüm bağlarının neyi güzeldir, hangi üzümden ne üretirsin bilirim. her büyüğüme bende majki derim. baba tarafından herkes boşnakçayı çok iyi konuşur. bizim nesil de maykoda piçkadan başka şey bilmez :)
  kısaca söylemem gerekirse, o mahalle kültürünü ne mutlu bana ki bende yıllarca tattım. evet bende şahit oldum en yakın dostumun istemediği halde karşıyakada bir siteye taşındığına.
  kan kardeşi nedir bilirim mesela.
  her yaz gecesi ağaçlara dalma taktiklerini planladığımız günleri dün gibi hatırlarım. hiç geleneğimiz olmamasına rağmen hıdrellezde ateşin üstünden atlamaya da bayılırdık. 4-5 gece davul zurnayla kız evine gidip kız istendiğine yüzlerce defa şahit olmuşluğum vardır mesela. bak bu bizim boşnakların geleneğidir.
  
  her neyse dostlar eklemek istediğim son bir şey var. her boşnağın ağzından duyabileceğiniz bir cümle var, "boşnaklar boş kafalı olur". böyle de iyi özeleştiri yaparız :))
• pau adlı sanatçının, elimde patladı bonzai adlı eserinde yeşilova ile birlikte patladığını öğrendiğimiz bir izmir semti.
• gazi osman paşa, yıldırım beyazıt, rafet paşa, barbaros ve tuna mahallelerinden oluşan, bu mahallelerin nüfuslarını toplayınca çıkan rakamla da yaklaşık 60000 nüfusu olan bir semtimiz.
• izmir'in hafif sanayisinin topla$tigi yerlerden biri.. gida imalatheneleri coktur.
• vaktiyle oturdugumuz semt. buyuk biraderimle sunnetimiz burada olmustu ve o muhacirlerin oynayislarini, icki icislerini, neselerini ve dostuklarini hala unutamam. ayrica burada bir devrim ilkokulu vardi. duydugum kadariyla sonradan ismi turk-islam tarihinden pek degerli bir sahsiyetin ismiyle degistirilmis.