çavmak
-
(çavmak)
yol değiştirmek, sapmak, amaçtan şaşmak. -
koku yayılmak yani kokmak. çavlan bununla ilintili sözcük olabilir. ama çavdır, çavuldur ve çıldırmak benzeri ama mevcut olmayan çılmak fiil köküyle ilintisi hem şüpheli hem merak uyandırıcı.
çavuşun da kökünde bulunan çağ- çav- ile çağırmak, çağrışım, çağlamak gibi sözcükler kuruluyormuş.
yepyeni bir bağlantı buldum: gırcavuş = kırmak + çavuş/çavmak.
(bkz: çavuş/@ibisile) -
günümüzde caymak olarak kullandığımız kelimenin atası muhtemelen. kah çavmak kah cavmak olarak kullanıldığı vaki. nişanyan üstad gerçi caymak kelimesinin kökeni meselesinde bu kelimeyi anmayıp en eski 15. yüzyıl kaynaklarında geçen çaymak diye bir fiile dayandırıyor, ama herhangi bir ayrıntı da vermiyor. oysaki 15. ve 16. yüzyıl kaynaklarında çavmak sözcüğü istikamet değiştirmek, yolundan dönmek manalarında epeyi kullanılıyor, "nişanı (v)uramayub yabana çavan ok" ya da "herif bunu işitti, gülerek çavdı" gibi.
bundan başka kelime, sıcaklığın yayılması, ısımak manalarında da kullanılıyormuş. -
yaşar kemal'in kitaplarında geçen bir tabir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap