çocukken yapılan abukluklar

• televizyonun içine bu adamlar nereden girer nereden çıkar diye cihazı parçalamaya çalışırken annem yetişip kurtarmış cihazı. hep söylerdi, olum sen yedi düvel düşmana bedelsin diye.
• ilkokulluyum berline gitmeden önce biraz almanca öğrenmiştim. ich bin, ich möhte ıhı(parmakla göster veya sessiz sinema ile anlatmaya çalış), bir şey olursa çat pat ingilizce veya türkçe konuş illa biri anlar yardımcı olur, frau müller herr müller vb şeylerden bahsettiydi babam. gittikten birkaç gün sonra bir marketten çıkışta bir kadın yaya geçidinden geçerken cüzdanını düşürdü. medeniyetin beşiğinde olduğumuz için cüzdanı kapıp ışık hızına yakın bir hızda kadının peşinden koşmaya başladım. elimde cüzdan bir yandan 'hanfendi hanfendi' diye bağırıyorum. istanbulda olmadığımı kavrayınca lady lady diye bağırdım ama 20cm bacaklarım ve yavru köpekten hallice sesimle kadının ilgisini bile çekemiyorum ki cüzdanı vereyim. baya bi kadının peşinde koştuktan sonra frau frau diye bağırmaya başladım. çığırdığım kadının dikkatini değil ama sokaktakilerin dikkatini yavaş yavaş çekiyordum. en sonunda tüm nefesimi çekip sokağın (hatta baya baya ana yol gibi bir yerdi tam hatırlamıyorum) ortasında ''meine frau'' diye kükredim
  tam o anda yoldan geçen herkes durdu ve bana baktı (ufacık bir oğlanın böyle bağırması ilginç gelmiş olmalı)
  bir baktım babam arkamdan nefes nefese ve gülerek geliyor kadına cüzdanı kıpkırmızı ve utanarak frau ıhı, danke diye verdim kadın da gülerek cüzdanı aldı ve kıkırdayarak uzaklaştı ve insanlar normale döndü.babam arada bir benimle hala bu konu hakkında dalga geçer ve insanlara anlatıp beni utandırmaya devam eder.
• anaokulundayken bir kaç kere annem ya da babam almaya gelemediği için arkadaşlarını göndermişlerdi. gelen kişilerden de pek hazetmiyormuşum birinden hala hoşlanmam neyse. görünce kapıda ben bunu tanımıyorum demiştim. niye yokuşa sürüyorsun di mi, neyse ondan sonra bir daha hiç arkadaşları gelmedi.